bazı insanlar çok yapıyor bunu. ben de çok uzun zaman kullanıldım.
bir arkadaşım var okulda, bazı psikolojik sebeplerden dolayı bazı eşyalara dokunamıyordu. bunlardan biri de sözlük.
sözlük götürmemiz gereken bir derste her hafta neredeyse 1000 sayfalık sözlüğü ben taşıdım. (sadece benim sözlüğüme dokunabiliyordu) ben de o kullansın diye okula götürüyordum.
sonra bi gün okuldan çıktığım gibi çarşıya gitmem gerekti. (o ise 10 dk yürüyüp yurda gidecekti)
sözlüğü alıp odana götürür müsün, ben 3-4 saat dışarıda taşıyamıycam dedim. ve ne oldu
OLMAZ ben markete gidicem, elimde eşya olur dedi.
O günden beri iyiliklerim azaldı azaldı ve bencil bir insan oldum.
daha neler var da anlatmayayım
Yaptigin iyilige karsi ufak bir karsilik gorsen bir derece yine, fark ortada, bize biri boyle bir iyilik yapsa markete gidiyorum tasiyamam diyemeyiz... Biz mi yanlis davraniyoruz anlamadim ki...:97:
artık 2 gündür kendimi huysuz uyumsuz biri olarak görmeye başladım. herkesin herşeyi kıymetli benimkiler ortada.ama en sinir olduğum şey özel eşyalar.makyaj malzemesi özel eşyadır değil mi?sürekli ve hiç rahatsız olmadan kullanan bir arkadaşım var.dün baktım fondötenim bitmiş sesimi çıkarmadım.akşam demez mi fondotenin bitmiş ne zaman almayı düşünüyorsun...offf dedim sabır dedim içimden.az önce de deodorantımı kullanırken yakaladım.yuh artık dedim.al canım senin olsun ben yarın yenisini alıcam dedim.ne diyim?ama bıktım....
