Kararsız ve umutsuz

edasu .!.:

Elbetteki ayrılınca illa ki hayatınızda birisinin olması gerekmez.Ama yalnızlık da zordur.Özellikle de çocuklar evlenip gidince.Yaş ilerledikçe bir eşe ihtiyaç duyabilirsiniz.Ama derseniz ki ben yalnız yaparım ve öyle daha mutlu olurum tabi ki hayat sizin.Kendinizi yine en iyi siz bilebilirsiniz.Allah hakkınızda hayırlı olanı versin.

Yaklaşık 3 yıldır şiir yazıyorum.Bu evlilik beni en sonunda şair yaptı.Yazmak rahatlatıyor beni.Sizin ve benim gibilerin ruh halini anlatan bir şiirimi paylaşmak istiyorum.

İKİ KİŞİLİK YALNIZLIK

Ne hayallerle girmişlerdi
Bir zamanlar dünya evine
Aradan geçen uzun yıllar süresinde
Kaybolup gittiler duygu dehlizinde
Onları bir arada tutan mecburiyetlerinde
Mutlu değildi aslında her ikisi de
Bu nasıl bir kaderdi ki böyle
Kesişmişti yolları bir şekilde
İki yabancı gibiydiler aynı evin içinde
Nasıl gelmişlerdi kim bilir bu hale
Dokunamıyorlardı artık
Birbirlerinin yüreklerine
O karanlık gecelerde
Çekiliyorlardı sessizce köşelerine
Bakmaz olmuşlardı artık
Birbirlerinin gözlerine
Hasret kalmışlardı gönülden gönüle
Bir güzel muhabbete
Kıvranıyorlardı yalnızlığın pençesinde
Kalan son ümitlerini de
Serdiler güneşe
Bulut bulut gözlerinde
Yaşlar yağmur olmuş
Akıyordu yerlere
Umutsuz ve de çaresizce
İki kişilik yalnızlığın cenderesinde...

(EDASU)

Genişletmek için tıkla...

beni ağlatmak zorunda mıydınız.gerçekten çok güzel bir şiir.ben yazmayı bile beceremiyorum.çok nadir ağlayabiliyorum artık.sanırım kalbim katılaştı.en belirgin duygum öfke.gerçi eni hep zinde tutuyor .öfkeme de minnettarım galiba

edasu .!.:

Elbetteki ayrılınca illa ki hayatınızda birisinin olması gerekmez.Ama yalnızlık da zordur.Özellikle de çocuklar evlenip gidince.Yaş ilerledikçe bir eşe ihtiyaç duyabilirsiniz.Ama derseniz ki ben yalnız yaparım ve öyle daha mutlu olurum tabi ki hayat sizin.Kendinizi yine en iyi siz bilebilirsiniz.Allah hakkınızda hayırlı olanı versin.

Yaklaşık 3 yıldır şiir yazıyorum.Bu evlilik beni en sonunda şair yaptı.Yazmak rahatlatıyor beni.Sizin ve benim gibilerin ruh halini anlatan bir şiirimi paylaşmak istiyorum.

İKİ KİŞİLİK YALNIZLIK

Ne hayallerle girmişlerdi
Bir zamanlar dünya evine
Aradan geçen uzun yıllar süresinde
Kaybolup gittiler duygu dehlizinde
Onları bir arada tutan mecburiyetlerinde
Mutlu değildi aslında her ikisi de
Bu nasıl bir kaderdi ki böyle
Kesişmişti yolları bir şekilde
İki yabancı gibiydiler aynı evin içinde
Nasıl gelmişlerdi kim bilir bu hale
Dokunamıyorlardı artık
Birbirlerinin yüreklerine
O karanlık gecelerde
Çekiliyorlardı sessizce köşelerine
Bakmaz olmuşlardı artık
Birbirlerinin gözlerine
Hasret kalmışlardı gönülden gönüle
Bir güzel muhabbete
Kıvranıyorlardı yalnızlığın pençesinde
Kalan son ümitlerini de
Serdiler güneşe
Bulut bulut gözlerinde
Yaşlar yağmur olmuş
Akıyordu yerlere
Umutsuz ve de çaresizce
İki kişilik yalnızlığın cenderesinde...

(EDASU)

Genişletmek için tıkla...

daha yaşlanmama çok var.zamanı gelsin SU GİBİye çıkıcam ben de

Ağlamayın kıyamam.Allah yine de ağlatacak hal,dert vermesin.Madem beğendiniz şiirimi.Yine ortak duygularımızı anlatan bir iki şiir daha yazayım öyleyse.Belki kendinizden birşeyler bulursunuz.Ben en sonunda şiddetli bir depresyona girdim.3 yıldır tedavi görüyorum.Şiire bunalıma girince başladım.Baktım ki yazmak beni rahatlatıyor.Gittikçe yazmamı geliştirdim.Şimdi çok daha iyi yazabiliyorum.

SABIR SINAVIYMIŞ ÖMÜR DEDİĞİN

Ne kadar da yorgun şu gönlüm
Artık herkese ama herkese kırgın
Şu zavallı kalbim
Görmek istemiyor hiç kimseyi gözlerim
Konuşmaya bile yok mecalim
Ruhuma zindan olmuş sanki bedenim

Gerçekleri yansıtmıyor suretim
Çünkü ben,hep el gördüye gülerim
Çok yara aldı safça hislerim
Acılarımı sadece içimde gizlerim
Bana dost bana arkadaş şimdi sessizliğim
Meğer sabır sınavıymış ömür dediğin...

(EDASU)

NE ÇOK ŞEY BİRİKTİRMİŞİM İÇİMDE MEĞER

Ne çok şey biriktirmişim içimde meğer
Gözlerimde hep bir hüzün
Yüreğimde hep bir keder
Bitmiş tükenmiş içimdeki tüm güzellikler
Her birini teker teker öldürdüler
Katiller!Katiller!

Ne çok şey biriktirmişim içimde meğer
Buna bir ay şahitti
Bir de o karanlık geceler
Silinir mi
Acımasız ve yalnız geçen yılların
Bıraktığı o derin izler
Bitmek bilmiyor
Duygularımdaki gelgitler

Ne çok şey biriktirmişim içimde meğer
Şu ağaçların dili olsa da söyleseler
Bana ne ağıtlar dizdiler
Oturduk gökyüzüyle ağlıyoruz beraber
Şimdi bu kanlı gözyaşlarımı kim siler

Ne çok şey biriktirmişim içimde meğer
Yılların yorgunluğu var şimdi yüzümde
Daha bir derinleşmiş çizgiler
Bütün hayallerim yıkılmış birer birer
Ordan oraya savurmuş beni kader

Ne çok şey biriktirmişim içimde meğer
Şimdi biçare bu gönül gezer derbeder
Can çekişiyor bugünler
Kalmadı artık yarınlardan ümitler...

(EDASU)

MADALYONUN ÖTEKİ YÜZÜ

Gülen gözlerimin ardında hep bir hüzün saklı
Çok günler geçirdim karalı aklı
Duygularım karmakarışık hepsi içimde saklı
Yangın yerine dönmüş yüreğim kara dumanlı

Yaralı bir ceylan gibiyim
Kor ateşlerde yanar gibiyim
Sığınacak limanım yok
Meçhule giden bir gemi gibiyim
Denizlerin dibinde boğulmak üzereyim
Gökyüzüne doğru uzanıyor ellerim
Çekip çıkaracak bir dost eli beklerim
Yıllardır benimseyemediğim
Bir çerçevenin içindeyim
Hapsolmuş sanki yüreğim

Yoruldum mutluluk oyunu oynamaktan
Mutsuzluğumu kahkahalarımın ardına saklamaktan
Ümidim yok artık yarınlardan
Pişmanım bütün yaşadıklarımdan
Verdiğim yanlış kararlardan

Yıllar hep birikmiş içimde
Şimdi acı bir hüzün var yüzümde
Gözyaşım sel olmuş akıyor yine
İsyan etmiyorum kadere
Kavgam sadece kendimle.

(EDASU)

KANAYAN YARAM

İçimdeki acı başkalarına göre belki çok küçük
Oysa bana denizler, okyanuslar kadar büyük
Paramparça olmuş yüreğim hep kırık dökük.

Kimse anlayamaz içimdekileri
Anlatsamda anlamalarını beklemiyorumki
Herkes diyorki;düşün beterin beterini
Seninkisi dertmiki
Oysa ki herkesin kendisine ağır gelir çektiği.

Ezilmişim,horlanmışım yıllarca
Hiç değer görmemişim insanca
Farkına bile varamamışım dört duvarın arasında
Gözüm açıldı en sonunda uyandım ama
Boşa geçmiş gençliğim ne fayda,ne fayda.

İçimde sürekli kanayan bir yara var
Dünya gönlüme zindan, gönlüme dar
O yarda vefa ne arar
O yarda sevda ne arar
Kalbim durmadan ağlar
Efkarım tarumar...

(EDASU)

SİTEM

Anlamadın sen beni hiç anlamadın
Başıma al yazma bağlamadın
Bir kere saçlarımı okşamadın
Bir kere sevgiyle gözlerime bakmadın
Hep kırdın gönlümü
Yaralarımı saramadın

Gülen gözlerimin ışığını sen söndürdün
Bir gonca idi gül yüzüm açmadan soldurdun
İçimdeki en güzel duyguları sen öldürdün

Bilmedin içimde kopan fırtınayı
Düşlediğim hülyaları
Ezdin geçtin ruhumu,özümü
Söylüyorum şimdi sana bu son sözümü

Bana hergün kapıyı göstersende
İstemiyorum seni git desende
Artık üzülmeyeceğim bu acı sözlerine
Umudum saklı hayallerimde
Ve birgün gerçekten gideceğim
Gerçek bir sevginin olduğu yere...

(EDASU)

(BEN HİÇ ŞİİR YAZMADIM.SADECE KAĞIDA,KALEME AĞLADIM...)

şiirlerin kendimden çok şey hatırlattı yüreğine sağlık