Her şeyden ve herkesten tiksiniyorum.
Hiçbir şey yapmak istemiyorum.
Son evre kanserim.
Radyoterapi aldım yemek yiyemiyorum. Çok kilo verdim. Su içerken bile canım acıyor.
Hayatta hiçbir şey için hiç kimseye muhtaç olmak istemeyen bir insandım. Şimdi her şey için herkese muhtaç hale geldim.
Eşim beni sağa sola götürüyor. Kendim gidemediğimden, araba kullanamadığımdan değil... mesela onun tanıdığı biri bize yardımcı olacak, onla gitmem gerekiyor. Veya kemoterapi almaya giderken yanımda geliyor.
Ve kendisi İnternet akıllı telefondan Kafasını bir saniye kaldırmıyor.
Gece 4 ten önce yatmıyor. Sabah kalkamıyor. Kaldırınca bana bağırıyor. Sabah gitmemiz gereken yere öğlen 3 te gidiyoruz veya ertelemek zorunda kalıyoruz.
Tedavim çok ÇOOK maliyetli. Ailelerimiz bir miktar verdiler. Suyunu çekmek üzere. İşe gidemiyorum.
Eşim genelde evde yemez. İyi kazanıyor ama bir kısmı dışarıda yemeye gidiyor.
Ailemde bana destek olacak kimse yok.
Kendimi çok yalnız, çok zavallı hissediyorum.
Bir de belki çocuk yaparız diye embriyo dondurmuştuk...
Varsa yoksa akıllı telefon, whatsapp, saçma sapan forum siteleri falan, hayatta onu yüzlerce defa üzmüş arkadaşları.
Bir an önce ölüp bütün bunlardan kurtulmak istiyorum. Bunu gerçekten istiyorum.
Ama eminim ki allah bana acılı ve uzun süreçli bir ölüm verecek....
Mutsuzluğum sonsuz.
Hiçbir şey yapmak istemiyorum.
Son evre kanserim.
Radyoterapi aldım yemek yiyemiyorum. Çok kilo verdim. Su içerken bile canım acıyor.
Hayatta hiçbir şey için hiç kimseye muhtaç olmak istemeyen bir insandım. Şimdi her şey için herkese muhtaç hale geldim.
Eşim beni sağa sola götürüyor. Kendim gidemediğimden, araba kullanamadığımdan değil... mesela onun tanıdığı biri bize yardımcı olacak, onla gitmem gerekiyor. Veya kemoterapi almaya giderken yanımda geliyor.
Ve kendisi İnternet akıllı telefondan Kafasını bir saniye kaldırmıyor.
Gece 4 ten önce yatmıyor. Sabah kalkamıyor. Kaldırınca bana bağırıyor. Sabah gitmemiz gereken yere öğlen 3 te gidiyoruz veya ertelemek zorunda kalıyoruz.
Tedavim çok ÇOOK maliyetli. Ailelerimiz bir miktar verdiler. Suyunu çekmek üzere. İşe gidemiyorum.
Eşim genelde evde yemez. İyi kazanıyor ama bir kısmı dışarıda yemeye gidiyor.
Ailemde bana destek olacak kimse yok.
Kendimi çok yalnız, çok zavallı hissediyorum.
Bir de belki çocuk yaparız diye embriyo dondurmuştuk...
Varsa yoksa akıllı telefon, whatsapp, saçma sapan forum siteleri falan, hayatta onu yüzlerce defa üzmüş arkadaşları.
Bir an önce ölüp bütün bunlardan kurtulmak istiyorum. Bunu gerçekten istiyorum.
Ama eminim ki allah bana acılı ve uzun süreçli bir ölüm verecek....
Mutsuzluğum sonsuz.
Son düzenleme: