şuan boşanma aşamasındayim inşallah iyi ki beni terk etti diyecem , şuan için çok üzülüyorum neden bu hale geldik diye ama sonrasında onu bu kadar çok sevmeme rağmenben bu kafayı toplayamıyorum 1 sene oldu ayrılalı hala öyle bir canım acıyo ki yatağımdan göğüs kafesinin içinde kızgın bir alev topu var gibi kalkıyorum. arada aklıma geldikce daha da şiddetleniyor bu durum .onlar mutlu birbirlerine sarılıp uyuyorlar belki de çocukları olacak . ne kadar zavallı hissediyorum kendimi, değersiz, mutsuz benimle kurdugu hayalleri başka bir kadınla yaşıyor.bana ağır geldi bu soyut bir imtihan geçmiyor...
sonradan dermiyim ben de iyi ki olmamış iyi ki terk etmiş beni diye ? yoksa böyle devam edicek mi hep ölene kadar aynı
evlilik yolundan döndük o aşamada başka biriyle 6ay içinde evlendi.Bu kadar uzun zaman sonra bu acıyı çekmen çok anlamsız. Hiç kimse ayrılık acısını bu kadar çekmez yani bi psikolog a görünmelisin bence. Evli miydiniz?
Neden sen de hayatına devam etmiyorsunevlilik yolundan döndük o aşamada başka biriyle 6ay içinde evlendi.
psikologa gidiyorum bu gitmiş halim
ağır yaşıyorum bazı şeyleri hiç geçmeyecekmiş gibiNeden sen de hayatına devam etmiyorsun
Kendine onu hatırlamayacak kadar uğraş bul.bişelerle meşgul ol.yoksa boş durursan tabıkı aklın onda olucak.ağır yaşıyorum bazı şeyleri hiç geçmeyecekmiş gibisürekli huzursuzum o aklımda iken
teşekkür ediyorum güzel yazın için çok teşekkürler :*Çünkü sen sanıyorsun ki ayrılmasaydınız evlenip çok mutlu olup her gün evde romantik anlar yaşayacaksınız, aşk yazan tabaklarda yemek yiyeceksiniz, her şey pembe olacak.
Olmayacaktı, insan hayal kurarken hep iyi şeyleri düşünür.
Kimse şöyle de kavga ederiz, haksız da olsa gönlümü almaz demez. Eksik yanlarını düşün, neden ayrıldığınızı, onun seni kıran davranışlarını.
Bunlar ömür boyu olacaktı ve bir evin içinde birbirini görmeye doyunca sıkılmış, anlaşamayan bir çift.
Bazen sebepler sonradan çıkar, buna inan. Olmaması gerekiyormuş.
Şu an o evinde, karısıyla mutlu diyorsun. Değildir belki? Veya olsun.. Onun mutlu olmamasının sana ne faydası olacak ki?
Hissettiğini anlıyorum, yarım kalan bir şeyi kafanda olsaydı harika olacaktı diye tamamlıyorsun ama kuvvetle ihtimal olmayacaktı. Aşkın o adamla sevgi ve saygıya dönüşebilir miydi?
Sen şu an onunla geçirdiğin kaç yıldan sonraki alışmışlık ve duygunla değerlendiriyorsun onu. En başlardaki halini düşün.
Yeni biri ile denemelisin ama onu unutmak için değil, onu unuttuktan sonra hayatını yaşamak ve duygunu hakeden birine vermek için.
İnsan en iyi kendinin psikoloğudur, yine git psikoloğa ama kendini de teskin et. Neden düşünüyorsun ki onu? Sonuca faydası yok, sana zarar veriyor sadece.
Bir tane hayatın var, sevebilen kalbin var, dünyada da milyonlarca adam var bunlardan hiç değilse bir tanesi seni sevebilecek ve senin sevdiğin kişi olacaktır.
1 yıl çok uzun bir zaman, alışkanlık ya da duygunun saplantıya dönmesi demek, düşünsene insanlar Allah korusun anne babasının ölümüne bile bir yılda alışıp hayata devam ediyor.
Say ki öldü, say ki gitti. Kabullen, üstünden atla ve kendin için en iyisini yap. Bu arada pekçok insan hayatımdan iyi ki çıkmış ya da ben pekçoğunu çıkartmışım.
Hiç aşık olduğum biri beni hayatından çıkartmadı ama ben bana aşık olan birilerini çıkarttım. Çünkü yapamazdık. Onlar da beni değil, benim için hissettikleri duyguyu seviyorlardı ya da bensiz yapamayacaklarına inandıkları için onları sevmeyen birini istiyorlardı. O açıdan düşündüm. Bu da sana karşındaki kişi açısından bir bakış açısı olur belki.
İyice düşün, sen de aslında ona olan alışmışlığın ya da bir başkasına ait hissedemeyeceğini sandığın planlarını kaybettiğin için üzülüyorsundur belki de.
Eminim doğru kişi harika bir başlangıç olur.
Sevgiler,
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?