Kafam karışık

Mrb arkadaşlar 3sene önce bir evlilik yaptım üni okuyorken bıraktım asla yapmam dediğim biseyi yaptım 30yasina gelmeden asla evlenmem derdim

Eşim benden 10 yaş büyüktu. Kültürlü bi adam..onun yanında huzur buldum yasitlarimin konuştuğu saçma sapan muhabbetlerden skilmistim ciddiyetini ve güvenilirliğini çok sevdim onun yanında huzur buldum ve evlendim kısa bir sürede..

Evlenme aşamasında skintilar başladı ailesinin ilgisizliği.. Sanki gelin almiyolarmis gibi davranışları.. Annem ve ben birlikte çok mücadele verdik. Annem bana hem anne hem baba oldu. Hiçbir beklentisi yoktu sadece düğünümden önce gelin alici istedi. Ama olmadı ,eşimin ailesi yapmadı. Bu çok önemli birşey değil benim için. Ama onun annesi benden birşey istenseydi yapardım. Düğün günüm mahvoldu tartışmalar kavgalar. Birde ailesi altınlar bizim olacak dediler. Eşim de ailesiyle bir oldu ve evlendiğim akşam içine şeytan kaçmış gibiydi. Oysaki ben ve kendisi bi dünya borca girmiştik...

Bu tartışmalar aylarca sürdü. Düğünümden 1 hafta sonra annemin kanser olduğunu öğrendim. Bu sırada evliliğim berbat gidiyordu. Bi gün büyük bi kavga ettik ve ben boşanma kararı aldım. Ve anlaşmalı boşandık..

Annem kemoterapi alırken bende bunlarla uğraşıyordum. Annem anlamların yanında kalıyor tedavisi için ..ben tek basimaydim .. Ve eşim bosanmamiza rağmen beni yalnız bırakmadı. Her zaman eve girdi çıktı.. Bana bakıp dönüyordu. Ben okulumu bıraktigim için bi taraftan da üni okuyordum ve calisamazdim. Tek basimaydim.. Neyse biz baristik o gün bu gündür birlikteyiz

Ama evlenmedik.. Korkularım var. Yapmam dediğim ne varsa yaptım evlenmeden birlikte yaşıyorum. Üniversite de bile erkeklerin eve girip çıkmasından hoşlanmadım. Tabi o benim eski eşim.. Aynı şey değil ama bu durumda hoş değil.

Hayatımda ondan başka hiç kimse yok. Yalnızım bu hayatta. Ama güçlüyüm dramatik yönden bakmiyorum. Çok ağladım annemin hastalığını öğrendiğimde çok yiprattim kendimi..

Eşim maddi manevi her yönden yanımda olur. Benim hayattaki tek varlığım. Fakat romantizme gelince ilişkiye gelince tık yok. Odun gibi.. Bana en son ne zaman seni seviyorum dedigini hatirlamiyorum. Disarda elimi bile tutmuyor. Ama hangi ortama girersek hala esim diye tanitiyor.Bu hareketleri beni mahvediyor ne onunla ne onsuz. Sanırım aşk falan kalmadı bende içim titremiyor. Onu çok seviyorum ama abi gibi insan olarak çok seviyorum..o benim herşeyim.. Ama onunla evlenmek istemiyorum. Düğün gününün mahvolmasi aklıma geliyor. Sanki bir başkasıyla birşeylere yeniden başlamak istiyorum bu kötü günleri unutmak istiyorum..

Çalışmaya başlasam iş konusunda tecrübe sahibi değilim çok fazla. Alacağım ücret asgari ücret olur bu paraya ev gecindirilirmi bilmiyorum.. Ve tek başıma olmak beni korkutuyor. Biriyle tanışmak istesem ailemin olmadığını, ayrildigimi öğrenince bana farklı gözle bakar sanıyorum. Hiç kimseye güvenmiyorum.. 25 yaşındayım ama 40 yaşında gibi hissediyorum artık yaşımı yasamak istiyorum

Mezun ol mezun ol mezun ol mutlaka iş bul maddi gücün olsa

Ondan sonra bu garip ilişkiyi bitirmek senin inisiyatifine kalır

Tekrar evlenmeyin, ayrılmak isterseniz boşanmayla uğraşmayın

Daha çok gençmişsin be :) sonunda 25 yazdığını görmeseydim ben de seni 40 sanacaktım.

Önce okulunu bitir meslek sahibi ol, sonra gerisi gelir.

Maddi olarak korkuların seni bir adama muhtaç bırakmamalı.
Ilk iş mezun ol bir iş bul...
Evliliği 1 kere yürütememişsiniz emin olmadan bir daha evlenme.
Annene acil şifalar dilerim...

Mezun olmayı bekle ve iş bul sonra gerisi zaten gelir.ve evlenme maddi anlamda ona ihtiyacın kalmadıgında gerçek kararını verirsin

Once okul guzelim. Okulunu bitirip InsaAllah guzel bir is buldugunda guvenin yerine gelicekdir. O zaman esin de dahil herkesin sana olan bakislari degisecekdir. Sana tavsiyem nikahsiz yasama evet eski esin taniyorsun vs vs fakat "eski" su an da esin degil. Hayatindan tad, bereket almak istiyorsan nikahsiz yasama. Once kendine saygin olsun olsun ki baskalari da sana saygi duysun. Kisir dongu icerisindesin maalesef yasadiklarindan dolayi siginacak biryer ariyorsun. Sana tavsiyem kendine sigin. Icinde ki sesi dinle ve o na gore hareket et. Universite de okuyup calisanlar cok biliyorum ben. Imkansiz degil ama kolay da degil. Bana sorarsan birak o adami yoluna devam et. Elinde sansi varken kullanmamis uzmus seni, niye bir sans daha veresin ki ?

Nafaka veriyordur elbet o seni idare eder nikahsız yaşamayı doğru bulmuyorum ben eski yeni farketmiyor