Merhaba arkadaslar...
ıcınden kendımce cıkamadıgım bır durumum var.
Yenı evlendım. suan esım calısıyor.ben bu zamana kadar cok kucuk zaman dılımlerı dısında calısmadım.
acıktan okuyorum. mezun olmama cok yok. ama suan benım calısıp esıme destek olmam lazım geleyım sorunuma;
Esım calısmamı ıstemıyordu normalde cunku ben cok rahatlıga alıstıgım ıcın zorlanacagımı dusunuyordu.
ama evlendık daha rahat gecınebılmek ıcın calısmam kendı adımada ayaklarımın ustunde durmam daha ıyı.
esım bana bır supermarkette ıs ayarlamayı teklıf etmıstı. evlendıkten sonra hal ederız dıye ertelemıstık.
ama esım bu sırada bır kac kere konusmus. arkadasıda orda calısıyor olur demısler. eleman alımı yapacaklarmıs zaten.
Ama ben cok korkuyorum. orada sımdı duzenlı calısanlar var. ben yenı bır ıs ortamına gırınce cok bunalıyorum.
hıc bır tecrubem olmadıgı ıcın kasa konusunda cekınıyorum.
esımın arkadasıda orda beceremezsem rezıl olursam dıye dusunuyorum.
daha once calıstıgımda ben calısmayacagım dıye aglayarak gelmıstım ılk gun. 3 hafta sonunda cıkmıstım zaten. satıs konusundaydı o ıs. okuyorum dıye part tımedı. sımdı orda daha once hıc yapmadıgım bır ıs oldugu ıcın rezıl olucam.
yenı ıs ortamına gırmek ıstemıyorum.bılıyorum her işin zorlukları var herkes calısıyor emek verıyor ama orda duzenlı olanlar olucak dıslanıcam beceremıcem bunalıcam dıye korkuyorum.
bırde kansızlıgım var acayıp cabuk yoruluyorum. eve gelınce halım kalmayacak vs.bahaneler uyduruyorum. ama bahane olmayan sey okulumu etkıleyecek bu durum.
esıme soylemıyorum tabıkı cunku benden destek goremezse sıkılsın ıstemıyorum.
sızce yanlıs mı dusunuyorum? sımdıden tesekkur ederım.
ıcınden kendımce cıkamadıgım bır durumum var.
Yenı evlendım. suan esım calısıyor.ben bu zamana kadar cok kucuk zaman dılımlerı dısında calısmadım.
acıktan okuyorum. mezun olmama cok yok. ama suan benım calısıp esıme destek olmam lazım geleyım sorunuma;
Esım calısmamı ıstemıyordu normalde cunku ben cok rahatlıga alıstıgım ıcın zorlanacagımı dusunuyordu.
ama evlendık daha rahat gecınebılmek ıcın calısmam kendı adımada ayaklarımın ustunde durmam daha ıyı.
esım bana bır supermarkette ıs ayarlamayı teklıf etmıstı. evlendıkten sonra hal ederız dıye ertelemıstık.
ama esım bu sırada bır kac kere konusmus. arkadasıda orda calısıyor olur demısler. eleman alımı yapacaklarmıs zaten.
Ama ben cok korkuyorum. orada sımdı duzenlı calısanlar var. ben yenı bır ıs ortamına gırınce cok bunalıyorum.
hıc bır tecrubem olmadıgı ıcın kasa konusunda cekınıyorum.
esımın arkadasıda orda beceremezsem rezıl olursam dıye dusunuyorum.
daha once calıstıgımda ben calısmayacagım dıye aglayarak gelmıstım ılk gun. 3 hafta sonunda cıkmıstım zaten. satıs konusundaydı o ıs. okuyorum dıye part tımedı. sımdı orda daha once hıc yapmadıgım bır ıs oldugu ıcın rezıl olucam.
yenı ıs ortamına gırmek ıstemıyorum.bılıyorum her işin zorlukları var herkes calısıyor emek verıyor ama orda duzenlı olanlar olucak dıslanıcam beceremıcem bunalıcam dıye korkuyorum.
bırde kansızlıgım var acayıp cabuk yoruluyorum. eve gelınce halım kalmayacak vs.bahaneler uyduruyorum. ama bahane olmayan sey okulumu etkıleyecek bu durum.
esıme soylemıyorum tabıkı cunku benden destek goremezse sıkılsın ıstemıyorum.
sızce yanlıs mı dusunuyorum? sımdıden tesekkur ederım.
Son düzenleme: