Kafam çok karışık..bildiğim tek şey boşanmak istiyorum



Bir süre ayri kalin 4 5 ay hemen avukata gitmeyin duyguları bir kez daha ölçün biçim son kez..
 
çok üzülüyorum çok etkileniyorum böyle konular okuduğumda. ve bugün yazılmış bir konu. İnsanların ne dertleri var diyorum.. en iyi kararı kendin verebilirsin Rabbim yardımcın olsun arkadaşım
 
Arada duygusal bir bag kalmamissa devam etmek icin de sebep yoktur demek
 

İstmediginiz bir evlilik mi yaptınız ? Yani evlenmeden önce seviyor muydunuz eşinizi veya eş dost tavsiyesi ile mi evlendiniz ? Sogumanisin sebebi son zamanlardaki halleri mi ya da siz evlenirken bile değmeden mi evlendiniz ?
 
Evet sizi bu duruma ne getirdi...
Cnm,cok buyukkk buyuk sorunlarin yoksa bosanma derim.kizina babasindan baska kim merhamet eder.onu el evinde buyutmek dogru degil.ve yine soyluyorum,cok buyuk buyuk sorunlar yoksa...
Cunku her kezin bir suru sorunlari var.o zmn.hepimiz bosanalim.bir pisikologa gidin.evliliginizisiz guzellestirmeye calisin.eminim yapiyorsunuzdur,ama daha cok calisin.kurtarin evliliginizi.yoksa bosanmak cok kolay.
 
Anladigim kadariyla siz bu evliligi hem kalbinizde hem aklinizda bitirmissiniz..

Bundan sonrasi icin hakkinizda hayirlisi olsun..
 
Siz soğuk davrandığınız için mi eşiniz kabalaştı yoksa kabalaştığı için mi soğudunuz.. Empati yapın eşiniz yüzünüze seni istemiyorum dese ne kadar sakin kalabilirsiniz
 
Bilmiyorum neler yaşadınız,nasıl bu duruma geld,niz çünkü sorunun özüne inmemişsiniz.. yalnız iyi ya da faydası olacaksa kendimle ilgili bir şey anlatmak isterim.. eşimle çok severek evlendik. sonra evlenir evlenmez hamile kaldım. Normal hormanel değişim felan derken eşimden acayip tiksindim. Sonra oğlun doğdu. Resmen eşim bana batmaya başladı. Sanki o aşk o heyecan bitmişti. Sevmediğimi düşünüyordum artık. Her hareketi batıyordu sizin ki gibi. Kavgalar , bağrışmalar kırıp dökmeler son safhadaydı artık. Dedik bu böyle olmaz boşanmalıyız. Çocuğum biz mutlu olduğumuz sürece mutlu
Daha sonra kendi başıma kaldım bir kaç hafta düşündüm neden böyle olduk diye.. olumlu ve olumsuz yönlerini düşündüm. Olumsuz yöü de vardı olumlu yönüde. Eski günleri düşündüm ee aynı adam.. sorun ne olabilirdi? sorun sanırım çocuğumuzdu. Ben çok anaç davranıp her şeyde çocuğum çocuğum demişim.. Hayatımı ona endekslemişim..Tabii çoğu zaman öyle olması gerekiyor ya peki aynı evde yaşayacağın adam? çocuklar büyüyüp gidecekler.. ya küçük bir demlik çay demleyip beraber hayatını devam ettireceğin hayat arkadaşın? Baktım eşimde benim ona olan ilgisizliğimden dolayı sinirlenmiş yıpranmış ve resmen çocuğumuzu kıskanmış..Derhal hayatımıza bir çeki düzen verdik beraber.. Bir gün sabaha kadar konuştuk ve konuştuklarımızı uygulamaya karar verdik.
Şu an 6 yıllık evliyiz ve çok şükür aynı sorunları yaşamadık.Bilmiyorum ilk sevgiliyken olan aşkımız sevgimi aynı devam ediyor mu ama ben onu çok seviyorum o da beni.. Her şeyden önemlisi beraber önce çocuğumza vakit ayırmayı öğrendik daha sonra onu erkenden uyutup kendimize vakit ayırmayı..
 

o zaman sormana gerek yok sen kararını vermıssın aılen arkanda meslegın de varsa hersey yolunda..Sakın o yavruya korku asılamasına ızın verme..Yol yakınken gönder gıtsın..Ben acıyı senın gıbı kaldıgım dönemlerde bebegım her uykusunda tıtreyerek sıcrardı..Sebebı de esımın bagırtılarından etkılenmesıydı..daha cok yara almadan ve bebegın hıcbırseyın farkına varmadan kac kurtar kendını hemen..
 
Eğer karar verdiyseniz eşinizle paylaşıp ortak yol bulmalı ve ayrılmalısınız kızınız büyüdüğünde aklı erdiğinde sizin sorunlarınızda arttığında hiç kolay olmayacaktır çünkü...
 
İstmediginiz bir evlilik mi yaptınız ? Yani evlenmeden önce seviyor muydunuz eşinizi veya eş dost tavsiyesi ile mi evlendiniz ? Sogumanisin sebebi son zamanlardaki halleri mi ya da siz evlenirken bile değmeden mi evlendiniz ?
İstemediğim evllik yapmadım severek evlendim ama zaten evliliğimin başında bile cicim aylarımız falan olmadı.1 haftalık evliyken kavgalar baslamıstı.birden rahatlama geldi adama nasılsa evlendik diye.zamanla soğudum malesef.
 
Düzelmeyecek cünkü ben onu artık istemiyorum.o kadar soğudum ki.kızıma iyi baba olucağına da inanmıyorum.ev arkadaşı gibi görüyorum onu.ama o inatla bunu anlamıyor.
yasadiklarinizi bilmiyorum ama uzuldum gelinen duruma.. ama durumu iyi analiz etmenizi oneririm.. gercekten sevmiyomusunuz, yoksa yasananlardan oturu kizgin kirginsiniz da kendinizi mi kapattiniz? eger ikincisi ise, belki umut olabilir.. bebeginiz de var.. bosandigim halde, bosanin demek kolay gelmiyor.. durumunuzu en iyi siz bilirsiniz, ilerisi daha karanlik ise de bi karar vermek lazim.. ama once son noktaya kadar çaba, lutfen.. Allah yardimciniz olsun..
 
Peki sizi bu duruma getiren nedir?
Kafa yapımızın evlilikten beklentilerimizin farklı olduğunu farkettim.erkeklik egoları ortaya cıktı.yani erkek adam sunu yapmaz kadın calıssa da erkeğe hizmet eder yardım beklemez kafasındaydı.ise girdiğim dönemde sacma sapan kıskanclıklar basladı.gün icinde sürekli tel msj bekledi isten fırsat olmadıgı zamanlar arayamadıgımda kavgalar basladı.kiminle yemek yiyorum ne yiyorum kacta cıktım eve gelis saatime göre hesap yapıp 5 dk gec kalsam imalarda bulunuyordu.en sonunda ben de alttan almamaya basladım cünkü ağrıma gidiyodu beni ne sanıyosa.o zaman basladı asıl kopmalar.el kaldırıp yumrugunu sıkıp vurmamak.farkı yok ha bana vurmus ha el kaldırmıs kendini tutmus.zaten ilgili koca degildi hicbirzaman.hadta sonları aksam 4e kadar uyur bi hafta sonum var dinlenicem diyen bir adam.ee benimde bi hafta sonum var kocamla vakit gecirmek isterim.hafta ici eve gelir tv acar tek kelime etmeden saatlerce kalkmaz.konusurum beni duymaz.bunun yanında düğünden dolayı olan bir ton borç.öde öde bitmiyor.maasım direk borçlara gidiyor ve elimde kurus kalmıyor.bu sıkıntılar da uzaklastırdı beni.ayrılmayı düsünürken hamile kaldığımı öğrendim (korunuyordum cocuk asla düsünmüyordum) mecburen sineye cekmeye devam ettim herseyi.düzelir dedim belki hamileyken dahil degismedi.bebeğimiz oldu zaten iyice koptum.yani en az 2 yıldır ben zaten uzaklaştım.caba hic olmadı onun tarafından.ben konustum uğrastım degismedi.benim de sabrım tükendi cabalamıyorum artık.cünkü icimden gelmiyor bisey.kısacası ben evliliğin tadına varamadım.karı kocalığın nasıl bisey olduğunu gercek anlamda yasamadım.bebeğimi uyutup oturayım biseyler yapalım dşye düsünürdüm baslarda.bebeğimi uyutup gelirdin o coktan uyumus.ne konusabilirim bu adamla ne paylaşabilirim.kadınlar cok sey istemiyor aslında ama bunu her erkek anlamıyo malesef...
 
Seviyorum diyemiyorum bitti icimde hersey sanırım.sevsem belki de daha da cabalardım.
 
Eyerki mutlu degilsen ayril bence uzatmanin anlami yok cocugun daha cok kücük olan sana olur yillarini harcarsin cocuk daha cok büyür ve ayrilman daha da zorlasir.. Kiz mi erkek mi cocugun? Allah bagislasin
 

Ömür boyu mutsuzlukla küfürle hakaretle yasanmaz ki. Bir karar verilecekse erken verilmeli. Hakkinizda hayirlisi insallah..
Tipik erkek modeli aslinda. Esiniz duzelir umut var deseler cabalar misiniz peki?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…