Herkese merhaba. Canım çok sıkkın kızlar mübarek günde ağlamaktan bitap düştüm. Bayramdan sonraki ilk haftasonu erkek arkadaşımla söz keseceğiz bizim evde yakın akrabalarla. Ailesi bir kez tanışmak bir kez de istemek için toplam 2 kere geldiler evimize. Gayet iyi ve modern görüşlüler bizimkilerin aksine 
arkadaşım durumumu biliyor ve çok anlayışlı sağolsun o yüzden dışarı çıkmakmış bi yere davetmiş ikimiz de ne kadar istesek de teklif edemiyor işte. Sürekli şuraya gitseydik buraya gitseydik ne güzel olurdu diyoruz aramızda ama o kadar bizimkiler katı bu konuda Biri birşey der olmaz diyorlar sürekli 10 dk mesafe var aramızda arabayla ama geldiğimden beri 1 kere görüşebildik sadece o da onun çok yakın abla dediği bi arkadaşıyla. (Ben istanbulda çalışıyorum yaz tatili için geldim memlekete) bikaç gün önce de o abla beni iftara çağırıyor bu akşam için kalabalık olacaklar 5,6 kişi filan hepsi de erkek arkadaşım vasıtasıyla tanıdığım ve çok sevdiğim insanlar bu arada. Neyse ben anneme anlattım hoş karşılamadı tabi babana sor dedi bugün öğlen eve gelince babama sordum o da biraz düşündü (hayır diyemiyo kırmamak için ama istemiyo belli) sonra annen ne diyo dedi ben de sana sormamı istedi dedim akşam bakarız dedi inanın utanıyorum artık hem arkadaşımdan hem arkadaşlarından. O ablayı da çok severim çok ayıp oldu öğlen aradı arkadaşım gelmiyomusun dedi ben gelemicem dedim bozuldu ama tamam dedi xxx ablanın da selamı var dedi kapatırken o da yanındaymış çok ayıp oldu ( akşam bakarız dedikten sonra ben gönülsüZ iZin verseler de gidemem ki gitmeyeceğim anlayacağınız ama bu durum çok canımı sıkıyo artık boğuluyorum annem sürekli ağladığımı görüyo ama bişey demiyo. Sözden sonra izin verirmisiniz diyorum hayır diyo ( napcam bilemedim erkek arkadaşım da bugün çok bozuldu ne yazsam kısa kısa cevaplar ( elimde olsa koşa koşa giderim ama elimde değil ki..
arkadaşım durumumu biliyor ve çok anlayışlı sağolsun o yüzden dışarı çıkmakmış bi yere davetmiş ikimiz de ne kadar istesek de teklif edemiyor işte. Sürekli şuraya gitseydik buraya gitseydik ne güzel olurdu diyoruz aramızda ama o kadar bizimkiler katı bu konuda Biri birşey der olmaz diyorlar sürekli 10 dk mesafe var aramızda arabayla ama geldiğimden beri 1 kere görüşebildik sadece o da onun çok yakın abla dediği bi arkadaşıyla. (Ben istanbulda çalışıyorum yaz tatili için geldim memlekete) bikaç gün önce de o abla beni iftara çağırıyor bu akşam için kalabalık olacaklar 5,6 kişi filan hepsi de erkek arkadaşım vasıtasıyla tanıdığım ve çok sevdiğim insanlar bu arada. Neyse ben anneme anlattım hoş karşılamadı tabi babana sor dedi bugün öğlen eve gelince babama sordum o da biraz düşündü (hayır diyemiyo kırmamak için ama istemiyo belli) sonra annen ne diyo dedi ben de sana sormamı istedi dedim akşam bakarız dedi inanın utanıyorum artık hem arkadaşımdan hem arkadaşlarından. O ablayı da çok severim çok ayıp oldu öğlen aradı arkadaşım gelmiyomusun dedi ben gelemicem dedim bozuldu ama tamam dedi xxx ablanın da selamı var dedi kapatırken o da yanındaymış çok ayıp oldu ( akşam bakarız dedikten sonra ben gönülsüZ iZin verseler de gidemem ki gitmeyeceğim anlayacağınız ama bu durum çok canımı sıkıyo artık boğuluyorum annem sürekli ağladığımı görüyo ama bişey demiyo. Sözden sonra izin verirmisiniz diyorum hayır diyo ( napcam bilemedim erkek arkadaşım da bugün çok bozuldu ne yazsam kısa kısa cevaplar ( elimde olsa koşa koşa giderim ama elimde değil ki..
