- Katılım
- 14 Şubat 2022
- Mesajlar
- 650
- Emoji Skoru
- 1.527
- Puanlar
- 63
- Yaş
- 32
Selam kızlar.
Şunu anladım ki bir insan gerçekten sevgilisinde evlenmeden önce hangi konudan şikayetçiyse, evlilik boyunca da aynı konu gündemde kalıyormuş.konu biraz uzun olacak ama biraz özet geçmeye çalışacağım.
Biz 2022 Yazında evlendik eşimle, eşim biraz takıntılı ve zor bir insandır, esnek değildir. Bazı konuları kafasına taktı mı artık asla döndüremezsin o konuda fikrini. Ben ise ılımlı, herkesin gönlü olsun, herkese iyi olsun diye uğraşan biriyim.
Benim ailem biraz problemli. Ablam biraz bencildir, eniştem de sorunlu bi tip olduğu için ablamın evliliği için onlara hep daha özenli davrandık. Annem de hep “ablaın hayatı zor onu alttan al “ diyerek beni nedense ablamı hep alttan almaya alıştırmış.
Eşimi ilk ablam ve eniştemle tanıştırdım o gün de mal gibi kavga ettiler , adama soğuk davranıp ayıp ettiler. Eşim bilendi onlara haklı olarak . Ardından nikahımız oldu, bu sefer ablamla eniştem başka şeylere Trip attılar durdurlar. Eşim bi kere onları gezmeye davet etti onlar da gelmedi sonra ablam ben ablamı niye aramadım diye küstü falan yani sürekli onlara özel ilgi alaka göstermeye alışkın oldukları için bi sorun çıkardılar.
Ama sorun şu ki, benim eşim de biraz takıntılı o zamanlar en ufak şeyi sanki karşı taraf ailem düşmanmış gibi algılayıp kavga ediyorduk. Mesela nikahlıydık ama düğün yapmamıştık ailem ile tatildeydim tatilin ortasında tutturdu arkadaşının düğününe gitmek için beni aldı sonra geri götürdü tatil yerine , diyor ki mesela ben artık nikahlandım eşim olmadan bir yere gitmek istemiyorum. Benim ailem de yurt dışında yaşadığı için yılda bi kere bir araya geliyoruz orda eşimin beni götürmesine bozuldular.
Neyse gel zaman git zaman benim evliliğim öyle bi zamana denk geldi ki annemle babam ayrılma aşamasında, daha önce bahsettiğim bir konuda annemin bana yüklü miktarda verdiği para ile ben bi yatırım yapmıştım onu geri istemesi evliliğimde yine problem oldu sanki eşimden mal kaçırıyor durumuna düşürdü beni. Eniştemin ve ablamın evliliğine gösterilen özen hassasiyet benimkine gösterilmedi yani ben ılımlı olduğum için.
Neyse eşim annemlerden el ayak kesti ona hak da veriyorum onun açısından da olaylar çirkin ve saygısızca ve ben de iki tarafı idare esip sakinleştirmeye çalışıyorum ama net değilim kimseye bunun da farkındayım herkesin bi ağzına tükürsem belki benden de çekinecekler ablamdan çekindikleri gibi.
Neyse benim kayınvaliden felç oldu ben 2,5 yıllık gelinken. Eşim işten ayrıldı onunla ilgilenmek için, hep destekledim kayınvalidemin altını bile aldım, maaşımla evimizi geçindirdim , hastanelerde ilgilendim, görümceme yardımcı oldum yemekler yaptık gönderdim temizlik yaptım. Hiç gocunmadım sevdiğim adam için yaparım elbette.
O senenin yazında eşim aileme (benim hatrım için) yeniden iyi olmaya karar verdi, ablam annem babam eniştem saat 7 gibi görüşmeye anlaştık. 8 oldu yoklar 9 oldu yoklar saat 10 da çıktılar geldiler bize ben de kızdım , çünkü yaşadıklarım kolay değil patladım yani bu saate kadar insan bekletilmez ayıp saygısızlık bu yaptığınız diye, ablam da bana “kusura bakma geç kaldık” diyeceğine masadan kalktı gitti eniştem de onun peşinden gitti annem de bana “sen benim tatlı alttan alan kızımdın böyle biri değildin neden böyle davrandın” diye kızıp beni manipüle etmeye çalıştı resmen. Ben de “hep ablanın hayatı zor diyip duruyorsun senin kızın bi yıldır neler çekiyor neler yaşıyor benim de hayatım zor” diye geri kızdım. Eşimle o gece oturduk ağladık çünkü artık sinirlerimiz harap olmuştu. Ablam da ben kavga etmemek için kalktım gittim vs dedi asla özür gelmedi hatta bu seninle benim aramda bi mesele eşin neden karışıyor ki diye eşime kızgın .( eşim masadan kalkıp gitmelerini ve ardından özür gelmemesini saygısızlık olarak algıladı ve haklı, ama asla görüşmek konuşmak aynı ortamda bulunmak istemiyor artık ablamlarla ).
Sonra biz yurt dışına taşınmaya karar verdik, onda da ben öncü oldum (vatandaşlığım olduğu için) . Sınavlara taşındım yurt dışında iş buldum , önden gittim eşim 6 ay sonra arkamdan geldi. Ona ayrı olduğumuz 6 ay içinde dil çalışmasını söyledim gelince çalışcam dedi , geldi bu sefer de dil kursu başlayınca çalışcam dedi 1 yıl oldu tam ben yurt dışına geleli. Gelen eşimi ikaz ettim artık iki gündür çalışıyor.
Yine de kafamda farklı sorular olmaya başladı, artık uzaktayız gurbetteyiz , ablam evimize hiç gelmesin istiyor eşim, çocuk olduğunda nasıl olacak? Çocuklarımız görüşsün ama ailenden yana en ufak şeyde çocuklarımızın görüşmesine de müsade etmem diye büyük büyük konuşuyor mesela. Yani aslında çocuk düşüncesine girmiştik ama birden bire anksiyete olmaya başladı bende. Eşime hak veriyorum ailem ayıp etti, aileme sınır da çizdim ve kızdım her defasında anlattım onlara (ama anlamıyorlar benim ailemin dinamiği de biri birine ayıp ettiğinde hiç bir şey yokmuş gibi davranıp olay hakkında konuşmamak) . Eşimden istediğim şey aslında o da artık bu olayı kapatsın ablamla enişteme denk gelince bi merhaba nasılsın iyiyim sen nasılsın diyebilmesi ama onu bile yapmak istemiyor, yurt dışına taşındık ablam evime gelip beni uğurlayamıyor bile eşim onu evde istemediği için.
Aslında sevgi olarak hiç bir problemimiz yok, geçinip gidiyoruz ama sanki ben uyumlu olduğum için de bu kadar geçinip gidiyormuşuz gibi geliyor bana yoksa eşin annesine bakması için işten ayrılmasına müsade etmek, iki yıldır ev geçindirmek bilmem herkes yapabilir miydi? Annemin ablamın sorunlu tipler olduğunu biliyorum ama tamamen iletişimi kesip benim arada kalmam da bana içten içe mutsuzluk veriyor , çocuk olursa da daha kötü olur her şey gurbet ellerde kafayı yerim diye korkuyorum. Ben eşimin hayatını bunlardan kolaylaştırırken o da içsel dünyam için bu konuda inadından vazgeçip biraz daha esnek olmasını isterdim. Sizce çok mu şey bekliyorum ?
Bu arada iki yıldır dosdoğru bir cinsel hayatımız da kalmadı tüm bu yaşananlardan dolayı. Ama eşim iyi birisi gözümün içine bakar beni sever.
Şunu anladım ki bir insan gerçekten sevgilisinde evlenmeden önce hangi konudan şikayetçiyse, evlilik boyunca da aynı konu gündemde kalıyormuş.konu biraz uzun olacak ama biraz özet geçmeye çalışacağım.
Biz 2022 Yazında evlendik eşimle, eşim biraz takıntılı ve zor bir insandır, esnek değildir. Bazı konuları kafasına taktı mı artık asla döndüremezsin o konuda fikrini. Ben ise ılımlı, herkesin gönlü olsun, herkese iyi olsun diye uğraşan biriyim.
Benim ailem biraz problemli. Ablam biraz bencildir, eniştem de sorunlu bi tip olduğu için ablamın evliliği için onlara hep daha özenli davrandık. Annem de hep “ablaın hayatı zor onu alttan al “ diyerek beni nedense ablamı hep alttan almaya alıştırmış.
Eşimi ilk ablam ve eniştemle tanıştırdım o gün de mal gibi kavga ettiler , adama soğuk davranıp ayıp ettiler. Eşim bilendi onlara haklı olarak . Ardından nikahımız oldu, bu sefer ablamla eniştem başka şeylere Trip attılar durdurlar. Eşim bi kere onları gezmeye davet etti onlar da gelmedi sonra ablam ben ablamı niye aramadım diye küstü falan yani sürekli onlara özel ilgi alaka göstermeye alışkın oldukları için bi sorun çıkardılar.
Ama sorun şu ki, benim eşim de biraz takıntılı o zamanlar en ufak şeyi sanki karşı taraf ailem düşmanmış gibi algılayıp kavga ediyorduk. Mesela nikahlıydık ama düğün yapmamıştık ailem ile tatildeydim tatilin ortasında tutturdu arkadaşının düğününe gitmek için beni aldı sonra geri götürdü tatil yerine , diyor ki mesela ben artık nikahlandım eşim olmadan bir yere gitmek istemiyorum. Benim ailem de yurt dışında yaşadığı için yılda bi kere bir araya geliyoruz orda eşimin beni götürmesine bozuldular.
Neyse gel zaman git zaman benim evliliğim öyle bi zamana denk geldi ki annemle babam ayrılma aşamasında, daha önce bahsettiğim bir konuda annemin bana yüklü miktarda verdiği para ile ben bi yatırım yapmıştım onu geri istemesi evliliğimde yine problem oldu sanki eşimden mal kaçırıyor durumuna düşürdü beni. Eniştemin ve ablamın evliliğine gösterilen özen hassasiyet benimkine gösterilmedi yani ben ılımlı olduğum için.
Neyse eşim annemlerden el ayak kesti ona hak da veriyorum onun açısından da olaylar çirkin ve saygısızca ve ben de iki tarafı idare esip sakinleştirmeye çalışıyorum ama net değilim kimseye bunun da farkındayım herkesin bi ağzına tükürsem belki benden de çekinecekler ablamdan çekindikleri gibi.
Neyse benim kayınvaliden felç oldu ben 2,5 yıllık gelinken. Eşim işten ayrıldı onunla ilgilenmek için, hep destekledim kayınvalidemin altını bile aldım, maaşımla evimizi geçindirdim , hastanelerde ilgilendim, görümceme yardımcı oldum yemekler yaptık gönderdim temizlik yaptım. Hiç gocunmadım sevdiğim adam için yaparım elbette.
O senenin yazında eşim aileme (benim hatrım için) yeniden iyi olmaya karar verdi, ablam annem babam eniştem saat 7 gibi görüşmeye anlaştık. 8 oldu yoklar 9 oldu yoklar saat 10 da çıktılar geldiler bize ben de kızdım , çünkü yaşadıklarım kolay değil patladım yani bu saate kadar insan bekletilmez ayıp saygısızlık bu yaptığınız diye, ablam da bana “kusura bakma geç kaldık” diyeceğine masadan kalktı gitti eniştem de onun peşinden gitti annem de bana “sen benim tatlı alttan alan kızımdın böyle biri değildin neden böyle davrandın” diye kızıp beni manipüle etmeye çalıştı resmen. Ben de “hep ablanın hayatı zor diyip duruyorsun senin kızın bi yıldır neler çekiyor neler yaşıyor benim de hayatım zor” diye geri kızdım. Eşimle o gece oturduk ağladık çünkü artık sinirlerimiz harap olmuştu. Ablam da ben kavga etmemek için kalktım gittim vs dedi asla özür gelmedi hatta bu seninle benim aramda bi mesele eşin neden karışıyor ki diye eşime kızgın .( eşim masadan kalkıp gitmelerini ve ardından özür gelmemesini saygısızlık olarak algıladı ve haklı, ama asla görüşmek konuşmak aynı ortamda bulunmak istemiyor artık ablamlarla ).
Sonra biz yurt dışına taşınmaya karar verdik, onda da ben öncü oldum (vatandaşlığım olduğu için) . Sınavlara taşındım yurt dışında iş buldum , önden gittim eşim 6 ay sonra arkamdan geldi. Ona ayrı olduğumuz 6 ay içinde dil çalışmasını söyledim gelince çalışcam dedi , geldi bu sefer de dil kursu başlayınca çalışcam dedi 1 yıl oldu tam ben yurt dışına geleli. Gelen eşimi ikaz ettim artık iki gündür çalışıyor.
Yine de kafamda farklı sorular olmaya başladı, artık uzaktayız gurbetteyiz , ablam evimize hiç gelmesin istiyor eşim, çocuk olduğunda nasıl olacak? Çocuklarımız görüşsün ama ailenden yana en ufak şeyde çocuklarımızın görüşmesine de müsade etmem diye büyük büyük konuşuyor mesela. Yani aslında çocuk düşüncesine girmiştik ama birden bire anksiyete olmaya başladı bende. Eşime hak veriyorum ailem ayıp etti, aileme sınır da çizdim ve kızdım her defasında anlattım onlara (ama anlamıyorlar benim ailemin dinamiği de biri birine ayıp ettiğinde hiç bir şey yokmuş gibi davranıp olay hakkında konuşmamak) . Eşimden istediğim şey aslında o da artık bu olayı kapatsın ablamla enişteme denk gelince bi merhaba nasılsın iyiyim sen nasılsın diyebilmesi ama onu bile yapmak istemiyor, yurt dışına taşındık ablam evime gelip beni uğurlayamıyor bile eşim onu evde istemediği için.
Aslında sevgi olarak hiç bir problemimiz yok, geçinip gidiyoruz ama sanki ben uyumlu olduğum için de bu kadar geçinip gidiyormuşuz gibi geliyor bana yoksa eşin annesine bakması için işten ayrılmasına müsade etmek, iki yıldır ev geçindirmek bilmem herkes yapabilir miydi? Annemin ablamın sorunlu tipler olduğunu biliyorum ama tamamen iletişimi kesip benim arada kalmam da bana içten içe mutsuzluk veriyor , çocuk olursa da daha kötü olur her şey gurbet ellerde kafayı yerim diye korkuyorum. Ben eşimin hayatını bunlardan kolaylaştırırken o da içsel dünyam için bu konuda inadından vazgeçip biraz daha esnek olmasını isterdim. Sizce çok mu şey bekliyorum ?
Bu arada iki yıldır dosdoğru bir cinsel hayatımız da kalmadı tüm bu yaşananlardan dolayı. Ama eşim iyi birisi gözümün içine bakar beni sever.
