son bir sene de annemle babamın hastalıkları bitirdi beni. Tırlatacağım çok az kaldı.
İlk babam rahatsızlandı. Merdivenlerden düşme sonucu hafif inme geçirdi. Sonra uyku apnesi problemi çıktı.3-4 ay doktor hastane git gel yaptık. Tam düzeldi diye düşündürken. Annemin rahim kanseri olduğunu öğrendim. Ameliyatı yapıldı. Kemoterapi süreci atlatıldı. Şu an radyoterapi görüyor. Tamam şükür iyileşiyor diye düşünürken bu sefer babama boyun fıtığı ameliyatı olmalısın yoksa felç olursun dendi. Kontrolleri(ameliyat için hazırlık süreci) devam ederken kalp damar cerrahı şah damarı kesip bacaktan damar takacağını söylemiş. Anlayacağınız ikinci bir ameliyat daha. Ve ben çok korkuyorum. Babama bişey olacak diye ödüm kopuyor anneme bir şey olacak diye ödüm kopuyor.
Eşim destek hakkını ödeyemem. Ama herkes bana üzülme diyor. Nasıl üzülmeyeyim ya. Zaten uzaktayım. Her daim yanlarında olamıyorum. Yüreğim hep ağzımda. Bir senede bu kadar şeyi kaldırmak zor geliyor bana. Hiç bişeyleri yoktu bir anda oldu herşey. İkisi çok şükür sağlıklılar diye düşünürken rabbim buradan sınıyor beni. İsyan değil ama korkuyorum işte. Ya babama felç gelirse diye ya anneme metastaz yaparsa diye ödüm kopuyor. Üzülme demek o kadar kolay ki başkalarına.
İlk babam rahatsızlandı. Merdivenlerden düşme sonucu hafif inme geçirdi. Sonra uyku apnesi problemi çıktı.3-4 ay doktor hastane git gel yaptık. Tam düzeldi diye düşündürken. Annemin rahim kanseri olduğunu öğrendim. Ameliyatı yapıldı. Kemoterapi süreci atlatıldı. Şu an radyoterapi görüyor. Tamam şükür iyileşiyor diye düşünürken bu sefer babama boyun fıtığı ameliyatı olmalısın yoksa felç olursun dendi. Kontrolleri(ameliyat için hazırlık süreci) devam ederken kalp damar cerrahı şah damarı kesip bacaktan damar takacağını söylemiş. Anlayacağınız ikinci bir ameliyat daha. Ve ben çok korkuyorum. Babama bişey olacak diye ödüm kopuyor anneme bir şey olacak diye ödüm kopuyor.
Eşim destek hakkını ödeyemem. Ama herkes bana üzülme diyor. Nasıl üzülmeyeyim ya. Zaten uzaktayım. Her daim yanlarında olamıyorum. Yüreğim hep ağzımda. Bir senede bu kadar şeyi kaldırmak zor geliyor bana. Hiç bişeyleri yoktu bir anda oldu herşey. İkisi çok şükür sağlıklılar diye düşünürken rabbim buradan sınıyor beni. İsyan değil ama korkuyorum işte. Ya babama felç gelirse diye ya anneme metastaz yaparsa diye ödüm kopuyor. Üzülme demek o kadar kolay ki başkalarına.
