Kızlar çekişmeli süren boşanma davam var.Bilmeyenler için özet geçiyorum.Evliliğimiz boyunca eşimle birbirimizi çok hırpaladık.Kavga esnasında fiziksel ve psikolojik şiddet gördüm.Tabi bende kendimi korumak adına ona karşı elim durmadı.Bende bu olayları delil niteliğimde telefona aldım.Yarınımı düşünmek adına ve mahkemede bunu kullanacam.Avukatıma bütün delilerimi(ses kayıtları,şiddet videoları,whatsap konuşmaları)gönderdim.Ben hamileydim ve istemiyordu.kayınbabamı aradım durumu bildirdim onlarda yaşadığımız yere geldiler.Benim ailemde bizim yaşadığımız yerde yaşıyordu.Ailem kayınbabamla kaynanamı eve davet etti.çok güzel ilgilendiler.Bizde eşimle Geldik.Baktım eşim annesiyle fısır fısır konuşuyorlar.Bende fazla üstüne düşmedim annesi sonuçta.akşam yemeğimizi yedik.Eşimle odada oturduk tek bana diyor Kİ bak bu bebeği aldıracaz ben kesin kararlıyım.Sonra ben sinirlenerek salona gittim bütün herkese anlattım ,özellikle babasına dedim ki yeter bu oğlun ne yapmaya çalışıyor.Baya kavga gürültü oldu.Eşim başladı benim açığımı vurmaya.Sonra anasıyla gitmeye kalktı.Babası yalvardı.Sonra annem eşime tek bir soru sordu kızımı istiyor musun cevap bile veremedi.Ailesiyle gittiler.Tabi sonra mecbur bebeği aldırmak zorunda kaldım.Eşim boşanma davası açmıştı.Beni o halde bıraktı gitti.Bu olaylar olalı 5 ay oluyor.Tabi öncelerden ailesi arayıp yalvardılar,kendiside bir kaç kez yalvardı.Ben hiç oralı olmadım.Eşim bu aralar arayıp mesaj atıyor sürekli.Gel yuvamızı kurtaralım,seni seviyorum,seni çok özledim,bunları unutman için elimden geleni yapacağım.Geçmişi unutup güzel düşüneceğiz,önümüze bakacağız gibi şeyler söylüyor ve yalvarıyor.Benim kafamı karıştırıyor.Bazen diyorum gerçekten bunları unutacak mıyım bir şans vermeli miyim ,çok mu duygusal yaklaşıyorum bilmiyorum.Ailem kesinlikle karşı.Gitsem beni affetmezler belki biliyorum.Kafam çok karışık.Her şeye rağmen özlüyorum evimi,yaşadığımız güzel günleri bu normal mi.Kızlar lütfen bana bir akıl verin.
