Kafayı yemek üzereyim? Hiç iyi değilim.!!!!

BenAyKizim

anneyim ben!!!!
Kayıtlı Üye
6 Mart 2008
1.447
184
698
nereden başlasam anlatmaya bilmiyorum.7.5 senedir evliyim ve 7 aylık bir kızım var.ilk bebeğimiz.eşimi seviyorum o da beni.evine çok bağlı kızını beni çok seviyor eminim.hiç dışarı çıkması felan yoktur.kızım sağlıklı çok da güzel...:ecrin_bebek:buraya kadar herşey güzel.amaaa
evlendiğimizden beri bitmeyen bir borcumuz var.sürekli ev değiştirdik ve tam düze çıktık dedik başka birşey çıktı.yine tam iyiyiz dedik bebişimiz oldu.özelde doğum yaptım.dünyanın borcu var şimdi.
kızım bensiz beş dk durmuyor.hastalandım dr a gittim eşime evi dar etti.bi kuaföre gideyim dedim gittiğime pişman oldum.kaynanamın hışmına uğradım.kızıma bakması için ona bırakmıştım....benneyaptımkigece bana sımsıkı sarılmadan uyumuyor.bırakırsa yakamı eşim ilgi bekliyor...kendime hiç vakit kalmıyor..
iki tane arkadaşım var birinin yeni bebeği oldu zırt pırt gidemem.öbürü uzakta.havalar soğuk dışarı çıkamıyorum.evdeyken de kızım hep onunla ilgilenmemi istiyor.örgü bile öremiyorum.bı rahat bırakılsam evde kendimi meşgul edecek şeyler bulurum hatta elişilerim birikti.kafamda birsürü proje var ama hiçbirini hayata geçiremiyorum.
o kadar sıkıntılıyım ki anlatamam.sürekli ağlamak istiyorum.biyerlere gitmek için de para lazım.o da yok..ufff gerçekten kötüyüm...
 
Tam tipik Türk kadını misali, hem Allah bağışlasın çocuk, hemde ev işleri arasında sıkışıp kalmışsınız. Birde üstüne üstük borç...İlk başta evde çocuk ve senin için değişik alternetifler bulmalısın, tv, radyo gibi...en azından belki sürekli kucaktan vazgeçer. Arkadaşlarının yerini tutmaz ama komşularınlada bir kahve bir çay muhabbeti dene..İlerde ev ekonomisine katkıda bulunacak bişeyler de yapabilirsin....
 
işte çocuk olduktan sonra böyle oluyor hep..önceden 1 kişiyle ilgilenip sonrada 2 kişi zor.bide çocuk olunca eve tıkanıp kalmışsın o yüzden sıkılmışsın..melekberkenin dediği gibi komşulara git onları davet et geçer..
 

melekberkeye katılıyorum...bu arada Allah bağışlasın
 
aynı durumun beterindeyim canım, bana bakıp şükret diye yazıyorum, sen en azından o uyuyunca yada işlerin bitince bi şekilde bence kendine vakit ayırabilirsin aha planlı olursan.. ben üstelik tez yazmaya çalışıyorum sayfaların arasında kafam allak bullak, bende diorum ki tezim olmasada bebişimle oynasam hep...şükret canım nolur vede planlı ol
 


yazdıklarını okuyunca kendimi görür gibi oldum
benim oğlum 10 aylık canım anca şimdi biraz rahat ettim
seninkide zamanla düzelir kendi kendini yıpratma bi süre sabret
başka şeylerle ilgilenme bebişinle otur oyun oyna
o oyuna daldığında çıkıp kanepede diilde onun yanında yerde örgünü ör (aman şişlere dikkat :))))
ben öyle yapıyorum oğulma bir iki arabasını gösteriyorum vın vınn gibi sesler cıkarıp oyuncaklarıyla ilgilenmesini sağlıyorum
o oynerken bende hobileirmle ilgileniyorum .
dikiş bilen biriyim okadar yarım kalan işlerim varkii oo hepsini sıraya sokmaya calışıyorum
annelik sabır ve emek gerektiriyo biliyosun.. en azından bebişin 1 yaşına gelene kadar sabrediceksin
canım en azından 1 yaşında bişilerden anlıyo
inanırmısın doğum yapalı 10 ay oldu 10 kere dışarı cıkmamaışımdır
yani bitek sen diilsin eve kapalı kalan
heleki ben cok gezen arkadaşalarımla alışverişe cıkan biriydim
başlarda baya bi deprsyon sınırına geldim zor atlattım
şimdi yavaş yavaş cıkıyoruz yaza dahada rahat olurum inşlh
sende sabret elbet bigün rahata kavuusrusun bebeşişn büydükce değişir
benimkide acayip annecii hep kucak istiyo belim ağrıyo taşımaktan ama napıcan işte

borç meselesine gelince evlendik bisürü borcumuz vardı okadar darda idikki anlatamam
borç bitti bebeğimiz oldu hadi gene bisürü masraf özelde doğum yaptım bende
bunun yanında manevi bi sürü sorun insanalrdan kaynaklanan ..
şimdide eve yazıldık peşinat için 28 bin ytl borç arıyoruz düşün halimizi ama ben razıyım kiradan kurtulalım o borçu dişimizi sıkar öederiz allhın izniyle

daha 22 yaşındayım hayatımın en deli çağlarındayım tam gezicek tozacak yaştayım
ama uğraştığım okadar sorun varkii
olsun bunada şükür diyorum ac diiliz acıkta diiliz eşim evine bağlı bebğim sağlıklı daa ne olsun gerisi dünyalık hep


 
Son düzenleme:
seni çok iyi anlıyorum.benimde 1.5 yaşında kızım var ve bana kafayı yedirdi.ben duygularını pek belli eden biri değilim yılda bir kez patlarım.içimde ne var ne yoksa dökerim.yine aynısı oldu ve ben patladım.annemde kızımı aldı şuanda o bakıyo 4 gündür onda.ama cidden çok sıkılmıştım.zor bi durum eşin evin bide çocuk derken insan çok bunalıyor.bekle biraz büyüsün geçer düzelir diyolarya hepsi hikaye.ben hala alışamadım evliliğe.bunun bi çözümü yok maalesef.alışmaya çalışmaktan başka...
 
Bu kadar borç içindeyken neden bir bebek yaptınız ki...
Bebek demek daha da borç demektir..Çoğu şeyden uzaklaşmaktır...
Ama niye niye niye demekle bi sonuca varılmıcağı için allah kolaylık versin...
 
Sürekli seninle beraber oldugu icin sana cok bagli kizin, ama merak etme biraz daha büyüsün gecer bu durum..kaydirigubbakcemile5.

Bence sen kendi kendinede cok SIKINTI yapiyorsun, inanki herkesin gönlünü yapman mümkün degil dört dörtlükte olamasin, o yüzden cok stress yapma kendine...:1hug:

Ay suna yetisemedim, ay cocuk, yok yemek yok esim vs. vs. bu liste uzar gider hangi birine kosturacaksinki, birde maddi sorunlar oldumu oda tuzu biberi oluyor...
Birak güzelim hic kafani bos yere yorma, bir yarim saat bile olsa kendine vakit ayir bir markete cikmak biraz dolasmak bile yetiyor bazen...

Mükemmel insan yoktur olmaya calisma...sen yipranirsin:teselli:
 

kesinlikkle katılıyorum gülsüm sultana kaydirigubbakcemile5
hepimiz geçtik bu devrelerden,ALLAH sana,eşine ve bebişine sağlık versin yeter.. her şey yoluna girer,giriyor... biraz sabır canım..
 
sağolun kızlar moral veriyorsunuz insana.arkadaşın biri o kadar borcunuz varken niye çocuk yaptınız diyor..borçlarımız o zaman bitmişti ve akabinde bebek oldu.napalım.
komşum da yok.apartmanda komşuluk yok maalesef.annemler de uzakta.kendimi çok sıkışmış patlamaya hazır gibi hissediyorum.tv radyo hep açık zaten hiç kapanmıyor ki.:1no2:
 
İnan o kadar çabuk geçecek ki bu günler,
Geriye dönüp baktığında özlemle hatırlayacaksın. Daha dün gibi bensiz bir dakika olamadığı zamanlar oğluşumun. Şimdi yavaş yavaş arkadaşları alıyor yerimi. Zorla sarılıp öpüyorum. Karşımda bir delikanlı var artık. Ben iş güç derken oğlumun bebeklik döneminin tadını çıkaramadım. Sen evdesin, doya doya oyna bebişinle, öp kokla. Allah yavruna sağlık versin, gerisi bir şekilde çözülür gider...
 
geçer canım sıkma sen canını
hepimiz aynı dönemlerden geçtik
benim kızımda bana hiçbişey yaptırmazdı fırsat vermezdi büyüdü çok şükür allah onların eksikliğini vermesin
 
ahh ahh aynı dertten muzdaribiz desene..benim oğlum 1 buçuk yaşında ama ilk 9 ay hatta 1 yıl çok zor geçti şimdi de zor ama en azından yürüyo koşuyo oyuncaklarla ilgileniyo..ama şimdi de ortalığı fena halde karıştırıyo ve tehlikeli şeylerle uğraşabiliyo yani sürekli gözün üstünde olacak..ilk zamanlar ben de depresyona girdim kışın daha kötü oluyo hava soğuk biryere gidemiyosun falan..bırakacak kimse de olmayınca yandın işte..çocuğun yükü sadece annede olunca anne çok yıpranıyo çocuğuna verimli olamıyo..bu günler geçer merak etme bu sıkıntılar normal ama asla sanırım bekarlık hayatımız gibi olamayız büyüseler de aklımız hep onlarda olacak ve rahat edemiycez alışmaktan başka çare yok sanırım..
 
yerim onu bennnnnn.. Şenizya ne tatlıdır.. bide sana sarılmadan uyumuyo mu o minicik haliyle ..yesinler onu.maaşallah.. sizinki geçici bi sıkıntı dönemi ama. şurda 5 - 6 ay sonra kızınız yürür, yaz gelmiş olur.. onu da alır çıkarsınız, huyu da değişir zamanla.. çok tatlı bi sıkıntı bence..hem eşinizle de sorununuz yokmuş. bu kadar takmayın benceyerimseniben
 
Bence bebekleri böyle alıştırmamak lazım arkadasım bebegini kucaga cok da alıştırmadı ve cok rahat onu yataga bırakıyor yapıyor işlerini..artık sen dayanacaksın..zordur bebek bakmak..anne olmak kolay degil işte..
 
ah arkadasim keske benimde cocugum olsada ben hic evden cikmasam; zaten cocugum olmadanda ben bunalimdan cikamiyacagim herhalde ne yapacan dunya hali sabir sende sabir de Allah daha buyuk bir dert vermesin
 
Böyle bir konuyu bende daha önce açmıştım. Oğlumu tek başıma doğurup, nerdeyse tek büyüttüm diyebilirim. Babası da sabaha karşı geliyodu işten.
Düşün bir,, sabah yedide bir başlardı ağlamaya, akşam yediye kadar ağlardır gazdan. Bu arada bırak kendime vakit ayırmayı, tuvalete bile gidemezdim. Çünkü kucağımdan bırakınca ağlamaktan çatlardı. Sağolsun komşularım yemek getirirdi de, bi kolumda onu emzirirdim, bir elimle de yemek yerdim. Belki 6 ay böyle gitti.

Ağlama krizlerine giriyodum, eşimi arayıp kendimi öldürücem diyodum. O kadar bunalmıştım ki delirmek üzereydim. Sonra baktım olacak gibi değil, hem kendim hem de eşimin isteğiyle psikoloğa gittim ve loğusalık depresyonuna girdiğimi ve ileri derecede olduğunu söyledi. İlaç tedavisine başladık ve 1 senedir hala devam ediyorum. Tam bitecekti ki başımıza hiç olmadık yere 15.000 tl borç çıktı. Ben oğlumu bırkaıp çalışamıyorum, evimiz de kira, borçlar dağ gibi, elde doğru dürüst para yok. Doktora kontrle gittim, bunları anlattım, biraz daha devam edelim, eğer şimdi bırakırsan, tekrarlar depresyon dedi.

Benim sana tavsiyem, sakın kendini suçlama. Herkes beni suçluyordu, kendin yapıyosun.İlk sen mi doğurdun, otur evinde çocuğuna bak diye. Ama yaşamayan o psikolojiyi ve ruh halini bilemez. Eşin bile seni anlayamaz belki. Ve inan insan elinde olmadan yapıyor bunları.

Bence eşinle konuş ve bir psikiyatrise git. İnan bana çok faydası olacak.Ben şimdilerde o günlere göre çok daha iyiyim. O zamanlar eşimle hergün birbirimize giredik, hiçbir şeye tahammülüm kalmamıştı. Ama Allah'a şükür şimdi iyiyim...

Bu arada bebeğinizi de Allah bağışlasın...
 
Çocuk olunca tabiki öncelik ,çocukta oluyor.Şimdilik sıkılman normal ,zamanla alışırsın.Allah yardımcın olsun.
 
derdinin borç kısmına karışamam ama, ev işilerini, örgülerini bir kenara bırakıp, herşeyden önce çocuğunla ilgilenmelisin.. çocuğunun da uyuduğu saatler kendinle ve eşinle ilgilenmelisin..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…