Kafayi mi yiyorum? 😳

Less-is-More

Nirvana
Pro Üye
Anneler Kulübü
21 Nisan 2018
8.160
30.246
548
36
Kendi kendime tabi ki teshis koyamam ama son zamanlarda o kadar cok artti ki, kendimden korkmaya basladim. Malum karantinadayiz, iki kucuk cocukla evde yalnizim. Esin mecbur calisiyor, jandarma oldugu icin. Ve ben bu donemde kendimi surekli ozellikle kv ile ilgili yapilan haksizliklari dusunup kendi kendimi nefrete bogarken buluyorum. Sunu da yapmisti, aaa bunu da yapmisti, soyle demisti, boyle demisti.... sadece kv degil. Esimle ilgili olanlar da aklima geliyor. Babamla annemin kavgalari, babamin bizi uzdugu olaylar. Sonra kendi yaptığım hatalar geliyor aklima, birden kendimden de nefret etmeye basliyorum. Cocuklarimla ilgilenirken her sey cok guzel, onlar beni mutlu eden tek sey su gunlerde ama kendi kendime kalinca boyle dipsiz bir kuyuya dusuyorum. Bu sesleri susturmak icin komedi dizileri izliyorum. Biraz iyi geliyor. Bu arada yanlis anlasilmasin, evliligimde herhangi bir sorun yok. Esimle iyi anlasiyoruz, gayet duzgun giden, tabi arada biz de tartisiyoruz, bir evliligimiz var. Peki ben neden surekli hayati zehir ediyorum kendime boyle? Bu sacma sapan dusunceleri kafamdan nasil atarim?
 
Bende aynıyım geçmişi bana bilerek yapılan kötülükleri unutamıyorum son 2senedir özellikle kaynanamın yaptıklarını bu yüzden arada patlarim eşime burnundan getiriyorum herşeyi boşanmayı bile teklif ettim onu gördükçe anası geliyo aklıma anasından bahsediyo konuşma dediğim hslde,ama benimde kendimi oyalamam sizin gibi flim izlerim ,komik videolar izlerim tablette oyun oynarım kafayi dağıtırım uğraş buluyorum sürekli kendime zamanla öfkem azaliyo sizde Allah a havale edin.
 
Kendi kendime tabi ki teshis koyamam ama son zamanlarda o kadar cok artti ki, kendimden korkmaya basladim. Malum karantinadayiz, iki kucuk cocukla evde yalnizim. Esin mecbur calisiyor, jandarma oldugu icin. Ve ben bu donemde kendimi surekli ozellikle kv ile ilgili yapilan haksizliklari dusunup kendi kendimi nefrete bogarken buluyorum. Sunu da yapmisti, aaa bunu da yapmisti, soyle demisti, boyle demisti.... sadece kv degil. Esimle ilgili olanlar da aklima geliyor. Babamla annemin kavgalari, babamin bizi uzdugu olaylar. Sonra kendi yaptığım hatalar geliyor aklima, birden kendimden de nefret etmeye basliyorum. Cocuklarimla ilgilenirken her sey cok guzel, onlar beni mutlu eden tek sey su gunlerde ama kendi kendime kalinca boyle dipsiz bir kuyuya dusuyorum. Bu sesleri susturmak icin komedi dizileri izliyorum. Biraz iyi geliyor. Bu arada yanlis anlasilmasin, evliligimde herhangi bir sorun yok. Esimle iyi anlasiyoruz, gayet duzgun giden, tabi arada biz de tartisiyoruz, bir evliligimiz var. Peki ben neden surekli hayati zehir ediyorum kendime boyle? Bu sacma sapan dusunceleri kafamdan nasil atarim?
İlerisi kaygı bozukluğu dikkat edin ust komsu aynı durumda hatta bizzat ayni. Dertlesırız arada kadın temizlik yaparken yemek yaparken hep bunları dusunuyor mus sen doktora git dedim anksıyete demıs. Yapmayın inanın bu dunya da haksızlığa ugramayan kendisine laf sokulmamıs kucuk dusurulmemıs insan yok. Allaha havale edın en guzel inde verir kım hakkedıyorsa
 
İlerisi kaygı bozukluğu dikkat edin ust komsu aynı durumda hatta bizzat ayni. Dertlesırız arada kadın temizlik yaparken yemek yaparken hep bunları dusunuyor mus sen doktora git dedim anksıyete demıs. Yapmayın inanın bu dunya da haksızlığa ugramayan kendisine laf sokulmamıs kucuk dusurulmemıs insan yok. Allaha havale edın en guzel inde verir kım hakkedıyorsa
Evet gun sonunda Allaha havale ediyorum ama ertesi gun yine aynisi oluyor. Biktim artik kendimi bunlari dusunurken bulmaktan
 
Bu ay stresten regl günüm 1.5 gün oldu. Eşim çaktırmadan bana sormaya korktuğundan Google’a bakmış. Herkesin stresle baş etme yöntemi farklı. Ben şükür ediyorum şu an evde bşr bahane ile oturtabiliyoruz. Benim çocuklar bahanesi olmasa çok riskli çalışacaktım. Dışarda her gün yüzlerce insanlarla muhatap olmak zorunda kalan bir sürü insan var. Halimize şükür edelim, olumlu düşünelim.
 
Kendi kendime tabi ki teshis koyamam ama son zamanlarda o kadar cok artti ki, kendimden korkmaya basladim. Malum karantinadayiz, iki kucuk cocukla evde yalnizim. Esin mecbur calisiyor, jandarma oldugu icin. Ve ben bu donemde kendimi surekli ozellikle kv ile ilgili yapilan haksizliklari dusunup kendi kendimi nefrete bogarken buluyorum. Sunu da yapmisti, aaa bunu da yapmisti, soyle demisti, boyle demisti.... sadece kv degil. Esimle ilgili olanlar da aklima geliyor. Babamla annemin kavgalari, babamin bizi uzdugu olaylar. Sonra kendi yaptığım hatalar geliyor aklima, birden kendimden de nefret etmeye basliyorum. Cocuklarimla ilgilenirken her sey cok guzel, onlar beni mutlu eden tek sey su gunlerde ama kendi kendime kalinca boyle dipsiz bir kuyuya dusuyorum. Bu sesleri susturmak icin komedi dizileri izliyorum. Biraz iyi geliyor. Bu arada yanlis anlasilmasin, evliligimde herhangi bir sorun yok. Esimle iyi anlasiyoruz, gayet duzgun giden, tabi arada biz de tartisiyoruz, bir evliligimiz var. Peki ben neden surekli hayati zehir ediyorum kendime boyle? Bu sacma sapan dusunceleri kafamdan nasil atarim?
Bu söyledikleriniz ben de vardı en son psikolog yardımı aldım daha iyiyim
 
Bu söyledikleriniz ben de vardı en son psikolog yardımı aldım daha iyiyim
Ben de buna ihtiyacim oldugunu dusunuyorum cunku kendi kendime bas edemiyorum. Bazen icim nefret doluyor, buna engel olamiyorum. Hic kimseyi nefret edecek kadar bile onemsemek istemiyorum. O seviyeye gelen insanlara imreniyorum cidden
 
Ben de buna ihtiyacim oldugunu dusunuyorum cunku kendi kendime bas edemiyorum. Bazen icim nefret doluyor, buna engel olamiyorum. Hic kimseyi nefret edecek kadar bile onemsemek istemiyorum. O seviyeye gelen insanlara imreniyorum cidden
Ben 3 4 sene savaştım hergün aklıma geliyor du geçmiş en son savaşı kaybettiğimi anladım önce doktora sonra psikolog a gittim iyiyim şimdi destek alarak kazandım
 
Ben de ayniydim.Simdi daha iyiyim.Oncelikle kendimi kurban psikolojisinden kurtardim,kimse bana zorla zarar vermedi ben izin verdigim icin magdur oldum bunda benimde sucluluk payim vardi.Sonrasinda baktim gecmisi degistiremem olan oldu ama gelecegimi ben degistirebilirim.Arkaya bakarak yurunmez ama onumuze bakmamiz lazim degil mi?Bol bol kitap oku,spor yap,sana iyi gelicek gelistiricek hobiler edin.Beynini bir dakika bos birakma.Bosta kalinca zihin kuruntu yapar ,gecmisi dusunur deyim yerindeyse kendini kurutana kadar yer.Olani degistiremeyiz,gecmisin seceresini tutmakta ise yaramaz.O zaman onumuze bakicaz,olanlardan ders cikaricaz ve herseye ragmen sukredicez.
 
El işi yapın.
Örgü olur, kanaviçe olur, dantel olur, resim olur.
Eliniz oyalanirken kafanız da dağılır.
 
Kimse sizden yapılanları unutmanızı bekleyemez.Üzülmüşsünüz.Ama sizin üzülmeniz onların umrunda değil.Size de zarar ayrıca.O yüzden kafanızı dağıtmanın yolunu bulun.
 
Kimse sizden yapılanları unutmanızı bekleyemez.Üzülmüşsünüz.Ama sizin üzülmeniz onların umrunda değil.Size de zarar ayrıca.O yüzden kafanızı dağıtmanın yolunu bulun.
Kafami dagitmam kisa sureli oluyor. Tamamen bosvermek istiyorum. Bunun icin destek almam gerekiyor sanirim.
 
Back
X