Valla ben genelde ithal ediyorum uzaklardan
ama benim Türkler de böyleydi. Sosyal medyaya kırk yılda bir foto atarlar, telefonu hep ortada,hatta ince giyilen yaz günüyse benim çantada durur, saçlarımi örer (yerine göre boyarlar), kaldırımın aşağısında yağmur birikintisi varsa ben bir şey demeden (inmeyip üç saniye bekleyince tabii) kucaklayıp indirirler. Şarkı falan söylerler (ki sesi güzel olan da yok)...ne biliim böyle şeyler. Adamlarin en ufak ortak noktası yok, kimi mühendis kimi kreş öğretmeni, kimi aile bağları güçlü,kimi kedi gibi doğurup atılmış kendi kendine büyümüş, kimi Adanalı,kimi Arap,kimi avrupali. Ama huy su, hareketler,jestler bilmemneler hep aynı.
Şu an otuz yaşındayım ama hatırlıyorum, 19 yaşımda ilk sevgilim de aynıydı.