• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kaçak gelin

Bosver kaçarsa kacar. Kabak niye sana patlasin sen bilemezdin boyle olacagini ve sen oturtmuyorsun onlari nikah masasina neticede. Sadece tanismalarina vesile olmuşsunuz ve evlilik karari onlardan cikmis. Sizlik bir durum yok yani.
Olayın çok içinde olunca fazla takıntı yaptim galiba. Rahatlamam gerek doğru. Sanki ben evleniyorum.
 
Ona, sevdiği için evlenmek zorunda olmadığını söylemelisin. İkisi çok ayrı kavramlar. Pekala, sevmek fakat evlenmemekte mümkün. Evlilik daha çok bir düzen, toplumsal statü isteyenlere uyar.
 
Olayın çok içinde olunca fazla takıntı yaptim galiba. Rahatlamam gerek doğru. Sanki ben evleniyorum.

Rahat olun biri sizi suclayacak olursa hicc ezilip buzulmeyin hic bir sucunuz yok. Bu evlilik islerinde, iyi olursa Allahtan kötü olursa aracıdan bilinir diye bir laf var. Hiç takacağınız birşey yok. Siz birşey yapamazsınız rahat olun. Sonucta evlenselerde problem yasayabilirler, hersey olabilir yani kendinizi niye yük altina aliyorsunuz bir araci oldunuz diye. Evlenmezde kaçarsa bidaha aracusi olmamaya dikkat edersin oldu bitti.
 
Arkadaşınız şımarıklık yapıyor , evliliğin sorumluluğunu alamayacak madem evlenmesin.
Ailesi nikahsız yaşamaya da izin vermezmiş o halde ayrılsın en mantıklısı bu.
 
Beraber yasamak istiyor, ailesi rahat vermez.
Vah zavallı, sırf bu yüzden istemediği bir hayat sürecek...
Ben, ailemi hiçe sayamayacak kadar zor durumda olsaydım, yine de rahat hayatımı ve evlenmeye yönelik isteksizliğimi bir kenara atarak sevginin peşinde koşmazdım.
Seviyorsam, beraber yaşayamıyorsam bir ömür arkadaş hayatı sürer ve en azından, zaman içinde neye evrileceği belli olmayan bir duygunun peşine takılmamış olurdum.
 
Ben de anlıyorum arkadaşınızı hatta beb yüzük takmak da istemiyorum bunu da sevgilimle paylaştım, gerçi o çok umursamadı ama içimde de kalmadı. Bu bildiğin fobi düşününce içine daral gelmesi ya da acı çekiyor gibi olması ki çok normal bi duygu bence. Benim de imkanım olsa evlenmez beraber yaşardım...

Çözümse arkadaşınız nişanlısıyla konuşacak, korktuğunu söyleyecek. Nişanlısı da iyi biriyse ona bu dönemde anlayış gösterip korkularının yersiz olduğunu hissettirecek. Çok basit aslında ama iki tarafın konuşması şart.
 
Demek ki evlilige hazir degilmis. coks eviyor tamam da hemen evlenmeyiversin.
Ne zaman sevdigi adamla ayri bir gece dahi gecirmek istemiyorum derse o zaman hicbirsey gözünde olmayacaktir.
Erken alinmis bir karar gibi geldi bana. Evlilige ve onun sorumluluklarina hazir degil bu anlattiklariniza bakilirsa.
 
Merhaba. Of arkadaşımın derdinden kendi sorunumu unuttum resmen. Sorun şu hanimlar, arkadaşımın Ocak ayında nikahı olacak ve kendisi her an kaçabilir. Kaçabilir derken, hani Julia Roberts'ın her düğünü öncesinde kactigi bir film var ya onun gibi kaçabilir. Bu arkadasta evlilik fobisi var.
Guzel güzel konuşuyoruz, hayaller kuruyor. Nikah anı aklına gelince önce bir aptallaşıyor, bana soruyor evlenmesem mi diye. O bana ben ona bön bön bakıyoruz. Gözüm kaşım oynuyor ne desem şimdi diye.
Sevmiyorsan evlenme diyor, seviyorum diyor. Evet seviyor farkındayım ama fobi olmus bu nikah olayı. Kendini kapana kısılmış gibi hissediyormuş. Bende böyleydim ancak aşık olunca güle oynaya basmıştım imzayı.
Allah Allah ne yapsak acaba ertelesen mi diyorum, hiç yapmayalım diyor. Ayrıl diyorum, çok seviyorum diyor. Evlenince aileler gidip gelecekmiş, misafir ağırlamak zorunda kalacakmış, komşuları bile gelmek istermiş, statüsü değişiyormuş insanin. Istemediğim, sevmediğim tantanalarla uğraşacağım diye takmış durumda.
Işin kötüsü nikah şahidiyim. Bu çiftin arasını da ben yapmıştım. Oturup birbirimize malak gibi bakmaktan başka bir şey yapmaz olduk görüşmelerimizde. Hani biri diğerine gaz versin de el ele verip ülke dışına kaçalım gibi bir hava var ortada.
Evlen desem bir türlü, evlenme desem bir türlü. Bu korku geçer mi ya hu? Bizi masada bırakıp kaçarsa ben de arkasından kaçarım. Damat tarafı paralar beni bence. Hepsi beni melek gibi görüyor, bir yuvanın mimarı olacağım güya. Ben elbisemin altına spor ayakkabi giymeyi düşünüyorum ciddi ciddi.
Bu kız kaçacak gibi geliyor bana. Hiç karışmayım diyorum sorduğunda ama olmuyor yakın arkadaşım işte. Uzülüyorum seviyor ama o imza ah o imza. Doktora mı götürsem, sizin böyle tanıdığınız oldu mu hiç? Hastalık mı acaba? Uf şahitleri olmasaydım iyiydi ya.

İyi de gerçekten bu kadar tedirginse ve nişanlısı bunu anlamıyor, fark etmiyor, bir yamukluk olduğunu hissetmiyorsa zaten evlenmesinler, birbirlerini anlamıyorlar demektir.

İnsan evleneceği kişinin beklentilerini bilmez mi?

Sormamış mı adama, aileler ile olan ilişkiler, misafir ağırlama veya misafirliğe gitmeye bakışı vs gibi kafasına takılan şeyleri?

Ben açık açık söyledim. Misafir gitmeyi de, misafir ağırlamayı da sevmem. Aile benim için sadece çekirdek ailedir, gerisi hikaye. Komşularımla da son derece mesafeliyimdir, kimse gelmek istemedi ama isteyene de kibarca çok yoğun olduğumu söylerim biter gider.

Arkadaşınız acaip bir duruma girmiş, domestik bir kadın olmak için imzaya gerek yok ki, alın daha imza atmadan komşuların derdine düşmüş?

Ben evlendim, herhangi bir değişiklik olmadı yaşantımda, statümde.

Kv-kp yanına giderken de kargo pantolon, dağcı bot takılıyorum, akraba muhabbetlerinden çok hoşlanmam, kimseye gelip gittiğim olmaz, kimseye bir ispat çabam yok. Ben birey olarak buyum, evlenince de bir şey değişmedi.

Arkadaşınız "Ben artık evlendim, evli bir kadın olarak misafir ağırlamalı, pastalar yapmalı, kalem etek giyip hanım hanımcık olmalıyım, gelinlerin efendisi olmam lazım" fikrinde gibi geldi bana.

Ama kaçar mı? Cıks, yemez. Zira nikahtan kalabilecek kadar cesur olan bir kadın zaten kimseyi takmadan sevgilisiyle birlikte yaşardı.

Rahat olun arkadaşınızdan o yürek yok.
 
İyi de evlendikten sonra misafir ağırlamak istemiyorsa ağırlamasın. nedn korkuyorsa nişanlısıyla oturup konuşsun, ben sevmem öyle misafir git gel olaylarını desin. çalışıyor öu bu arkadaş? çalışıyorsa süper de bahanesi var işte. 4 senelik evliyim eşimin yengesi evlendiğimizden beri beni her gördüğünde bize gelmek istediğini söyler ; her defasında beklerim bi gün inşallah diye geçiştiriyorum. (Sevmiyoruz yengeyi) 4 senedir kadın kapıma dayanmadı yani. ben istemezsem benim evime kim gelebilir?

Akrabaya komşuya soğuk olsun , meraba meraba da bıraksın muhabbeti.. nişanlısına da anlatsın şimdiden ufak ufak.. sevmem öyle git gel muhabbetleri birlikte gezelim eğlenelim akşamları başbaşa evimizde oturalım hayalim bu, sana da uyar mı desin.

Bak evim annemgile 40 dakika 3 senede toplasan 5 kere ancak geldiler. kvgil de keza aynı. ben istemezsem ben davet etmezsem nasıl gelecekler evime?
 
Back
X