- 19 Şubat 2012
- 485
- 35
- 118
- 51
gergin gördüm sizi
Siz rahatsiz olmuyorsunuz ama ben sizin bu mucadeleden kacan tarafinizi gordukce cok rahatsiz olmaya basladim. Denemeden hukum yurutuyorsunuz. Oyle yaparsam ne olur, boyle yapsam ne olur.. Evlilik zor zanaat. Hepimiz birseylerin mucadelesini veriyoruz. Kimi kendini saydirmak icin en ufak tartismada gunlerce kocasi ile tek kelime etmiyor, kimi verdigi hediyeyi geri ceviriyor, kimi cazgirlik yapiyor, kimi telefonda buz gibi konusup kisa kesiyor... Ornekler boyle devam eder gider.. Kendini adam yerine koydurmak hele ki bizim gibi ataerkil bir toplumda kolay mi? siz yerinde tavir koymaktansa bosanip mucadeleden kacmayi daha kolay buluyorsunuz. ama inanin bana, tek basina kalinca hayatla mucadele etmek sizin su durumunuzda esinizle mucadele etmekten 10 kat daha zor. Ben yazdiklarinizdan anladigim kadari ile size soyleyeyim, sakin boyle bir hata yapmayin, esinizin bir tek huyu ile mucadele etmekten aman kavga olmasin, surat asilmasin, ailem darilmasin, cocuklar etkilenmesin diye kacan siz hayatta yapayalniz kaldiginizda ne isyerindeki birlikte calistiginiz is arkadaslarinizla, ne de basinizdaki amirle mucadele edebilirsiniz. Her insandan ayri trip goreceksiniz, haksizliklar, is yikmalar, adam kayirmalar, daha neler neler.. Is hayati sadece calis para kazan eve git degil. 3-4 sene size yetecek paraya guvenmeyin, hayat uzun.. Hazira dag dayanmaz.
Bu arada, istemeden kirdiysam ozur dilerim. zaten dertlisiniz, bu yapmak isteyecegim son sey..
Siz rahatsiz olmuyorsunuz ama ben sizin bu mucadeleden kacan tarafinizi gordukce cok rahatsiz olmaya basladim. Denemeden hukum yurutuyorsunuz. Oyle yaparsam ne olur, boyle yapsam ne olur.. Evlilik zor zanaat. Hepimiz birseylerin mucadelesini veriyoruz. Kimi kendini saydirmak icin en ufak tartismada gunlerce kocasi ile tek kelime etmiyor, kimi verdigi hediyeyi geri ceviriyor, kimi cazgirlik yapiyor, kimi telefonda buz gibi konusup kisa kesiyor... Ornekler boyle devam eder gider.. Kendini adam yerine koydurmak hele ki bizim gibi ataerkil bir toplumda kolay mi? siz yerinde tavir koymaktansa bosanip mucadeleden kacmayi daha kolay buluyorsunuz. ama inanin bana, tek basina kalinca hayatla mucadele etmek sizin su durumunuzda esinizle mucadele etmekten 10 kat daha zor. Ben yazdiklarinizdan anladigim kadari ile size soyleyeyim, sakin boyle bir hata yapmayin, esinizin bir tek huyu ile mucadele etmekten aman kavga olmasin, surat asilmasin, ailem darilmasin, cocuklar etkilenmesin diye kacan siz hayatta yapayalniz kaldiginizda ne isyerindeki birlikte calistiginiz is arkadaslarinizla, ne de basinizdaki amirle mucadele edebilirsiniz. Her insandan ayri trip goreceksiniz, haksizliklar, is yikmalar, adam kayirmalar, daha neler neler.. Is hayati sadece calis para kazan eve git degil. 3-4 sene size yetecek paraya guvenmeyin, hayat uzun.. Hazira dag dayanmaz.
Valla ne diyecegimi sasirdim. Simdi "yirtinamam" dediginiz o "eften puften" seyleri ust uste koyup toplayip onlar icin bosanmayi dusunuyorsunuz ama?
ben her olaya karşı tavır koydum kendimce kavga olmasın aman surat asılmasın diye de hiç bir zaman geri çekilmedim
bu yazdıklarınız bana o kadar uzak şeyler ki
denemeden de hüküm yürütmüyorum
tecrübelerime göre konuşuyorum
yani eşimin olaylar karşısında vereceği tepkileri rüyaya yatarak belirtmiyorum
hepsi yaşanmışlıkların ürünü(hayal ürünü deği yani)
3-4 yıllık paraya güvenmek zaten mantıklı mı
hayatımı düzene sokana kadar yeter
sonra
aç mezarı yok
zaten alacağım nafaka da yeter
ama ben bunlara güvenmiyorum
sadece maddi konular gündeme gelince verdiğim cevaplardı
Ben gene de bosanmanizdan taraf degilim, fikrim degismedi. Evli iken yaptiginiz mucadelede yikilsaniz dahi arkanizda bir erkek oldugunu hissetmek dahi insana guc verir, sizden yana olsun, olmasin. Hayatta tek basina yapacaginiz mucadele farkli. Bu yastan sonra yanlizlik, yeniden baslamak imkansiz degil, ama daha zor. Tam cogu gitmis azi kalmisken.. Pisman olmayacaginizin garantisi yok, daha mutlu olacaginizin da.. Alismak sevmekten daha zordur.. Tabi karar size ait, bu sadece benim naciz dusuncem.
Sizin konuyu açarken yazdığınız ilk mesajınızı okuduğumda sanki ben yazmışım sandım.Duygularıma tercüman olmuşsunuz.Kendi gerçeğimi yazmışım gibi.Benimde içimdeki duygular hemen hemen aynı.Ben de 14 senelik evliyim.40 yaşındayım.Eşimde ben de öğretmeniz.Bunca sene sonra geriye dönüp baktığımda sadece çocuklarım güzel.(biri 13 diğeri 7 yaşında iki kızım var.)Ben de eşim tarafından hiç sevilmediğimi düşünüyorum.Bunu hiç hissetmedim.Sevgi,saygı ve değer görmedim.Ama bunun dışında alkol,kumar,kadın,fiziksel şiddet hiçbiri yok.Çocuklarla da ilgilenir.İyi bir babadır.Ancak benim gönlüme,ruhuma hiçbir zaman eş olamadı.Yani biz eş olamadık.Çok farklı dünyaların insanlarıyız.Bazen ben de kendi duygularımı sorguluyorum.Onu sevip sevmediğimi bile bilmiyorum.Bizimkisi sevgiden çok bir alışkanlık diye düşünüyorum.Hiç sohbet bile edemeyiz,konuşamayız.O yüzden de herkes ayrı takılır.Birlikte zevk almıyoruz.Hatta daha çok geriliyoruz.Çünkü fikren ve ruhen anlaşamıyoruz.İçimde çok büyük bir sevgi açlığı var.İnsanın ruhunda vardır sevgiye ve iltifata ihtiyaç duymak.Ama şunu anladım ki; şu saatten sonra herşey için çok geç artık.Bundan sonra çocuklarımın mutluluğu için yaşıyorum.İçimde fırtınalar kopsada.Şairin dediği gibi ''ölmek için çok erken,sevmek için çok geç artık...'' Gençlikte olsaydı şansınızı belki bir daha denerdiniz ama şu saatten sonra bir de çocuk olunca yeni bir başlangıç bana çok zor gibi geliyor.Bir de genç kızınız varsa üvey babanın yanında ne kadar rahat hareket edebilir ki bir düşünün.Çocukları bıraksanız dayanamazsınız.Üstelik ekonomik özgürlüğünüzde yok galiba.Ayrıca gelen kişinin nasıl çıkacağına ve mutlu olacağınıza dair de bir garantiniz yok.Daha kötüsünede düşebilirsiniz.Etrafımda çok güzel giden bir evlilik ben hiç göremiyorum.Galiba yok artık sevgi diye birşey.Özellikle erkeklerde yok bence.Allah gönlünüze huzur versin inşalllah.(benim gönlümede)
Her tercih bir vazgeçişse eğer yanlış tercih yanlış şeylerden vazgeçtiğimizi göstermez mi bize?
Erkeksiz de hayat pek tabi sürdürülebilir.Bazıları için.
Sevilmeyi,romantizmi,duyguları önemseyen kadınlar için yemeğin tuzsuz tarafından yemek gibidir.
Yılların bıkkınlığı size bunları söyletiyor belki..Köprüleri yakın yeni sulara yelken açın demiyorum diyemem..O sizin kendi kararınız olacak.
Ama yaş kaç olursa olsun aşk da var tutku da..Her ilişki bir süre sonra aynı oluyor diyenlere inanmayın.Yok öyle bir şey..
Bunca aşk şarkısı,şiiri boşuna mı..Ayrıca 40 lı yaşlar kadınların kimliklerini tam buldukları yaş..Ne istediğimizi biliyoruz.
Ben bu yola üç gün mutlu yaşayacaksam da yaşamak istiyorum diye çıktım.Yolun başı çok zahmetliydi elbette.
şimdi ise dik yamaçlardan inerken ,sonunda yeşilliğin içinden görünen o güzelim denize kavuşmak unutturdu tüm geçen yılların hüznünü..
Sınavdı diye düşünmekten başka şey rahatlatmıyor insanı.10 yıl 15 yıl 20 yıl değil sonunda bu denize kavuşmak varsa bir ömür feda olabilir..
Kendi denizinize kavuşabilmeniz dileği ile...
bende yeni bir arayışa girip yeni birini tanıyıp güvenip ilişki oturtmaya çalışacağıma, bu saatten sonra elimde kalanlarla bir erkek beklentisine girmeden yola devam etmek isterdim. hayat bu olursada olur. ama boşanayımda yeni bir aşk bulayım diye yola çıkmazdım.bunca aşk şiiri şarkısı sadece pazarlamadan başka bişey değil, yalnız aşkla mutlu olunmuyor, olursada çok kısa süreli olur hem aşkında ızdırabı var. tabi aşk bambaşka şekillerdede olabilir, insan herşeyi aşkla sevebilir. ama ben inanmıyorum aşksızlıktan boşanmak istediğini ,anlaşılmamaktan, sesini duyuramadığından, 2 kişilik yalnızlıktan kurtulmak istediğini düşünüyorum,
İlk başlarda düşünce sadece bu oluyor zaten canım.Yılların birikmişliği içinde
kimse hemen ayrılıp da aşk peşine düşemiyor.Kendini tamir ettikçe gözlerine yeniden ışık
geldikçe o seni buluyor zaten.Bulmaya da bilir.Hayat olacakları planlamakla geçebilir mi? Olmasını arzularız o başka
Senin konunu da takip ediyorum.Boşanmak çözüm mü? Bana göre öyleydi sana göre olmayabilir.Şartlar farklıdır belki,belki de
vazgeçmek istemiyorsundur.Saygı duyarım.Herkes yaşadığını bilir.
Aşksızlıktan da boşanabilir insan neden olmasın.Herkesin ayrı bir sebebi var.Umutsuz olmasın kimse diye yazdım o satırları.
Gerçekten herkes aynı değil.
Her tercih bir vazgeçişse eğer yanlış tercih yanlış şeylerden vazgeçtiğimizi göstermez mi bize?
Erkeksiz de hayat pek tabi sürdürülebilir.Bazıları için.
Sevilmeyi,romantizmi,duyguları önemseyen kadınlar için yemeğin tuzsuz tarafından yemek gibidir.
Yılların bıkkınlığı size bunları söyletiyor belki..Köprüleri yakın yeni sulara yelken açın demiyorum diyemem..O sizin kendi kararınız olacak.
Ama yaş kaç olursa olsun aşk da var tutku da..Her ilişki bir süre sonra aynı oluyor diyenlere inanmayın.Yok öyle bir şey..
Bunca aşk şarkısı,şiiri boşuna mı..Ayrıca 40 lı yaşlar kadınların kimliklerini tam buldukları yaş..Ne istediğimizi biliyoruz.
Ben bu yola üç gün mutlu yaşayacaksam da yaşamak istiyorum diye çıktım.Yolun başı çok zahmetliydi elbette.
şimdi ise dik yamaçlardan inerken ,sonunda yeşilliğin içinden görünen o güzelim denize kavuşmak unutturdu tüm geçen yılların hüznünü..
Sınavdı diye düşünmekten başka şey rahatlatmıyor insanı.10 yıl 15 yıl 20 yıl değil sonunda bu denize kavuşmak varsa bir ömür feda olabilir..
Kendi denizinize kavuşabilmeniz dileği ile...
İlk başlarda düşünce sadece bu oluyor zaten canım.Yılların birikmişliği içinde
kimse hemen ayrılıp da aşk peşine düşemiyor.Kendini tamir ettikçe gözlerine yeniden ışık
geldikçe o seni buluyor zaten.Bulmaya da bilir.Hayat olacakları planlamakla geçebilir mi? Olmasını arzularız o başka
Senin konunu da takip ediyorum.Boşanmak çözüm mü? Bana göre öyleydi sana göre olmayabilir.Şartlar farklıdır belki,belki de
vazgeçmek istemiyorsundur.Saygı duyarım.Herkes yaşadığını bilir.
Aşksızlıktan da boşanabilir insan neden olmasın.Herkesin ayrı bir sebebi var.Umutsuz olmasın kimse diye yazdım o satırları.
Gerçekten herkes aynı değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?