İşyerindekilerle anlaşamamak

16.yıldan seslenıyorum boşver sen işini yap geri kalanı ile işin olmasın.

Nezaketen hapşıran kıza çok yaşa diyorum cevap vermiyor, acaba kulaklık mı var diye düşünürken 2 dk sonra tekrar hapşuruyor ve diğer kıza cevap veriyor. Gerçekten çok garip hayretler içindeyim ya

Neysesakinim .!.:

16.yıldan seslenıyorum boşver sen işini yap geri kalanı ile işin olmasın.

Genişletmek için tıkla...

Yalan olmasın üzülmüyorum da gerçekten sinir bozucu herhangi bir sebep yokken şu muammele ile karşılaşmak. İşin kötüsü insanlar fark edip soruyorlar yani

khloer67 .!.:

Yalan olmasın üzülmüyorum da gerçekten sinir bozucu herhangi bir sebep yokken şu muammele ile karşılaşmak. İşin kötüsü insanlar fark edip soruyorlar yani

Genişletmek için tıkla...

inan umrumda değil ne yaparlarsa yapsınlar hiçte kafana takma kendıne çok iyi bak ışılda onlarda seni görüp üzülsün sadece

khloer67 .!.:

Hanımlar selam 1 yıl sonra bambaşka bir konuda sizlerden akıl almak için geldim :)

İşyerindekiler derken sadece aynı ofiste olduğum 2 kişiden bahsediyorum. Biriyle aynı anda başladık 1 yıla yakın zaman oldu. Ben içe kapanık sessiz sakin bir tipim ama yine de anlaştığımızı, herkesin birbirini olduğu gibi kabul ettiğini düşünüyordum. Her birine gerçekten içimden geldiği için küçük jestler de yaptım, bunu belirtmek ne kdr doğru bilemiyorum ama. İkisi birbirine daha uygun insanlar onlar yakınlaştıkça benden uzaklaşıldı, ve belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuyor ama yine de asla saygısızlık vs yapmadım, somut bir olay olmadı yani. Ama artık molaya çıkarken bile çağırmıyorlar. Benim için bu problem değil genelde ben de hep kafama göre çıktım ama boşta kalan günaydınlar iyi akşamlar teşekkürler bile olmaya başladı. Ben orda değilmişim gibi davrandıkları anlar oluyor. İşimi iş yerimi ve bu olay hariç iş ortamını çok seviyorum ama kalkıp haftasonu bunu düşünmek istemiyorum zaten derdim bana yetiyor.. Sizce nasıl bir tavır takınmalıym teşekkürler cevaplar için

Genişletmek için tıkla...

Kendimi gördüm diyebilirim kendi yeni halimi ben bikaç aydır bunu yaşıyorum şöyle ortam değişti işten çıkanlar oldu. Yıllardır benle konuşan yaptığım yemeğimi yiyen yanımdan gitmeyen insanlar bi baktım birileri çıktı yakın arkadaşları işe girdi ve girer girmez arkadaşı benle uğraşmaya başladı. Arkadaşına güvenip çok hadsiz ve seviyesiz şekilde yaşları da benden büyük. Bikaç kere eski ortam hatrına yanlarına gittim baktım eleştirilmeye uğraşılmaya yönlendirilmeye manipüle etmeye başladılar tek kaldım istediğimiz gbi aramızda yönlendiririz tarzı olunca ve ortamda ben yokmuşum gbi birbirine masaj yapmalar sarılmalar telefondan bişey göstermeler bende orda boşuna oturduğumu farkettim. Sadece bi git seni istemiyoruz demiyolardı. Sonra eskisi gbi gitmedim yanlarınada ortamda 5-6 kişi var 2 erkek birbiriyle kanki 2 kadın evli yaşları büyük zaten yanlız kaldım aralarında her sabah günaydın derdim insanlık namına baktım şimdi önceden herkes günaydın derken şimdi çoğu günaydın demeye tenezzül etmiyor sadece 1 kişi diyor. Artık onuda demiyorum gözgöze gelirsem diyorum sadece. Şimdi hepsi yanımdan geçiyo dibimden birbirleriyle konuşuyorlar bana bi nasılsın diyen yok işi düşünce geliyorlar. Senelerdir tanıdığım insanlar dediğim gbi. Yanıma biri işe başlamıştı 1 hafta gerçekten benle sohbet etti tekrardan insan olduğumu hatırladım. Oda işten çıktı ve ben gene yanlız kaldım. Otururlar kahve içerler karşıdan bana bakarlar bir selam vermezler. Karşımda kahkaha atarlar. 40 yaşında evli insanlar ve ben sadece iyi niyetli oldum. Kimseyi kıracak bişey yapmadım. Zaten dışarda beni görünce selam veren çoktur. Bunu hiçbizaman anlayamıcam tek konuştuğum bi kadın vardı yeni arkadaşı geldi hareketlerini hiç sevmediğim için konuşmadım ve arkadaşı diye dışlandım ki bu kadını 10 senedir tanıyorum burda diğeri 8 aylık tanıdığı biri.Birde kendi yetmezmiş gbi kocasını işe soktu artık burdan emekli olur yeride garantili. Ben şimdi soruyorum burada insanlık nerde. Şimdi yeni bir genç kız işe girdi bugün benim yaşlarımda baktım herkes yanına gitti konuştu. Benim arkadaşım olan 1 haftalık kızın yanına bile gelen olmadı. Heralde benle samimiydi diye. Benle konuşmasa onuda alıp nispet ortamına sokarlardı. Hep enerjik bi insandım espri güleryüzlü gerçekten o kadın geleli profesyonelce davranıp takmadım. Ama baktımki meğersem yılların bi önemi yokmuş. Kendilerinin insanlığını sorgulayıp herşeyden soğudum. Sizi çok iyi anlıyorum oyüzden artk kimseyle konuşma isteğim bile kalmadı

khloer67 .!.:

Hanımlar selam 1 yıl sonra bambaşka bir konuda sizlerden akıl almak için geldim :)

İşyerindekiler derken sadece aynı ofiste olduğum 2 kişiden bahsediyorum. Biriyle aynı anda başladık 1 yıla yakın zaman oldu. Ben içe kapanık sessiz sakin bir tipim ama yine de anlaştığımızı, herkesin birbirini olduğu gibi kabul ettiğini düşünüyordum. Her birine gerçekten içimden geldiği için küçük jestler de yaptım, bunu belirtmek ne kdr doğru bilemiyorum ama. İkisi birbirine daha uygun insanlar onlar yakınlaştıkça benden uzaklaşıldı, ve belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuyor ama yine de asla saygısızlık vs yapmadım, somut bir olay olmadı yani. Ama artık molaya çıkarken bile çağırmıyorlar. Benim için bu problem değil genelde ben de hep kafama göre çıktım ama boşta kalan günaydınlar iyi akşamlar teşekkürler bile olmaya başladı. Ben orda değilmişim gibi davrandıkları anlar oluyor. İşimi iş yerimi ve bu olay hariç iş ortamını çok seviyorum ama kalkıp haftasonu bunu düşünmek istemiyorum zaten derdim bana yetiyor.. Sizce nasıl bir tavır takınmalıym teşekkürler cevaplar için

Genişletmek için tıkla...

İş arkadaşı işte çok bir şey beklememek lazım. İş arkadaşı işte kalır biter.

İş arkadaşı işte kalıyor işte bitiyor kimse dışarda kan kardeşi olalım derdinde değil zaten bence bunu yazmasına gerek yok daha fazla hiç kimsenin yukarıda diğer arkadaşın anlattığı şeyleri de okursanız bu tarz mevzuların sadece iş sürecinde bile olsa moral bozduğunu keyif kaçırdığını anlayabilirsiniz. Herhangi bir şeye katkı sağlamıyor şu yorum

khloer67 .!.:

Bölüm yöneticisi bende bir haller olduğunu anlayıp birkaç defa laf attı.. Ben bir şey demedim, sonrasında davranışları biraz düzelmeye başladı. Hiç hoş değil ama uyardı onları sanırım, ama ben yine de molaya çıkmyorum onlarla

Genişletmek için tıkla...

öğretmen misin?

khloer67 .!.:

Nezaketen hapşıran kıza çok yaşa diyorum cevap vermiyor, acaba kulaklık mı var diye düşünürken 2 dk sonra tekrar hapşuruyor ve diğer kıza cevap veriyor. Gerçekten çok garip hayretler içindeyim ya

Genişletmek için tıkla...

Bu benim calistigim yerde de var. demekki isimler farkli ama benzer hikayelee heryerde

Konu sahibi icin yaziyorum, sanirim siz de hassas bir karaktersiniz ve Boyle yapmalari sizi incitiyor. Fakat soyle bir durum varki insanlarin bize nasil davranmasi gerektigine biz karar veremiyoruz. Bu sebeple odaginiz bu insanlar olmasin. Sizin gosterdiginiz nezaketi size gostermiyorlarsa siz de onlara oyle davranin. Selam verene selam verin gerisini de bosverin. Farzedin ki otobuse bindiniz herkesle konusmak selamlasmak zorunda degilsiniz. Gorevinizi yapin gecin, varsin size soguk desinler. Para kazanmak icin ordasiniz insanlara yaranmak icin degil

khloer67 .!.:

Hanımlar selam 1 yıl sonra bambaşka bir konuda sizlerden akıl almak için geldim :)

İşyerindekiler derken sadece aynı ofiste olduğum 2 kişiden bahsediyorum. Biriyle aynı anda başladık 1 yıla yakın zaman oldu. Ben içe kapanık sessiz sakin bir tipim ama yine de anlaştığımızı, herkesin birbirini olduğu gibi kabul ettiğini düşünüyordum. Her birine gerçekten içimden geldiği için küçük jestler de yaptım, bunu belirtmek ne kdr doğru bilemiyorum ama. İkisi birbirine daha uygun insanlar onlar yakınlaştıkça benden uzaklaşıldı, ve belki yanlış anladıkları şeyler de olmuştur çünkü özellikle biriyle mizacım hiç uyuşmuyor ama yine de asla saygısızlık vs yapmadım, somut bir olay olmadı yani. Ama artık molaya çıkarken bile çağırmıyorlar. Benim için bu problem değil genelde ben de hep kafama göre çıktım ama boşta kalan günaydınlar iyi akşamlar teşekkürler bile olmaya başladı. Ben orda değilmişim gibi davrandıkları anlar oluyor. İşimi iş yerimi ve bu olay hariç iş ortamını çok seviyorum ama kalkıp haftasonu bunu düşünmek istemiyorum zaten derdim bana yetiyor.. Sizce nasıl bir tavır takınmalıym teşekkürler cevaplar için

Genişletmek için tıkla...

Allah'tan ne istiyorsun daha ? İşini yapıyorsun ve iş arkadaşların mesafeli ooohh mis mecbur musun onlarla samimi olmaya rüyasına kadar dinlemeye hem merak etme sonra araları bozulur muhakak da birbirleri arkasından atarr tutarlar

Ofis ortamında iş hayatının 25. yılından bildiriyorum.

1. Sıcak kanlı ve yardım sever insanlara kullanmak için yaklaşırlar, bir süre kullanırlar, ne zaman uyanır kendimi kullandırmayacağım der ondan kötüsü olmaz.

2. İş yerinde gerçek bir arkadaşı çok nadir bulursun. Birileriyle anlaşmak istiyorsan iş odaklı profesyonel ilişki kuracaksın. Özel hayat ne kadar gizli o kadar sağlıklı.

3. Hiyerarşiyi bozmayacaksın. Üstüne yalakalık yine kullanılma sebebi. Astına iyi niyet ise seni aşağı çeker.

4. En önemlisi bu bence. Asla bir gruba dahil olmayacaksın. Her grupla iş odaklı, bazen, sosyal, gündelik muhabbetin olacak. Kişisel konularda yalnız takılacaksın. Yemeğe ve molaya çıkmak da buna dahil.

Valla konu sahibesi hiç kafanıza takmayın bence diğer arkadaşların dediği gibi. Bende ofis ortamında çalışıyorum aslında ofisimde herkes genel olarak çok tatlı gidip biriyle konuşsam ay bu neden benimle konuştu asla demezler uzun zamandır birlikte çalışan nir ekibe sonradan geldim çoğu çok yakın arkadaş olmuş ve aralarına dahil olmak istesem seve seve kucak açacak insanlar. Ama gel gör ki ben bunu istemiyorum mesela çünkü iş hayatında çok fazla yakınlık ya da özel hayatın paylaşılması vs vs bunlar sıkıntılı şeyler. Çok muhabbet tez ayrılık getiriyor anlayacağınız. İş ortamındaki insanlar hayatınızda tamamen orada var olmalı benim gözümde. İşten çıktığımda utanmasam isimlerini unutacağım
Bence sizde bu mentalle devam etmeye çalışın hiç öyle haftasonlarınızı falan kendinize dar etmeyin

Bu özellikle yeni bir yere işe başladıysanız karakteri oturmamış kişiler tarafından yapılan "ergence" davranışlara benziyor. İş ortamında birini görmezden gelmek, yok saymak veya gözünün içine baka baka hakkında konuşmak. Ufak bir püf nokta söylüyorum; sadece işinizi iyi yapmaya odaklanın, bir süre sonra o insanların varlığı size önemsiz geliyor. Sonra mecburen sizi fark ediyorlar :) Ağırlığınızı, duruşunuzu koruyup yaşamınıza devam edin.