Ben hatta evleniriz diye düşünüyordum ama olmadı çünkü ailelerimiz tanışıyor benim yaşım 25 onun 30 vs ama oda yalnız yaşadığı için rahatlığa alışmıştı bir de evliliği tayin sonrası vs düşünüyordu bence öyle anlamıştım olmadı yapacak bir şeyimiz yok olmayınca olmuyorbazı alışkanlıkların yerine konabiliyor ama hisler nasıl olacak
Geçen sene sevgilimden ayrıldığımda boğazımda bir yumru olmuştu. Öyle bir yumru ki sesim çıkmayacak kadar kısılmış ve işe gidememiştim. Şimdiyse o sene ve o yaşadıklarım hayal miydi gerçek miydi emin değilim. Sanki her şey sadece 2-3 dakikalık bir rüyaydı.
Merhabalar canım yaşadığın şey tamamen konfor alani yani alıştığın şeyleri bırakmandan dolayı ve bu geçici bir süreç. Sana tavsiyem algini değiştirmen aslında yaşadığın şeyi olumsuz olarak kodladigin için zihnin seni koruma altına almaya çalışırken bunalıma da sokuyor olduğun durumu normal kabul etmen ve zorda olsa dışarı çıkman gerekiyor. Her şey senle başladı seninle bitecek. İlaç alıyormuşsun ama ilaçtan ultra bir etki bekleme dediğim gibi her şey sende bitiyor. Sağlıklı günler dilerim
Başlarda hala ona bağımlı hissettiği için insan bir üzülüyor. Yaşananların şoku kolay geçmiyor. Biraz sürünüyorsun. Terapi, aile, arkadaş desteği, günlük meşguliyetler ile oyalanıyorsun. Gündüz birşey yokmuş gibi işe gidip geceleri ağlıyorsun. Birkaç ay böyle geçiyor. Ama sonra bir yerde dank ediyor insana. Ben ne yapıyorum böyle kendime diyorsun. Oldu bitti geçti gitti yaşananlar yaşandın ve bitti. Neden kabullenmek yerine acı çekmeyi seçiyorum diyorsun. Herkes hayatına bakıyor. Dünyada daha ne dertler var. Neden geçmişe sünger çekip önüme bakmıyorum diyorsun. Kısaca acı çekmekten yorulduğumu anladım. Acı çekmek yerine mutlu olmayı seçmek istedim. Çünkü bu hikayede iyi olan benim. Ve en büyük mutlulukları da ben hak ediyorum öyleyse. Hatta bana bunu yapanların canı cehenneme dedimve bir daha böyle adamlar için üzülmemeliyim diye kendime söz verdim.
Senin de öyle olacak. Bu bir değişim, gelişim süreci. İyi hissetmek için herşeyi dene. Denemekten yorulma.
Not: başlarda düşünmekten kafayı yiyecek gibi oluyordum. Yemek yemeyi unuttuğum gün olmuştu. Psikoloğumun önerisi ise şu idi. Madem düşüncelerini durduramıyorsun. O halde tüm bu düşünceler için bir zaman ayır. Yani mesela; düşünmek mi istiyorum. Tamam cuma saat 12.00 de oturup dibine kadar düşüneceğim
ama bu çok iyi fikirmiş ya.
Benim rehberimde hala kayıtlı aileler tanışıyor kötü bir şey geçmedi hayatımdada henüz biri olmadığı için silmedim olunca tabi silicem durum vs attigimda bakıyor.
of ben kafayı yerdim iyi dayanıyorsun
Bir süre sonra alışıyorsunuz yani mesela instagram kullanmıyor whatsappda bir şey paylaşmaz çok nadir senede 1 falan belki oda anneler günü vs de paylaşmıştı annesini onun harici hiç benim attığım olursada bazen saniyede görüyor.
benim yaşadığım olay olmadığı halde Pandemide eve tıkıldığımda psikolojim bozulmuştu. Covid olursam olayım deyip işe döndüm. Azalmıştı artık. Kimse çağırmadı halbukiyataktan çıkmak hiç istemiyorum biliyor musun
bir çocuğu çişe çıkartıp yürütüp geliyorum o kadar.
ama kendime zaman verdim pazartesi gideceğim diye kendimi zorlayacağım. sana söz olsun
.
Lütfen olumsuz düşünmeyin bırakın.çocuğum daha 20lerindeyken benim 60 larımı geçmiş olacağım gerçeği beni çok üzüyor
o da olursa tabi...
