- 27 Haziran 2010
- 6.932
- 14.331
- 773
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ben Terapi yapiyorum, esimle de gitmem lazim, söylüyorum Ama gitmiyor, yardim etmez Bize diyor, sucu sorumlulugu hep baskalarina atiyor kendiyle ilgili hicbir sorun görnüyor , iletisim kuramiyorum, Ama bir cocuk var Tek basima isin icinden cikamiyorum cünkü Tek sorunu Olan Ben degilim, onunda var , ve medeni bir iletisim kuramiyorumya siz niye ısrarla terapi almıyorsunuz?
kendinizi düşünmüyorsunuz bu sizin tercihiniz ama bi kız çocuğu yetiştiriyorsunuz.
ve bi çocuğun başına gelebilecek en korkunç yetişkinliğini bile alt üst eden şey sıkıntılı ebeveynlerle büyümek.
Trde olsam Bu yasananlardan sonra coktan bosanmistim böyle yalniz hissetmezdim, daha güclü hissederdim, onu sevdigim Icin onunla kaldim ve evlendim, Ama hayatttaki istegim yurtdisinda yasamak degil okulu bitirip ülkeme Geri dönmekti, oda bunu istedigini söyledi Beni kandirdi Yani, Bu ülkede yasamak istemedigim Halde kaldim ona inandifimdan ve kötü davranis görüp ülkedeki yalnizligima Birde duygusal yalnizlik eklendi, ve psikolojim bozuldu anlatabildimmi?Şöyle anlıyorum sen onu çok sevdiğinden değil Tr dönmek kaydıyla evlendin. O insanla TR de olsan boşanmazsın doğru mu? O halde o gelmek istemiyorsa ya orada kalacaksın yada boşanacaksın başka çare yokki. Çocuk her yere alışır daha çok küçük.
Ben Terapi yapiyorum, esimle de gitmem lazim, söylüyorum Ama gitmiyor, yardim etmez Bize diyor, sucu sorumlulugu hep baskalarina atiyor kendiyle ilgili hicbir sorun görnüyor , iletisim kuramiyorum, Ama bir cocuk var Tek basima isin icinden cikamiyorum cünkü Tek sorunu Olan Ben degilim, onunda var , ve medeni bir iletisim kuramiyorum
Ben sizin kızınızın babasıyla uyuduğu ve kapıyı yüzünüze kapattığı postu da okudum.Çocuk çokta güven ve sevgi dolu değil.Çocuğun arkasına sığınıp ağlamayı bırakın bence.Cocuguma zarar vermek istemiyorum ,Cocuga güven ve sevgi veriyor
İnsanları umursamayın istediğiniz kadar konu açabilirsiniz.Demek ki tatmin edici cevaplar gelmemiş tam kafanızda bi şekil oluşmamış, iç rahatlığı da olmamış boşverin; sadece rahatlıyorsanız istediğiniz kadar yazın aradığınız cevapları da belki bir gün bulursunuz .Ne yaparsam yapiyim tedaviyede gitsem burada yüzlerce konuda yazilsa Ben caresiz hissediyorum , bilemiyorum satirlarim nasil hissettigimi anlatiyormu, Ama ya kendime birsey yapacagim, Yada buraya konu acacagimruhum daraliyor... neden böyleyim bilmiyorum ya esimin psikolojik Siddeti, Yada Benim saglik durumum Beni Bu Hale getirdi .. Yada ikiside
Hemen hemen tüm konularınıza göz attım. Hep kendinize sorun edecek bir şeyler bulmuşsunuz.
Evlilikle başlamış meseleler. Kayın ailenizin sizi ziyaret etmemesini sorun etmişsiniz. Üst üst iki üç konu açmışsınız bununla ilgili. Üzülüp geçmemişsiniz yani.
Bir dönem çocuk sahibi olamamaya takılmışsınız. Önce eşinizin çocuk istememesini, ardından hamile kalamamayı takıntı haline getirmişsiniz. 7 aydır hamile kalamadım, 9 aydır hamile kalamadım, 10 aydır hamile kalamadım şeklinde seri konu açmışsınız.
Çocuk sahibi olunca bu defa kızınızın sizi sevmediği gibi bir fikre kapılmış ve yine bir sürü konu açmışsınız. (Bu noktada artık olayları yanlış yorumladığınız izlenimimden emin oldum.)
Tüm konularınızda Türkiye’ye dönmek koşuluyla evlendiğinizi ancak eşiniz tarafından kandırıldığınızı yazmışsınız. Neden kandırıldığınızı anlayınca boşanıp dönmediğinizi, neden mutsuz olduğunuz bir evlilikte çocuk sahibi olmak için çaba gösterdiğinizi anlayamadım. Bu şekilde şikayet ederek evliliği senelerce sürdürmüş, üstelik beş altı sene sonra, bile bile çocuk sahibi olmuşsunuz. Şimdi de boşanırsam kızım ne yapar, çaresizim diyorsunuz.
Bakın yanlış anlaşılmak istemem. Yukarıda saydıklarımın tamamı sorun edilecek meseleler olabilir. Ama siz sanki sorun yaşamak için sebep arıyorsunuz. Türkiye’de olsaydınız da daha fazla mutlu olacağınızı düşünmüyorum. Çünkü mutlu olmak istemiyorsunuz. Yurtdışında ne eğitimi aldınız bilmiyorum ama elinde bu imkanlar olup da bir insan hayatını nasıl bu hale getirir, hem şaşırdım hem üzüldüm.
Not: İlk sayfada rastladığım bir konunuzdan dolayı diğer konularınıza göz attım. Sanırım yanlış konunuza yorum yaptım şu an. Gerçi tüm konularınız birbirine yakın.
İlk defa böyle bir mesaj aldım sağolun, inanın keşke yazmasam buna enerji harcamasam..İnsanları umursamayın istediğiniz kadar konu açabilirsiniz.Demek ki tatmin edici cevaplar gelmemiş tam kafanızda bi şekil oluşmamış, iç rahatlığı da olmamış boşverin; sadece rahatlıyorsanız istediğiniz kadar yazın aradığınız cevapları da belki bir gün bulursunuz .
İki şeye cevap vermek istedim , kaldırıldığımı anlayınca iki şey yüzünden dönmedim... türkiye gitgide kötüleşti gezi olayları , işsizlik, kadına verilen değer, dini söylemlerin artması beni durdurdu.. çocuk konusunda da çikolata kistim vardı.. ileri derecede.. doktorlar doğal yoldan hamile kalmanın pek mümkün olmadığını daha da beklersem şansımı daha da kaybediceğimi söyledi .. ailem çocuk için gaza getirdi, bir çocuğun olsun mutlaka vs..(tabi eşimi doğum sonrası daha iyi tanıdılar ve şok oldular, bunu önceden bilselerdi böyle ısRarLa çocuk yapın demezlerdi) ben mutsuzdum ama dediğim nedenlerden bir kere deneyeyim dedim ve tuttu .. sonrada herşey kötüleşti eşim iyice saçmaladı ben iyice depresyona girdim kötü muameleden vs..bilmiyorum anlayabiliyormusunuzz beni Bu nedenleriHemen hemen tüm konularınıza göz attım. Hep kendinize sorun edecek bir şeyler bulmuşsunuz.
Evlilikle başlamış meseleler. Kayın ailenizin sizi ziyaret etmemesini sorun etmişsiniz. Üst üst iki üç konu açmışsınız bununla ilgili. Üzülüp geçmemişsiniz yani.
Bir dönem çocuk sahibi olamamaya takılmışsınız. Önce eşinizin çocuk istememesini, ardından hamile kalamamayı takıntı haline getirmişsiniz. 7 aydır hamile kalamadım, 9 aydır hamile kalamadım, 10 aydır hamile kalamadım şeklinde seri konu açmışsınız.
Çocuk sahibi olunca bu defa kızınızın sizi sevmediği gibi bir fikre kapılmış ve yine bir sürü konu açmışsınız. (Bu noktada artık olayları yanlış yorumladığınız izlenimimden emin oldum.)
Tüm konularınızda Türkiye’ye dönmek koşuluyla evlendiğinizi ancak eşiniz tarafından kandırıldığınızı yazmışsınız. Neden kandırıldığınızı anlayınca boşanıp dönmediğinizi, neden mutsuz olduğunuz bir evlilikte çocuk sahibi olmak için çaba gösterdiğinizi anlayamadım. Bu şekilde şikayet ederek evliliği senelerce sürdürmüş, üstelik beş altı sene sonra, bile bile çocuk sahibi olmuşsunuz. Şimdi de boşanırsam kızım ne yapar, çaresizim diyorsunuz.
Bakın yanlış anlaşılmak istemem. Yukarıda saydıklarımın tamamı sorun edilecek meseleler olabilir. Ama siz sanki sorun yaşamak için sebep arıyorsunuz. Türkiye’de olsaydınız da daha fazla mutlu olacağınızı düşünmüyorum. Çünkü mutlu olmak istemiyorsunuz. Yurtdışında ne eğitimi aldınız bilmiyorum ama elinde bu imkanlar olup da bir insan hayatını nasıl bu hale getirir, hem şaşırdım hem üzüldüm.
Not: İlk sayfada rastladığım bir konunuzdan dolayı diğer konularınıza göz attım. Sanırım yanlış konunuza yorum yaptım şu an. Gerçi tüm konularınız birbirine yakın.
İki şeye cevap vermek istedim , kaldırıldığımı anlayınca iki şey yüzünden dönmedim... türkiye gitgide kötüleşti gezi olayları , işsizlik, kadına verilen değer, dini söylemlerin artması beni durdurdu.. çocuk konusunda da çikolata kistim vardı.. ileri derecede.. doktorlar doğal yoldan hamile kalmanın pek mümkün olmadığını daha da beklersem şansımı daha da kaybediceğimi söyledi .. ailem çocuk için gaza getirdi, bir çocuğun olsun mutlaka vs..(tabi eşimi doğum sonrası daha iyi tanıdılar ve şok oldular, bunu önceden bilselerdi böyle ısRarLa çocuk yapın demezlerdi) ben mutsuzdum ama dediğim nedenlerden bir kere deneyeyim dedim ve tuttu .. sonrada herşey kötüleşti eşim iyice saçmaladı ben iyice depresyona girdim kötü muameleden vs..bilmiyorum anlayabiliyormusunuzz beni Bu nedenleri
Beni anlamışsınız, cevabınızda suçlama yok , bir nokta daha var tıkandığım, boşansam Türkiye’ye ailemin yanına dönmem mümkün değil eşim kızımı götürmeme izin vermiyor, boşanırsam, çocuğum yurtdışında kalacak ve benimde kalmam gerekecekGeçmiş için üzülmek size hiçbir şey getirmeyecek. Günahınızla sevabınızla geçmişinizi kabullenin ve kendinizle barışın. Önünüze bakın artık. Hiç değilse buna gayret gösterin. Ya evliliğinizde mutlu olmak için çaba gösterin. Ya da olmuyorsa boşanın gelin ailenizin yanına. Dünü kaybettiğinizi düşünüyorsanız yarını kazanmaya çalışın. Uzman yardımı alıyormuşsunuz zaten. Olmazsa farklı uzmanlarla da görüşün.
Kalırsanız ailesinden tek uzak olan siz değilsiniz ve iyi imkanlara sahipsiniz, bunlarla teselli olun.
Boşanırsanız annesi babası ayrılan ilk çocuk sizinki olmayacak. Üstelik mutsuz bir evde büyümektense annesini mutlu göreceği bir evde büyümesi daha iyidir, böyle düşünün.
Düşündüğünüz kadar kötü durumda değilsiniz yani. Yeter ki bir karar verin ve o karar doğrultusunda hareket edin.
Beni anlamışsınız, cevabınızda suçlama yok , bir nokta daha var tıkandığım, boşansam Türkiye’ye ailemin yanına dönmem mümkün değil eşim kızımı götürmeme izin vermiyor, boşanırsam, çocuğum yurtdışında kalacak ve benimde kalmam gerekecek