- 20 Ağustos 2025
- 67
- 55
- 3
- Konu Sahibi hicmimar90
- #1
kızlar bundan bir kaç gün önce bir konu açmıştım.
psikoloğa gidiyorum. ilaç da kullanıyorum. ama aklımı kaçıracak gibi hissediyorum bir kaç gündür.
bir kaç flört etmeye çalışanlar var ama ne ruhum ne beynim almıyor.
ne kendime ne köpeğime bakamaz hale geldim.
spora gidemiyorum.
işe gidemiyorum. evden çalışıyorum sözde.
artık arkadaşlarımla konuşmak istemiyorum.
onlara da söyledim bu konuyu yok sayalım artık bir şey sormayın diye.
ama canım çok yanıyor..
geçmeyecekmiş gibi.
zaman durdu sanki.
yer zaman insan kavramımı kaybettim.
işin kötüsü yapabileceğim her şeyi yaptım iyileşmek için.
artık yapacak bir şeyim de kalmadı.
dün ilacın tamamını içsem ne olur ki derken buldum kendimi.
dedim ki bi dakika neler düşünüyorum böyle ???
bunu atlatan nasıl atlattı Allah aşkına ya
daha ne yapmam gerekiyor çok yoruldum ....
psikoloğa gidiyorum. ilaç da kullanıyorum. ama aklımı kaçıracak gibi hissediyorum bir kaç gündür.
bir kaç flört etmeye çalışanlar var ama ne ruhum ne beynim almıyor.
ne kendime ne köpeğime bakamaz hale geldim.
spora gidemiyorum.
işe gidemiyorum. evden çalışıyorum sözde.
artık arkadaşlarımla konuşmak istemiyorum.
onlara da söyledim bu konuyu yok sayalım artık bir şey sormayın diye.
ama canım çok yanıyor..
geçmeyecekmiş gibi.
zaman durdu sanki.
yer zaman insan kavramımı kaybettim.
işin kötüsü yapabileceğim her şeyi yaptım iyileşmek için.
artık yapacak bir şeyim de kalmadı.
dün ilacın tamamını içsem ne olur ki derken buldum kendimi.
dedim ki bi dakika neler düşünüyorum böyle ???
bunu atlatan nasıl atlattı Allah aşkına ya
daha ne yapmam gerekiyor çok yoruldum ....
b*k gibi bir ilişkiden çıktım kızlar.
o haklı ben haklıya girmeyeceğim.
3 yıllık bir bir ilişkiydi. aynı evde yaşıyorduk.
önümüzdeki yaz başı için düğün planlıyorduk.
ayrılalı 1 bucuk ay falan oldu. hattımı değiştirdim. ailesini ve kenedini sosyal medyadan engelledim. evimi taşıdım vs vs .
sadece neden ayrıldınız peki diye soran olursa el iyisiydi diyebilirim :)
bana gelince parası olmayan ama dansöze garsona bahşişler yagdıran
ne olursa olsun hep haklı olan. haksız olduğunda bile bana bunu sen yaptırdın diyen
elinde sürekli telefon arada sırada muhabbet edebildiğim
hala kirasını ve faturalarını babasının ödediği
kendi kendine abuk subuk ticaretler yapan
küsüp trip atıp günlerce konusmayan ben yanaştığımda da kavga gürültü barıştığım biriydi.
( baya da anlatmış bulundum :) )
neyse sonuç olarak toparlanma sürecindeyim ama biraz zorlu geçiyor.
bunca saçmalığa ragmen hala güzel şeyler aklıma geliyor.
ve inanılmaz karamsarım hem yaş hem çevre itibariyle.
bu arada İstanbul'da Caddebostan'da yaşayan bir iç mimarım.
spor desen yapıyorum
sosyallikse her gün bir arkadaşımlayım
3 günde bi kitap okuyorum nerdeyse
çooookk tatlı bir köpeğim var
merak ediyorum benimle aynı süreci atlatan var mı?
tekrar sevemem bu yasta bana kim bakar ya çocuğum olmazsa diye düşünen ?
ve eğer varsa ne yapıyorsunuz bu karamsarlıktan çıkmak için ?