'Dostun üzüntüsüne acı duyabilirsin. Bu kolaydır; ama dostun başarısına sempati duyabilmek, sağlam bir karakter gerektirir.' Oscar Wilde'ye ait bir söz bu...
Doğruluğuna % 100 inandığım bir sözdür... Her birimiz zaman zaman hayatımızda başarımızı ya da hayatımızda güzel giden şeyleri yenilikleri, sevinçleri sevdiklerimizle yakınımızda dost dediklerimizle paylaşmak ihtiyacı duyarız.
Hemen hemen hepimiz de bu duyguyu şöyle bir tabloda yaşamışızdır sanıyorum:
'Sevdiğimiz insanları üzüntümüzle üzülür görürken büyük bir sevincimizde ise, yüzlerinde veya sözlerinde değişik bir ifadeyle tepkisiz kaldıkları durumlar.'
Bu durumlar hakkında ne düşünüyorsunuz?
Ben pek çok kez yaşayıp artık güven duygusu denen şeyin yerlerde olduğunu düşünüyorum kendim için...
Sizlerde durum nedir?
ah ah bu dost konusunda neler çektim şu küçücük yaşıma rağmen :\ son 1 yılda yaşadığı şeyler beni o kadar yıprattı ki ama öğrendim kolay kolay kimseye güvenmiceksin ve küçük bi hata olsa bile sana zarar verenleri hayatından çıkarıcaksın. yoksa çokk yıpranıyosun. canım dediğin insanlar acıtıyo en çok canını çünkü en hassas noktanı biliyolar belkide.
kesinlikle iyi gün dostu bulmak daha zordur iyi gününde seninle birlikte sevinenler gerçek dostlarındır.Doğru demiş oscar wilde.
Benim 1-2 tane var gerçek dostum ,ama diğerleri öyle değil aynen yazdığın gibi ben mutluluktan havalara uçarken ifadesiz bir surat takınırlar.
bu devırde kımseye guvenmem ben ,ama ınsanlarada onlara guvenmedıgımı bellı etmem dostum arkadasım her kım olursa olsun ,cunku ısın ıcıne menfaatler gırdıyse işin rengı degısebılıyor her zaman temkınlı davranmaya calısıyorum mesela sevınclerımı fazla yasamamaya dıkkat edıyorum
İyi arkadaşlar vardır ama dost yoktur. Hiçbir zaman inanmamışımdır bu kavrama.
.....
Hem iyi gün arkadaşı olmalı, hem kötü günlerimizde yanımızda olmalı.
Hep kötü günlerimizde yanımızda olandanda korkulması gerekiyor iyi günleri es geçerek.
Bir söz der ki, en azılı düşman, eski dostundur.
Çünkü açıklarını bilir, nelerden kırıldığını bilir, nasıl seni vuracağını bilir.
Boşa ateş etmez...
Bir söz der ki, en azılı düşman, eski dostundur.
Çünkü açıklarını bilir, nelerden kırıldığını bilir, nasıl seni vuracağını bilir.
Boşa ateş etmez...
'Dostun üzüntüsüne acı duyabilirsin. Bu kolaydır; ama dostun başarısına sempati duyabilmek, sağlam bir karakter gerektirir.' Oscar Wilde'ye ait bir söz bu...
Doğruluğuna % 100 inandığım bir sözdür... Her birimiz zaman zaman hayatımızda başarımızı ya da hayatımızda güzel giden şeyleri yenilikleri, sevinçleri sevdiklerimizle yakınımızda dost dediklerimizle paylaşmak ihtiyacı duyarız.
Hemen hemen hepimiz de bu duyguyu şöyle bir tabloda yaşamışızdır sanıyorum:
'Sevdiğimiz insanları üzüntümüzle üzülür görürken büyük bir sevincimizde ise, yüzlerinde veya sözlerinde değişik bir ifadeyle tepkisiz kaldıkları durumlar.'
Bu durumlar hakkında ne düşünüyorsunuz?
Ben pek çok kez yaşayıp artık güven duygusu denen şeyin yerlerde olduğunu düşünüyorum kendim için...
Sizlerde durum nedir?
birde ben 3-5 dostum var dıyenede ınanmıyorum ya da o kısının dost kavramını bıldıgını dusunmuyorum dost dedıgın 1 tane olur adam gibi adam olur nokta
benim için arkadaşımın üzüntüsü,üzüntümdür.sevinci sevincimdir.ben kendi annemle paylaşamadığımı arkadaşımla paylaşırım.arkadaşımın oğlu çok güzel bir üniversite kazandı.benim oğlum kazanmış gibi sevindim.benim oğlumun kazanacağına çok ümidim yoktu.bunu da hep arkadaşımla paylaşıyordum.oğlumun kaznmasına kendi oğlundan çok mutlu oldu.onun oğlu her halükarda yerleşecekti.benim ümitsizliğim onuda etkilemişti.biz gerçek dostuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?