Yeniliyorsun bazen. Parçalanıyor hayatın. İnançlıysan inancına tutunuyorsun, değilsen hayatındaki bir kaç insana , onun sana sunduklarına...Herkesin tutamağı vardır hayatında...
Kınadığım ne hayatlar varsa hepsini yaşamak zorunda kaldım. En yakınlarım , en incindiklerim en çok şaşırtan oldu beni.
Bir psikiyatristin yardımı ile yeniden tutundum hayata. Bana değer veren bir kaç insanı kucakladım hiç bırakmadım. Başka insanların mutluluğu mutluluğum oldu..
Yapamam sanmıştım. Toparlanamam. Ama inandım ve vazgeçmedim. Artık kimseyi ve kimsenin yaşadığı hayatı yargılamıyor ve kınamıyorum. Hatalarımı kabul ettim. Yepyeni bir başlangıç yaptım. Ama zaman aldı.
Her şey düzeliyor zamanla. Yoluna giriyor. Sabretmeli.
Bir çocuğun gülüşü mutlu edebiliyor sonrasında sizi.