Kardeşlerimm(ömür törpüleri)

Vander

Guru
Kayıtlı Üye
6 Nisan 2018
8.285
22.014
348
Merhaba hanımlar,
Kardeşim üniversite sınavına hazırlanıyor(bence hazırlanamıyor)....
Ders planlaması ve çalışması konusunda aşırı eksiklikleri olduğunu görüyorum...

yardımcı olmak istiyorum ama izin vermiyor...
Stresi elbette çok büyük anlıyorum onu...
Fakat deneme sınavları da iyi gitmiyor...
Nasıl yardımcı olabilirim onu üzmeden incitmeden???

bir de ergenlik döneminin dibine vurmuş bir kardeşim daha var...
Kendisi sürekli oyun oynuyor süreklii...
O da sınava girecek yok yani asla başındsn kalkmıyor o bilgisayarın...

her şeye aşırı tepki veriyor e normal...
Ama sorumluluklarını boşlaması bilemiyorum

beni korkutuyor...

ona nasıl yaklaşmalıyız?
 
Bunlar baskıyla falan olacak şeyler değil açıkcası. İnsanın içinde olmayınca olmuyor. Sohbet edin ilerideki planlarını sorun neler yapmak istiyor öğrenin. Planları yoksa, sadece anı düşünüyorsa, gelecek kafasında belirsizse, bir hayali yoksa o iş boş.
 
Bunlar baskıyla falan olacak şeyler değil açıkcası. İnsanın içinde olmayınca olmuyor. Sohbet edin ilerideki planlarını sorun neler yapmak istiyor öğrenin. Planları yoksa, sadece anı düşünüyorsa, gelecek kafasında belirsizse, bir hayali yoksa o iş boş.
Ee o zaman okulu bıraksın yani bunu da dedim herkes okumak zorunda değil...
Ama bu beğenmediğiniz hayattan daha kötü bir hayatla karşılaşma ihtımalınız çok yüksek de dedim...

yok bırakmıyorlar
 
Ee o zaman okulu bıraksın yani bunu da dedim herkes okumak zorunda değil...
Ama bu beğenmediğiniz hayattan daha kötü bir hayatla karşılaşma ihtımalınız çok yüksek de dedim...

yok bırakmıyorlar
Demek ki ne istediklerini bilmiyorlar kafaları karışık. Kötü bir iş, yaşam şartı da istemiyorlar, öte yandan hayalini kurdukları bir meslek de yok. Kendimden biliyorum ve onları anlıyorum. Bunun sebebi çocukluk dönemine dayanıyor bence. Beni hiçbir şeye yönlendirmediler. Bir hobi edinemedim. Bir kursa falan yazdırılmadım. Zorla kendimi parçalayarak gitar kursuna gitmiştim müziğe yatkındım. Güzel sanatlar lisesine gitmek istemiştim sırf farklı bir ilçede diye destek olmamışlardı. Hiçbir şeye hevesim kalmamıştı ondan sonra. Daha yeni yeni pişmanlık duyuyorum okumadım diye. 4-5 yıl önce annemin gaz vermesiyle yaparsın demesiyle sırf o memnun olsun diye bir sağlık bölümüne gittim, yapamadım sağlık hiç benlik değildi bıraktım. Geçen yıl da bilgisayar programcılığına yazıldım kendi isteğimle ama bu defa da evliyim, çocuğum küçük, ben yokken bakacak yardım edecek biri yok. Dondurdum okulu. 🙄
 
Demek ki ne istediklerini bilmiyorlar kafaları karışık. Kötü bir iş, yaşam şartı da istemiyorlar, öte yandan hayalini kurdukları bir meslek de yok. Kendimden biliyorum ve onları anlıyorum. Bunun sebebi çocukluk dönemine dayanıyor bence. Beni hiçbir şeye yönlendirmediler. Bir hobi edinemedim. Bir kursa falan yazdırılmadım. Zorla kendimi parçalayarak gitar kursuna gitmiştim müziğe yatkındım. Güzel sanatlar lisesine gitmek istemiştim sırf farklı bir ilçede diye destek olmamışlardı. Hiçbir şeye hevesim kalmamıştı ondan sonra. Daha yeni yeni pişmanlık duyuyorum okumadım diye. 4-5 yıl önce annemin gaz vermesiyle yaparsın demesiyle sırf o memnun olsun diye bir sağlık bölümüne gittim, yapamadım sağlık hiç benlik değildi bıraktım. Geçen yıl da bilgisayar programcılığına yazıldım kendi isteğimle ama bu defa da evliyim, çocuğum küçük, ben yokken bakacak yardım edecek biri yok. Dondurdum okulu. 🙄
Baskete gitmek istedi gitti gitar istedi gitti hepsını bıraktı
Piyanoya gidemedi durumumuz el verişli değildi
 
Baskete gitmek istedi gitti gitar istedi gitti hepsını bıraktı
Piyanoya gidemedi durumumuz el verişli değildi
Hmmm... Aslında anlatmak istediğim şey şuydu. Küçük yaşlardan itibaren ne istediğini neye yatkın olduğunu, nelerde yetenekli olduğunu anlamaya çalışıp çocuğu ona göre yönlendirmek gerek okul çağı boyunca. Yani bu anaokul yaşlarından itibaren olmalı bana göre. Şey de olabilir kötü öğretmenlerle karşılaşıp travmatik olaylar yaşadıysa okuldan nefret ediyor olabilir benim gibi. Ve aşırı baskı da soğutuyor. Ben ilkokul 2. Sınıfta. İtibaren özel derslere yollandım istemediğim halde. Dershanelere yolladılar hiçbir zaman istemedim. Ergenlik çağında da bu sıkmalar yüzünden tamamen ters teptim inadına umursamadım okulu. Kıyaslama yapıyormusunuz onun çocuğu şöyle bunun çocuğu şunu kazanmış diye?
 
Ne istiyorsa onu sağlamak değil
İstediği şeyler için uğraşmayı çalışmayı öğretmek olmalı amaç
Mesele ders değil mesele hayat karşısında duruş
Ve bu konuda ben dahil çoğumuz yeterli değiliz
 
Sen nden karışıyorsun bukadar. Okula bile gitme demissin. Sakim boyle seylere girme kndi istegiyle bile okulu biraksa seni suçlar aklima girdin diye.
 
Babanızın veya sözünü dinleyecegi amca, dayı, dede, kuzenin konuşması lazım.
Sizinle olacak bir şey değil.
 
Okullarında ki rehber hocayla görüşün, çalışma programı hazırlatın. Rehber öğretmen çocukla görüşme yapsın. Akıllı telefon, play station vb. evde ne varsa kaldırın. (saatli bir düzende kullanmayı kabul edene ve uygulana kadar vermeyin). Anne ve babanızla onların olmadığı bir ortamda konuşun, hepiniz ortak dil kullanın çocuklara. Biri kural koyup öteki yok sayarsa başaramazsınız. Ben anne olarak yüz göz olduğum için, kötü günlere sakladığım babayı soktum devreye.
Bende uzun süre konuşarak motive etmeye ve düzen oturtmaya çalıştım hep bir iki günde eskiye döndü. Şimdi daha sert yaptırımlar uyguluyorum mecburen. Şimdi şikayetçiler ama ileride teşekkür ederler.
 
öncelikle kendisinin durumun farkında olması ve yardım istemesi gerekli. kendisi iyi durumda olmadığını kabul etmezse sizin yardım etmeniz çok zor. bu farkındalığı ona kazandırmak lazım. belki bir arkadaşı ya da öğretmeninden yardım etmelisiniz. bu dönemde aileden duydukları şeyler ters tepki de yapabiliyor çünkü
 
Back
X