Kabullenmeli miyim, Boşanmalı mıyım:(

Merhaba hanımlar,

Derdim benden büyük, altında kalmış gibi hissediyorum kendini. 3 yıldır evliyim, uzun bir süredir çalışmıyorum. Şu an sınava hazırlanıyorum, dolayısıyla onun verdiği bir gerginlik var. Eşim iyi bir insan, ama bir insanın iyi olması ve yalnızca sevgi yetmiyormuş, bazı şeyler o sevgiyi tüketiyormuş anladım. Eşimle kızkardeşi birbirlerine çok düşkünler, ben evlendiğim günden beri araya mesafe koymama rağmen görümcemin gölgesini hep üzerimizde hissettim ve aynende devam ediyor. Görümcem dominant bir kadın, eşimin annesinin ciddi bir rahatsızlığı var. O yüzden görümcem hayatımızda annenin yerini almış gibi. Ben tavsiyeye karşı değilim, ama bazen bunun dikteye döndüğü durumlar oluyor, eşimde bu konuda onu kıramıyor, ben arada kalıyorum Ha arada kendimizi ifade ettiğimizde oluyor, ama açıkçası buda bir gerilim yaratıyor yine ilişkimizde. Anladımki bu böyle gidecek, ya bunu kabullenicem yada boşanıcam. Kimi arkadaşlarım çocuk yap telkininde bulunuyorlar, değişir, çocuk başkadır diyorlar, ama açıkçası ben artık eşime güvenemiyorum, sorumluluk sahibi bir insan ama çocuğun eşim istemedikçe o dengeleri değiştireceğini düşünmüyorum. Artı birşeylerin değiştiğini görmezsem o zaman bu benim için daha bir yıkım olur. Şu an depresyondayım, bir yandanda sınava konsantre olmak çok zor geliyor. Baba evine dönemem, çünkü oradada çok huzurlu bir ortam yok, artı dul kadın olacağım için daha çok sınırlanıcam. Kalmaksa çok ağır geliyo, haksızlığa uğrama hissiyle boğuşuyorum. Belki yaşadıklarım birçok insanın yaşadıklarının yanında bir hiç ama inanın evlendiğim günden beri bunun huzursuzluğuyla boğuşuyorum, benimde hatalarım oldu, onun ilgili yaptığım bazı yorumlar eşimin benden soğumasına neden oldu, şimdi samimi olduğum noktalarda bile eşim benim samimiyetime inanmıyor, önyargılarla boğuşup gidiyoruz yane. Aile terapisi de aldık ama insan değişmek istemedikçe onunda bir faydası olmuyormuş onu anladım. Eşimin tavrı bunu kabulleniceksin, ama bana ağır geliyor bu yapamıyorum. Biz olmayı beceremedik. Bu arada çok hassas bir insanım, kendi geçmişimde yaşadığım şeylerden dolayıda çok kırığı olan. Belki bunlarında etkisi oldu, farketmeden evliliğime yansıttım bilmiyorum ama şu varki artık yaşadıklarım bana çok ağır geliyor.

Sizce ne yapmalıyım?

konuyu okumadan bir yorum yapmak istiyorum
eğer sen buraya kabullenmeli miyim diye yazdıysan sen zaten hazırsın sadece snei ikna etmeye çalışmak gerek
bence kendin düşün cevap ver

her mutsuzlugun altından bir görümce çıkmak zorundamı acaba !

esmeralda2009 .!.:

Merhaba hanımlar,

Derdim benden büyük, altında kalmış gibi hissediyorum kendini. 3 yıldır evliyim, uzun bir süredir çalışmıyorum. Şu an sınava hazırlanıyorum, dolayısıyla onun verdiği bir gerginlik var. Eşim iyi bir insan, ama bir insanın iyi olması ve yalnızca sevgi yetmiyormuş, bazı şeyler o sevgiyi tüketiyormuş anladım. Eşimle kızkardeşi birbirlerine çok düşkünler, ben evlendiğim günden beri araya mesafe koymama rağmen görümcemin gölgesini hep üzerimizde hissettim ve aynende devam ediyor. Görümcem dominant bir kadın, eşimin annesinin ciddi bir rahatsızlığı var. O yüzden görümcem hayatımızda annenin yerini almış gibi. Ben tavsiyeye karşı değilim, ama bazen bunun dikteye döndüğü durumlar oluyor, eşimde bu konuda onu kıramıyor, ben arada kalıyorum Ha arada kendimizi ifade ettiğimizde oluyor, ama açıkçası buda bir gerilim yaratıyor yine ilişkimizde. Anladımki bu böyle gidecek, ya bunu kabullenicem yada boşanıcam. Kimi arkadaşlarım çocuk yap telkininde bulunuyorlar, değişir, çocuk başkadır diyorlar, ama açıkçası ben artık eşime güvenemiyorum, sorumluluk sahibi bir insan ama çocuğun eşim istemedikçe o dengeleri değiştireceğini düşünmüyorum. Artı birşeylerin değiştiğini görmezsem o zaman bu benim için daha bir yıkım olur. Şu an depresyondayım, bir yandanda sınava konsantre olmak çok zor geliyor. Baba evine dönemem, çünkü oradada çok huzurlu bir ortam yok, artı dul kadın olacağım için daha çok sınırlanıcam. Kalmaksa çok ağır geliyo, haksızlığa uğrama hissiyle boğuşuyorum. Belki yaşadıklarım birçok insanın yaşadıklarının yanında bir hiç ama inanın evlendiğim günden beri bunun huzursuzluğuyla boğuşuyorum, benimde hatalarım oldu, onun ilgili yaptığım bazı yorumlar eşimin benden soğumasına neden oldu, şimdi samimi olduğum noktalarda bile eşim benim samimiyetime inanmıyor, önyargılarla boğuşup gidiyoruz yane. Aile terapisi de aldık ama insan değişmek istemedikçe onunda bir faydası olmuyormuş onu anladım. Eşimin tavrı bunu kabulleniceksin, ama bana ağır geliyor bu yapamıyorum. Biz olmayı beceremedik. Bu arada çok hassas bir insanım, kendi geçmişimde yaşadığım şeylerden dolayıda çok kırığı olan. Belki bunlarında etkisi oldu, farketmeden evliliğime yansıttım bilmiyorum ama şu varki artık yaşadıklarım bana çok ağır geliyor.

Sizce ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

görümcenizle sorun addettiğiniz şeyler ne gibi şeyler?
geçmişinizde ne yaşadınız de eşinize nasıl yansıttınız?

konu çok açık değil..

şimdiye kadar kabullenmişsin zaten her ne oldu bilmiyorum ama bundan sonrada kabullenecekmişsin gibi geliyor bana yani tavrını en bastan koymus olsaydın şuan bu sıkıntıları cekmezdın diye düşünüyorum

Eşinizle kız kardeşi birbirine çok düşkün diye, evlendiğiniz günden itibaren araya mesafe koyduğunuzu yazmışsınız.
Ben bunu anlayamadım, iki kardeşi birbirine yakınlar diye uzaklaştırma çabaları neyin nesi oluyor? Eşiniz, sizi kardeşinizle yakınsınız diye uzaklaştırmaya, koparmaya çalışsa, kardeşiniz aleyhine konuşsa, siz neler düşünürdünüz? Kardeşiniz için iyi bir şey söylemeye çalışsa (büyük ihtimalle oyun ), siz inanır mıydınız?
Ben sizin eşinizden ayrılmak istediğinize pek inanmadım. En iyisi KPSS'ye odaklanıp ders çalışmaya konsantre olun. Eşinizi en yakınından (kardeş dahası var mı?) koparmaya çalışmayın!

3. kişiler yüzünden evliliklerin bitmesine çok üzülüyorum.. tek başına birey olamamış insanlar maalesef başkalarının sözünü çok dinliyor.. ama keşke bu başkaları iyi niyetli olumlu akıl veren kişiler olsa.. fesat kötü niyetli başkalarının hayatını yönlendirmek zevk alan insanlar sizlere bu durumu yaşatıyor..

siz sorunlarınızı daha açık yazarsanız belki daha yardımcı olabiliriz!!!

KURABIKEK .!.:

Eşinizle kız kardeşi birbirine çok düşkün diye, evlendiğiniz günden itibaren araya mesafe koyduğunuzu yazmışsınız.
Ben bunu anlayamadım, iki kardeşi birbirine yakınlar diye uzaklaştırma çabaları neyin nesi oluyor? Eşiniz, sizi kardeşinizle yakınsınız diye uzaklaştırmaya, koparmaya çalışsa, kardeşiniz aleyhine konuşsa, siz neler düşünürdünüz? Kardeşiniz için iyi bir şey söylemeye çalışsa (büyük ihtimalle oyun ), siz inanır mıydınız?
Ben sizin eşinizden ayrılmak istediğinize pek inanmadım. En iyisi KPSS'ye odaklanıp ders çalışmaya konsantre olun. Eşinizi en yakınından (kardeş dahası var mı?) koparmaya çalışmayın!

Genişletmek için tıkla...

Benim söylediğiniz şeyi yapmaya vicdanım tabeki elvermez, yapamam da. Aileler tabeki hayatlarımızda olcak, ama kapının dışında bazı şeylerin bırakılması gerek, artık biz birbirimiz için öncelikli olmalıyız, kararlarımızı birlikte vermeliyiz, tavsiyeler alınmalı ama tavsiye olarak alınmalı bize dikte edilmemeli, ben bunlardan rahatsızım. Eşimle aramda gerilim oluşuyor hep, bir erkek bu dengeyi iyi kurmalı kurmadığı takdirde fatura kadına çıkıyor, tek başına mücadele etmek zorunda kalıyorumki artık bu beni çok yıprattı, kaldıramıyorum, o yüzden ayrılmak istiyorum. Baba evinde başka sorunlar var, sorunlardan çıkıp tekrar başka sorunlara geçmek istemiyorum. Çok yoruldum çünkü. O yüzden bu sınav benim için önemli, ama bu ruh haliylede çalışmak inanın kolay olmuyor, belki benzer şeyleri yaşamış arkadaşlar içinden nasıl çıktıklarını anlatıp bana yol gösterebilir diye düşündüm. En azından bir akıl verebilirler.

fdm .!.:

3. kişiler yüzünden evliliklerin bitmesine çok üzülüyorum.. tek başına birey olamamış insanlar maalesef başkalarının sözünü çok dinliyor.. ama keşke bu başkaları iyi niyetli olumlu akıl veren kişiler olsa.. fesat kötü niyetli başkalarının hayatını yönlendirmek zevk alan insanlar sizlere bu durumu yaşatıyor..

siz sorunlarınızı daha açık yazarsanız belki daha yardımcı olabiliriz!!!

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel ifade etmişsin, erkekler ne yazıkki birey olma konusunda çok zayıflar, etki altında kalmaya çok müsaitler. Benim tek kusurum onu etki altına alma çabam olmadı, hep bir kadının idaresine girme dürtüsüyle büyüyüp yetişkinliktede öyle hareket ediyorlar. Bir hayatı paylaşmaktı benim tek gayem, ama gördümki sen almazsan idare altına alacak birileri illaki oluyor Benim tarzım olan bir ilişki biçimi değil, evlenirken bana işte dendi bütçeyi sen eline al, işte şöyle davran, böyle davran... Anlam veremedim, ama şimdi anlıyorumki evlilik birazda üç maymunu oynamak, politik olmak, kendi ağırlığını koymakmış Ben beceremedim, bu saatten sonrada böyle davranmaya gerek duymuyorum, çünkü çok yıprandım. Buna enerjim yok, ekonomik özgürlüğüm olsa sanırım çokdan giderdim.

görümcen evli mi? kendi ailesi , işi gücü yok mu da sürekli sizinle uğraşıyo? insanlar çekirdek aile kavramının ayırdına varabilseler hiç sorun kalmayacak aslında. sonuçta sen ve eşin, bir de ilerde olursa çocuklarınız bir çekirdek ailesiniz. bunu dışında kalan kişiler 3. şahıslar. herkesin bir çekirdek ailesi ve yakın akrabaları var. keşke herkes yerini bilebilse..

radyologg .!.:

şimdiye kadar kabullenmişsin zaten her ne oldu bilmiyorum ama bundan sonrada kabullenecekmişsin gibi geliyor bana yani tavrını en bastan koymus olsaydın şuan bu sıkıntıları cekmezdın diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

Doğru söylüyosun, benim burdaki çabam belki eşim değişir, şu an acemi kuramıyor bu dengeyi belki zamanla kurar umuduydu, artık o umudumu yitirdim sanırım, o yüzden de gitme fikri aklıma düştü. Sonuçta bunu hayatımın ilerleyen evrelerindede yaşayacağım gördüğüm. Çok mücadele etmem gerekecek. Eşimle aramda yaşanan gerginlikler benim eşimle ilgili sevgimi tüketmeye ve beni gerçekten sevip sevmediği konusunda şüphelere sürükledi. Ve şu an seven bir insanın, gerçekten kaybetmek istemeyecek kadar seven bir insanın yapması gereken şeyleri yapmadığını düşünüyorum. Sevgisine inanmıyorum o yüzden de gitmek istiyorum.

MonalisaSmile .!.:

görümcen evli mi? kendi ailesi , işi gücü yok mu da sürekli sizinle uğraşıyo? insanlar çekirdek aile kavramının ayırdına varabilseler hiç sorun kalmayacak aslında. sonuçta sen ve eşin, bir de ilerde olursa çocuklarınız bir çekirdek ailesiniz. bunu dışında kalan kişiler 3. şahıslar. herkesin bir çekirdek ailesi ve yakın akrabaları var. keşke herkes yerini bilebilse..

Genişletmek için tıkla...

Evli ve çocuğu var. İnsanlar çekirdek aileyi aileden saymıyoki:) Tabiri caizse adamdan saymıyo yane:) Keşke herkes sınırlarını görebilse, durması gereken yeri bilse. Gerçi bu bilmemekten ziyade kadınca bir hırsla yapılan şeyler gibi geliyor artık. En azından benim yaşadığım şeydeki tespitim bu.

kafanereyebizoraya .!.:

sakın ha çocuk yapma
ne demek çocuk olunca düzelır herşey ınanma o ınsanlara
bakkaldan ekmek almıyorsun ya

ya düzelmezse aranız, ya eşın bebeğın sorumluluğunu alamazsa
nolcak o çocuğa? arada kaynar gıder sende çocukla ve sorunlu bır aıleyle oturur kalırsın

Genişletmek için tıkla...

Ya o kadar bilinçsizce hareket etmiyorum ama ne bilim bir faydası olur mu kafası onunla meşgul olursa, onun sorumluluğu falan biraz daha yoluna girermi herşey diye düşünüyorum bazen, şeytan dürtüyo yane:)

eşim sorumluluk sahibi bir insan, çocuğunu ortada bırakmıyacağını biliyorum ama işte. Ne bilim, onun da günahına girmek doğru değil.
Sonuçta büyük bir risk, değişmeyebilirde herşey.

esmeralda2009 .!.:

Evli ve çocuğu var. İnsanlar çekirdek aileyi aileden saymıyoki:) Tabiri caizse adamdan saymıyo yane:) Keşke herkes sınırlarını görebilse, durması gereken yeri bilse. Gerçi bu bilmemekten ziyade kadınca bir hırsla yapılan şeyler gibi geliyor artık. En azından benim yaşadığım şeydeki tespitim bu.

Genişletmek için tıkla...

ben bekarken ablam evlendiği zaman, bu bana çok koymuştu. onun artık bizden başka bi ailesi olması fikri beni gerçekten çok üzmüştü. sonuçta 25 sene boyunca annem, babam, ablam, kardeşim ve ben vardık. sonra bi anda. ablam eksildi bu çekirdek aileden. gitti ablam ve kocası oldu. çok üzülmüştüm ama bi süre sonra atlattım. sonra ben de evlendim. çocuklarımız oldu. annem babam kardeşim Allah'a şükür hala varlar, Allah eksikliklerini göstermesin ama artık eşim çocuğum ve ben yeni bir çekirdek aile olduk. e bu dünyanın düzeni bu, yeni aileler kurulacak, yeni çocuklar olacak ki tür devam etsin. neyse uzun lafın kısası senin görümcen hala kardeşinin yeni bir çekirdek ailesi olduğunu kabullenememiş görünüyor. burda sınırı çizmesi gereken eşin. malesef o da bu işi becerememiş. ayrılır mısın devam eder misin bilemem ama diyebileceğim tek şey, sakın işleri yoluna koymadan çocuk yapma. çocuğun durumu düzelttiği nerde görülmüş ki?

erkekler çocuk gibiler bir türlü olgunlaşmıyorlar yada çok geç akıllanıyorlar olan da kadına oluyor.evlilik zor iş sana görümcenden dolayı boşan yada boşanma diyemem canım ama bir ömür böyle yaşayamam diyorsan çocuk yapma zaman herşeyi gösterir hakkında hayırlısı olsun canım

görümcenden muzdaripsin ama tam olarak ne yaptığını size nasıl zarar verdiğini yazmamışsın.....
eğer ortada büyütücek bi durum yoksa eşinle kardeşinin muhabbetini kıskanıp yok yere ne kendini üz nede eşini bu şekilde evliliğine en büyük zararı kendin verirsin

artık evlilikler çocuk oyuncağına döndü her sorunda çekip gitmek isteyen bi taraf var ben çok üzülüyorum..

aldatma , şiddet vb ciddi sorunlar yoksa bence boşanılmamalı... aile kavramı yok olmaya başlıyor gittikçe...

asutaha .!.:

görümcenden muzdaripsin ama tam olarak ne yaptığını size nasıl zarar verdiğini yazmamışsın.....
eğer ortada büyütücek bi durum yoksa eşinle kardeşinin muhabbetini kıskanıp yok yere ne kendini üz nede eşini bu şekilde evliliğine en büyük zararı kendin verirsin

Genişletmek için tıkla...

Aynen katılıyorum naptı bunlar sana anlayamadım nedir canını sıkan? Benimde eşimin abisi var ve her akşam konuşurlar eltimle diyoruz bize demediğiniz kadar "canım" diyosunuz birbirinize:) Abisi işsizdi kendi yanına aldı ben pek istemedim bi hatası olsa sende yanarsın dedim hatta yeri geliyo eşimi sıkıştırıyo patrona söyle zam yapsın bilmem ne diye yararları yok zararları çok ama elimden gelen bişe yok abisidir nihayetinde hep kullanılan benim eşim olsada artık karışmıyorum o da biraz biraz çekiyo kendini bazı konularda ama kaynımın veya eşimin ailesinin aptallıklarının faturasını önemli bişe olmadıkça eşime kesemem nihayetinde ailesi benden öncede vardılar benden sonrada silip atamaz benim ailemde bazen müdahale ediyolar bişe diyemiyorum mesela babam şimdilerde bebeğe isim koymaya taktı illa dediği olsun istiyo güceniyo küsüyo falan eşimde kızıyo içten içten ama bana tek laf etmiyo napalım böyle kabul etmek zorundayız kimse dörtdörtlük değil herkesinde huyu suyu farklı.
Ama diyosan aşırı derece karışıyo hep benim evimde vs o zaman eşinle konuşursun falan neler yaptığını bilemediğim için bişe diyemicem. Bide kırıcı konuşmak istemiyorum ama mesela benim kardeşim yok tek çocuğum o yüzden eşimle abisi arasında geçenler onlara normal bana anormal geliyo sende baba evinde huzurum yoktu demişsin orda görmediğin muhabbeti alakayı şimdi gördüğün için yadırgamışta olabilirsin.

Canim sik disini. Ailene donesin yok, isin yok ani karar alip bosanirsan derin bir kuyuya atabilirsin kendini.

Eger esinin sana olan sevgisinin azaldigini hissettiysen, yani bu ask senin tatmin etmiyorsa. Bitir tabi de yasin genc oda alsin kardesiyle yasasin. Ama hemen degil once hedeflerini belirle, ise gir, az cok duzen kur sonra kararlar al.

Ne demek depresyona girdim assla girme toparla kendini gorumcenin istedigide bu zaten. Niye kina yaktiriyorsun. ,kiril uzul, cildir, etkilen ama belli etme sik disini. İcinde koccaman bir guc olustur, dua et. Sen kiminle ugrastigini zannediyorsun havalarinda ol.