üniversitede aynısını ben de yaşamıştım, yurtta 3 sene birlikte aynı odada kaldığımız, aynı bölümde okuduğumuz, ailelerimizin aynı yerlerde oturduğu bir arkadaşımdı, tahmin etmişsindir neredeyse 24 saatimiz birlikte geçerdi, ve arkadaşım dediğim kişi bana böyle bir kalleşlik yapmasaydı muhtemelen bir ömür boyu devam edeceğini düşünürdüm bu dostluğumuzun.
3.senemiz doldu birlikte takılıyoruz hala dostumla, sonra bir akşam benim o sıralar erkek arkadaşım olan zatla dışarı çıktık, dostum erkek arkadaşım ve ben, üçümüz.
benim acil işim çıktı onları orada bırakıp acil ayrılmam gerekti ve ayrılırken de nasıl tembihliyorum erkek arkadaşımı aman bak dostumu yurda bırak dikkat et kardeşime falan diyorum. bunlar çok güzel vakitler geçirmişler benden sonra. ertesi gün başkasından öğrendim. bunlar da itiraf etti sonra oğlan dedi ben aslında seni değil onu seviyordum falan.
lan git dedim manyak mısın nesin, neyi kimi seviyosun belli değil, uzak dur.
ve inan o çocuğu kaybettiğime bir salise bile üzülmedim, beni yıkan canım arkadaşımın bana yaptığıydı.
hemen ikisinden de uzaklaştım soğudum kızı yurttan attım, o oğlanla yaşamaya başlamış falan. Allahım ya ne saçma işler.
Velhasıl her insanın böyle abuk zubuk çoluk çocukla uğraştığı dönemler olabiliyor. Çok takma kafana