- 25 Temmuz 2012
- 1.335
- 1.663
- 133
Teşekkür ederim iyi dilekleriniz icin:)Diger meselelerin suan sizi yormuyir ilusuba sevindim en azindan bide akliniz ona takilmiyir bi moral bozuklugu ordan gelmiyor
Bende yapi olarak herseyi kafaya takan biriyim o yuzden tahminen bir yilimin %50si birseylere uzulup kafaya takmakla geciyor
Dediginiz gibi belli bi yastan sonra aileyle yasamak cok zor bwn mecburi ailesiyle yasayanlardanim bu gidislede omur biyu oyle akacak
En azindan kendi evinize duzeninuze sahipsiniz baskalarina minnet etmeden yadamanin vwedigu bir huzur var biraz polyanacilik olacak ama en azindan belki biraz moral bulursunuz diye soyledim dertlerinizi kucumsedigim icin degil yanlisvanlamayin
Benimde bazen basimi alip gidesim var kimseye hesap vermeden yasayadim
Bu arada belki aileniz yalniz kalirsaniz kendinizi kotu hissedeceginizi dusundugu icin sizi yal i birakmiyordur
İnşallah bu zamanlarin tez zamanda atlatip burda bizimle mutluluklarinizi paylasirsiniz :)
Çok büyük dert değil zaten benimki biliyorum. Çok dolmuştum buraya döktüm içimi.
Boşanma meselesi illa her köşe başında çıkıyor karşıma. Buna alışmam lazım. Ya da bir hatıra. Var yani bir yaram. Ama kasimiyorum iyileşmeye bıraktım kendimi.
Huzur , yalnızlık istiyorum. Arada bir benle ilgili veya değil çıkan tartışmaları düşününce diyorum ki kendim olsam oh işten gelmişim bir ben bir kendim. Keyfime bakarım bu tip şeylerle uğraşmam. Onun verdiği yılgınlık var.
Aslında seviyorum bir derdim yok da 3-4 aydır birlikteyiz biraz ayrı kalsak yine gelseler yine sorun yok da işte. Bişey de denmiyor :)
Onlar zaten kesinlikle dediğiniz sebepten duruyorlar. Sağolsunlar napalım Allâh başka dert vermesin.
Siz niye ebedi ailenizle kalcaksiniz ki :)
Bir arkadaşınızla geyik konuşmalarınıza denk geliyordum evlilikle alakali , o meseleden mi :)
Doğru bir evlilik olsun da geç olsun.
Hakkınızda her şeyin hayırlısını versin rabbim.