- 11 Ocak 2016
- 1.667
- 1.747
- 83
- 37
- Konu Sahibi birumutturyasamak
-
- #1
Çok zor.. anlıyorum sizi..Oğlumun doğumundan bir hafta önce babamı kaybettim nedensiz kişiliksiz biri araba ile çarptı ve bir anda hayatımız hayallerimiz tepetaklak olduçok acı ben bir an olsun aklımdan çıkaramıyorum ama oğlum ve kızlarım güç kuvvet verdiler karnındakini düşünerek güçlü olman gerekiyor Allah sabır versin mekanları cennet olsun inşallah
Gerçekten mi..Aynı durum tamamen babaannem benim sadece ama unutuyosun, daha çok yeni... Benim neredeyse 1 buçuk sene oldu, zor, ama unutuluyor, ara ara aklına gelip boğazını düğümlüyor, gözünü yakıyor, ama unutuluyor. Nur içinde yatsınlar...
Gerçekten mi..
Peki bu kendini suçlama ne zaman bitiyor..
Keşke daha fazla ilgilenseydim
Keşke daha fazla arasaydim
......
Onu çok çok özledim. .........
Zaman unutturmuyor ama inan alıştırıyorGerçekten mi..
Peki bu kendini suçlama ne zaman bitiyor..
Keşke daha fazla ilgilenseydim
Keşke daha fazla arasaydim
......
Onu çok çok özledim. .........
Bugün tam 40. Günü oldu.. bAna bakıp beni büyüten anneannemi kaybedeli..
Bir kız çocuğu düşünün 4 yaşında kendi öz annesini tanımayıp anne diye anneannesine koşan. . Benim için anne oydu.. sürekli beni onun başına bırakıp oğlu ile ilgilenen anneme ısınmadim bi türlü. . Asla anneannemin Kalbimdeki yerini tutamaz..onda biri dahi olamaz..
Zamanla geçer dediler ama unutamiyorum onu.. mekanı cennet olsun demeleri bile zoruma gidiyor..
Nasıl desem.. anlatamıyorum. . Birdenbire sanki aldılar onu ellerimden..
Var mı hiç kaybettiğiniz ama unutamadiginiz biri..
Çok yeni ben bir an babamsız yasayamıyorum aklımın beynimin en üst köşesinde gündüz hayalim gece düşümde ama hayat güçlü olmak zorundayımÇok zor.. anlıyorum sizi..
Haklısınız da.. ama unutamiyorum onu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?