Kayboldum

Herkese iyi akşamlar dilerim .
Konuya direk gireceğim .
Ben kayboldum
Anneliğimde kayboldum , çok zorlanıyorum
Bebeğime ygb( otizm) tanısı var . Eğitimlerimiz yoğun şekilde sürüyor. Her gün saatlerce yol gidiyoruz. Ev işi çocuk derken uyurken bile üstümde yatıyor artık boğuluyorum .
Sakin bir çocuk fakat uyku ve yemek konusunda zorlanıyorum, insan olduğumu ayda 1 annemin yanına gittiğim de bı iki gün annem ilgilenincd anlıyorum. Aynaya bakmaya bir bardak fazladan su içmeye zamanım yok .
Eş olmamda boğuluyorum.
Herşeyi dört dörtlük yapmama rağmen her koşulda şikayet eden bana hiç destek olmamış bir adamla evliyim . Artık herşeyi dört dörtlük yapmıyorum ama yine susmuyor herşeyi şikayet ediyor . Kendisi sadece oturuyor aksi olmuyor. Sevgi deseniz kalmadı aramızda saygı deseniz kalmadı. Birbirimizin düşmanı gibiyiz.
Kendimde boğuluyorum herşeye yetişmeye çalışmaktan çok yoruldum . çocukla oyun oynamayınca çok mu geride kaldı niye ihmal ettim , yanlız kalmasın ki kendi nasina oynamasın diye icm içimi yiyor sabah akşam .
Annem deseniz tek , yanında olamıyorum psikolojisi bozulmuş durumda benim eşimle yaşadıklarım sebebiyle beni kurtaramıyor gibi düşünüyor aklımı ruhumu yitirdim.
Aklıma kötü düşünceler geliyor . Çocuk keşke dogmasaydı diye babasından ayrılırdm hayatıma bakar ve bir daha muhatap olmazdım .
(Şimdi yine ayrılabilirim fakat bitmiyor dışarı da Birlikte koşturuyorz herşeye hastaneye kuruma vs. ) Sonra kendime kızıyorum ne biçim düşünceler evlat isteyenler var nankörlük etme diye . Her çocuklu ortama girince kahroluyorum.
Çok üzülüyorum keşke benim yavrum bunları yaşamasaydi diye. Hep güçlü görünmeye çalışmaktan ve güçlü olmaya çalışmaktan yoruldum istemiyorum güçlü olmak ta istemiyorum ben biraz nefes almak insan olduğumu anlamak istiyorum ama buna destek.olacak eş yok malesef heryere gitmeme sınır koymuş.kendi doğruları hsrici kabul etmeyen bir eş var
Böyle işte içimi dökmeye iki kelama
İhtiyacım var dostlar.

eşin destek olsa hiç kaybolmazsın.
sorun yetişememek değil yalnız bırakılmak anladığım kadarıyla.

kadınlarımız işe yaramaz erkeklerin pençesinde çürüyüp gidiyor

Allah yardimciniz olsun

Fitne_fucur .!.:

eşin destek olsa hiç kaybolmazsın.
sorun yetişememek değil yalnız bırakılmak anladığım kadarıyla.

Genişletmek için tıkla...

Evet herşey e tek başına yetiş(e)memek bu çok yorucu ve asla yardımcı olmuyor. Konuşulmuyor da . Sadece çocuk için bir kac cümle dışında iletişim yok

maydanozca04 .!.:

kadınlarımız işe yaramaz erkeklerin pençesinde çürüyüp gidiyor

Genişletmek için tıkla...

Evet nasıl doğru söylediniz çürümüş gibi hissediyorum içim dışım çürük gibi

Cocugunuz biraz daha toparlayinca soz verin kendinize bu sifır destek eşe gerekirse veda etmek icin.Ya da alin karsiniza konusun,destek olmazsan annemle yasamayi düşünuyorum diye.Bilemedim ki.Sadece yemek pisirip,asgari düzen saglayip , cocugunuzla olsaniz.Tv,tablet karsisina koymadiktan sonra arada kendi kendine takılmasi cok da sorun olmaz sanirim.Allah yardimcınız olsun.Zorunuzu kolay etsin.Umarim gecersiniz bu günleri bir an önce.

Doktorlar cocukla gecirdigin vaktin miktarindan cok, kalitesinin onemli oldugundan bahsediyor hep. Yani kaliteli vakit gecirin diyorlar. Bu vakit tum gun onunla olmak zorunda degil. Yani kendinize de vakit yaratmalisinjz. Eve yardimci almamaz misiniz? Esinizin size yardimci olmamasina cok uzuldum. Her konuda yardim etmedigi gibi, bir de adamin arkasini topluyorsunuz. Bosanin demek haddim degil ama su anlattiginiz kadariyla bile ben cok uzuldum, ki siz kimbilir bunun kac katini yasiyorsunuz. Ben sanirim ayrilir, annemle yasardim cocugumu alip. Boylece adamin yukunu uzerimden atardim. Adamin ne maddi ne de fiziksel bir yardimi var cunku. Ev islerini gectim, en azindan sevgi sefkat gosterebilir. Sanki bu evlilik coktan bitmis de cocuk var diye ayni evi paylasan iki kisi gibisiniz. Adam hem destek degil, hem de kendi istedigi dogrultuda yasamaniz icin size hep muhalif. Gideceginiz yerlere bile karisiyormus. Cocuktan degil bence sizin yorgunlugunuz, daha cok esinizden kaynakli gonul yorgunlugu. Keske yaninizda olsam da size bir sarilabilsem. Bilmem biraz derdinizi alabilir miydim sarilarak?
Esiniz azicik destek olsa, azicik onun ilgisini farketseniz tum bunlar bu kadar agir gelmez aslinda. Boyle bir adama herseyi dort dortluk yapmazdim ben. Kendi dort dortluk istiyorsa herseyi, o da dort dortluk babalik yapmali, es olmali.

Evet çok haklısınız kaliteli vakit geçirmek önemli ama yetersiz hissediyorum ve bu beni strese sokuyor bunun için destek alıyorum ama üstesinden gelemiyorum bir türlü bu durumun. Gönül yorgunluğu konusunda da haklısınız yüreğinizden kucaklarim sizi çok sağolun bı destek bı sıcaklık bı muhabbet arıyorum ama evliliğimiz o kadar saçma bir boyuttaki biz nasıl bu hâle geldik yahu diyorum . Tiksiniyoruz resmen bir birimizden . Rüyalarım da birilerinin sürekli bana ilgi gösterdiğini ve bu bile beni ne kadar mutlu ettiğini görüyorum ve ne kadar hasret olduğum yüzüme tokat gibi çarpıyor her seferinde , bu gelinebilecek en aşağı nokta sanıyorm. Eskiden kendime acırdim şimdi acımıyorum . Çünkü bu şekilde ve bu adamla devam ettiğim sürece böyle yaşamayi kabul etmiş olduğumun farkındayım m çocuktan önce bitmişti hamile olduğumu öğrendim ve bir umut dedim fakar çocugun böyle olmasının da sebebi büyük ihtimalle benim bu kadar mutsuz olmam. Ve çok üzmüş olması
Maddi olanak yardımcı almaya müsait değil olsa bile ona da muhalif ne gerek var saçmalama oluyor. Yani maddi olanak olarak sağladığı sadece karnımı doyurmak ve çocuğun masraflarını karşılamak kişisel olarak ne bir bakım ne bir kıyafet ayda yılda bir nerde uygun varsa onu alırım. Zaten annem sağolsun sürekli alır. İşte böyle kendi düşüncelerimi paylaşamadigim hiç birşeye heveslenemedigim kendim le ilgili bile karar alamadığım bir yerdeyim ve bu beni çok yaralıyor

sonanda .!.:

Doktorlar cocukla gecirdigin vaktin miktarindan cok, kalitesinin onemli oldugundan bahsediyor hep. Yani kaliteli vakit gecirin diyorlar. Bu vakit tum gun onunla olmak zorunda degil. Yani kendinize de vakit yaratmalisinjz. Eve yardimci almamaz misiniz? Esinizin size yardimci olmamasina cok uzuldum. Her konuda yardim etmedigi gibi, bir de adamin arkasini topluyorsunuz. Bosanin demek haddim degil ama su anlattiginiz kadariyla bile ben cok uzuldum, ki siz kimbilir bunun kac katini yasiyorsunuz. Ben sanirim ayrilir, annemle yasardim cocugumu alip. Boylece adamin yukunu uzerimden atardim. Adamin ne maddi ne de fiziksel bir yardimi var cunku. Ev islerini gectim, en azindan sevgi sefkat gosterebilir. Sanki bu evlilik coktan bitmis de cocuk var diye ayni evi paylasan iki kisi gibisiniz. Adam hem destek degil, hem de kendi istedigi dogrultuda yasamaniz icin size hep muhalif. Gideceginiz yerlere bile karisiyormus. Cocuktan degil bence sizin yorgunlugunuz, daha cok esinizden kaynakli gonul yorgunlugu. Keske yaninizda olsam da size bir sarilabilsem. Bilmem biraz derdinizi alabilir miydim sarilarak?
Esiniz azicik destek olsa, azicik onun ilgisini farketseniz tum bunlar bu kadar agir gelmez aslinda. Boyle bir adama herseyi dort dortluk yapmazdim ben. Kendi dort dortluk istiyorsa herseyi, o da dort dortluk babalik yapmali, es olmali

Genişletmek için tıkla...

Rabbim yardımcınız olsun inşaAllah çok zor durum

Smoothieee .!.:

Evet çok haklısınız kaliteli vakit geçirmek önemli ama yetersiz hissediyorum ve bu beni strese sokuyor bunun için destek alıyorum ama üstesinden gelemiyorum bir türlü bu durumun. Gönül yorgunluğu konusunda da haklısınız yüreğinizden kucaklarim sizi çok sağolun bı destek bı sıcaklık bı muhabbet arıyorum ama evliliğimiz o kadar saçma bir boyuttaki biz nasıl bu hâle geldik yahu diyorum . Tiksiniyoruz resmen bir birimizden . Rüyalarım da birilerinin sürekli bana ilgi gösterdiğini ve bu bile beni ne kadar mutlu ettiğini görüyorum ve ne kadar hasret olduğum yüzüme tokat gibi çarpıyor her seferinde , bu gelinebilecek en aşağı nokta sanıyorm. Eskiden kendime acırdim şimdi acımıyorum . Çünkü bu şekilde ve bu adamla devam ettiğim sürece böyle yaşamayi kabul etmiş olduğumun farkındayım m çocuktan önce bitmişti hamile olduğumu öğrendim ve bir umut dedim fakar çocugun böyle olmasının da sebebi büyük ihtimalle benim bu kadar mutsuz olmam. Ve çok üzmüş olması
Maddi olanak yardımcı almaya müsait değil olsa bile ona da muhalif ne gerek var saçmalama oluyor. Yani maddi olanak olarak sağladığı sadece karnımı doyurmak ve çocuğun masraflarını karşılamak kişisel olarak ne bir bakım ne bir kıyafet ayda yılda bir nerde uygun varsa onu alırım. Zaten annem sağolsun sürekli alır. İşte böyle kendi düşüncelerimi paylaşamadigim hiç birşeye heveslenemedigim kendim le ilgili bile karar alamadığım bir yerdeyim ve bu beni çok yaralıyor

Genişletmek için tıkla...

Tek basiniza her yolu denemis ve yipranmissiniz. Bir de esiniz olmadan deneseniz? Bir sure annenize gitseniz mesela. Belki kafanizi toparlar yolunuzu nasil cizeceginize karar verirsiniz.

Ah be canim.sana sımsıkı sarilmak istedim.bu da gecer hersey rayina oturur bir bakmissin bir sekilde duzen olusturmussun.

Merhametsiz insanla yasamak cok zordur ..Allah keske herkesi kendi gibi olanla bir araya getirse

Smoothieee .!.:

Herkese iyi akşamlar dilerim .
Konuya direk gireceğim .
Ben kayboldum
Anneliğimde kayboldum , çok zorlanıyorum
Bebeğime ygb( otizm) tanısı var . Eğitimlerimiz yoğun şekilde sürüyor. Her gün saatlerce yol gidiyoruz. Ev işi çocuk derken uyurken bile üstümde yatıyor artık boğuluyorum .
Sakin bir çocuk fakat uyku ve yemek konusunda zorlanıyorum, insan olduğumu ayda 1 annemin yanına gittiğim de bı iki gün annem ilgilenincd anlıyorum. Aynaya bakmaya bir bardak fazladan su içmeye zamanım yok .
Eş olmamda boğuluyorum.
Herşeyi dört dörtlük yapmama rağmen her koşulda şikayet eden bana hiç destek olmamış bir adamla evliyim . Artık herşeyi dört dörtlük yapmıyorum ama yine susmuyor herşeyi şikayet ediyor . Kendisi sadece oturuyor aksi olmuyor. Sevgi deseniz kalmadı aramızda saygı deseniz kalmadı. Birbirimizin düşmanı gibiyiz.
Kendimde boğuluyorum herşeye yetişmeye çalışmaktan çok yoruldum . çocukla oyun oynamayınca çok mu geride kaldı niye ihmal ettim , yanlız kalmasın ki kendi nasina oynamasın diye icm içimi yiyor sabah akşam .
Annem deseniz tek , yanında olamıyorum psikolojisi bozulmuş durumda benim eşimle yaşadıklarım sebebiyle beni kurtaramıyor gibi düşünüyor aklımı ruhumu yitirdim.
Aklıma kötü düşünceler geliyor . Çocuk keşke dogmasaydı diye babasından ayrılırdm hayatıma bakar ve bir daha muhatap olmazdım .
(Şimdi yine ayrılabilirim fakat bitmiyor dışarı da Birlikte koşturuyorz herşeye hastaneye kuruma vs. ) Sonra kendime kızıyorum ne biçim düşünceler evlat isteyenler var nankörlük etme diye . Her çocuklu ortama girince kahroluyorum.
Çok üzülüyorum keşke benim yavrum bunları yaşamasaydi diye. Hep güçlü görünmeye çalışmaktan ve güçlü olmaya çalışmaktan yoruldum istemiyorum güçlü olmak ta istemiyorum ben biraz nefes almak insan olduğumu anlamak istiyorum ama buna destek.olacak eş yok malesef heryere gitmeme sınır koymuş.kendi doğruları hsrici kabul etmeyen bir eş var
Böyle işte içimi dökmeye iki kelama
İhtiyacım var dostlar.

Genişletmek için tıkla...

Yetersiz olan siz değilsiniz eşiniz. Bir çocuk büyütmek ne kadar zor. Özellikle otizm spektrumunda bir çocuk. Daha çok ilgi daha çok fedakarlık istiyor. Baba da çocuğuna bakmak zorunda bu onun görevi. Siz tek başınıza mı yaptınız bu çocuğu?

Hiçbir şeyi de dört dörtlük yapmak zorunda değilsiniz. Oturup ahkam kesmek kolay. Söyleyin beğenmediğini kendi yapsın.

Anne değilim ama hep mutlu anne mutlu çocuk derler. Bazen kendi kendine oynaması çok da sorun değil bence. Siz de biraz kendinize vakit ayırmış olursunuz. Eminim eşinize şikayetlerinizi iletmişsinizdir. Evlilik terapisi yardımcı olur belki. Çok üzgünüm keşke sizi tüm bunlardan kurtaracak bir şey yapabilsem Umarım her şey yoluna girer

allah yar ve yardımcın olsun , bir kadın olarak çok üzüldüm

Smoothieee .!.:

Herkese iyi akşamlar dilerim .
Konuya direk gireceğim .
Ben kayboldum
Anneliğimde kayboldum , çok zorlanıyorum
Bebeğime ygb( otizm) tanısı var . Eğitimlerimiz yoğun şekilde sürüyor. Her gün saatlerce yol gidiyoruz. Ev işi çocuk derken uyurken bile üstümde yatıyor artık boğuluyorum .
Sakin bir çocuk fakat uyku ve yemek konusunda zorlanıyorum, insan olduğumu ayda 1 annemin yanına gittiğim de bı iki gün annem ilgilenincd anlıyorum. Aynaya bakmaya bir bardak fazladan su içmeye zamanım yok .
Eş olmamda boğuluyorum.
Herşeyi dört dörtlük yapmama rağmen her koşulda şikayet eden bana hiç destek olmamış bir adamla evliyim . Artık herşeyi dört dörtlük yapmıyorum ama yine susmuyor herşeyi şikayet ediyor . Kendisi sadece oturuyor aksi olmuyor. Sevgi deseniz kalmadı aramızda saygı deseniz kalmadı. Birbirimizin düşmanı gibiyiz.
Kendimde boğuluyorum herşeye yetişmeye çalışmaktan çok yoruldum . çocukla oyun oynamayınca çok mu geride kaldı niye ihmal ettim , yanlız kalmasın ki kendi nasina oynamasın diye icm içimi yiyor sabah akşam .
Annem deseniz tek , yanında olamıyorum psikolojisi bozulmuş durumda benim eşimle yaşadıklarım sebebiyle beni kurtaramıyor gibi düşünüyor aklımı ruhumu yitirdim.
Aklıma kötü düşünceler geliyor . Çocuk keşke dogmasaydı diye babasından ayrılırdm hayatıma bakar ve bir daha muhatap olmazdım .
(Şimdi yine ayrılabilirim fakat bitmiyor dışarı da Birlikte koşturuyorz herşeye hastaneye kuruma vs. ) Sonra kendime kızıyorum ne biçim düşünceler evlat isteyenler var nankörlük etme diye . Her çocuklu ortama girince kahroluyorum.
Çok üzülüyorum keşke benim yavrum bunları yaşamasaydi diye. Hep güçlü görünmeye çalışmaktan ve güçlü olmaya çalışmaktan yoruldum istemiyorum güçlü olmak ta istemiyorum ben biraz nefes almak insan olduğumu anlamak istiyorum ama buna destek.olacak eş yok malesef heryere gitmeme sınır koymuş.kendi doğruları hsrici kabul etmeyen bir eş var
Böyle işte içimi dökmeye iki kelama
İhtiyacım var dostlar.

Genişletmek için tıkla...

eşinizin yardımcı olmayışından kaynaklı tükenmişlik sizin ki. Bir de çocuğa rahatsızlığından dolayı yetememe kaygısı.
Kaç yaşında ve maddi durumunuzu bilmiyorum ama evde bunun için yardımcı biri olursa bir nebze hafifletir gibi.

Engelli bir çocuk annesi olarak sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Ben 4 sene sizin gibi hissettim. Tüm o sıkıntılar bana hastalık olarak dönmeye başladı. Sonunda bir gün çalışmak istediğime karar verdim. Belki beklesem vazgeçerdim ama hemen kız kardeşimle paylaştım. Tanıdığı bir ik cı arkadaşı vardı. Hemen iş buldular bana. 3 senedir çalışıyorum. Anneniz yakınınıza taşınsa gerekirse yanına birde bakıcı ya da oyun ablası tutarsanız. Özel çocukların eğitim programları yoğun oluyor. Gün içinde anneniz eğitime getirip götürür akşamlarıda siz ilgilenirsiniz. Çalışmak sizi sosyalleştiricek çocuğunuzlada daha kaliteli vakit geçirmenizi sağlayacak. Çocuğunuzun mutlu, motivasyonu yüksek bir anneye ihtiyacı var. Kendinizi hırpalamayın.

sonanda .!.:

Tek basiniza her yolu denemis ve yipranmissiniz. Bir de esiniz olmadan deneseniz? Bir sure annenize gitseniz mesela. Belki kafanizi toparlar yolunuzu nasil cizeceginize karar verirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Buna hiç fırsat vermiyor ki . Karar almak için doğru zaman değil gibi geliyor ama olmayınca çok mutluyum.

TheKnack .!.:

Yetersiz olan siz değilsiniz eşiniz. Bir çocuk büyütmek ne kadar zor. Özellikle otizm spektrumunda bir çocuk. Daha çok ilgi daha çok fedakarlık istiyor. Baba da çocuğuna bakmak zorunda bu onun görevi. Siz tek başınıza mı yaptınız bu çocuğu?

Hiçbir şeyi de dört dörtlük yapmak zorunda değilsiniz. Oturup ahkam kesmek kolay. Söyleyin beğenmediğini kendi yapsın.

Anne değilim ama hep mutlu anne mutlu çocuk derler. Bazen kendi kendine oynaması çok da sorun değil bence. Siz de biraz kendinize vakit ayırmış olursunuz. Eminim eşinize şikayetlerinizi iletmişsinizdir. Evlilik terapisi yardımcı olur belki. Çok üzgünüm keşke sizi tüm bunlardan kurtaracak bir şey yapabilsem Umarım her şey yoluna girer

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim yüreğinize sağlık karşılıklı istek yok gitsekte faydası olacağını sanmıyorum. İnşallah yoluna girer benim için en azından

Daphne85 .!.:

Engelli bir çocuk annesi olarak sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Ben 4 sene sizin gibi hissettim. Tüm o sıkıntılar bana hastalık olarak dönmeye başladı. Sonunda bir gün çalışmak istediğime karar verdim. Belki beklesem vazgeçerdim ama hemen kız kardeşimle paylaştım. Tanıdığı bir ik cı arkadaşı vardı. Hemen iş buldular bana. 3 senedir çalışıyorum. Anneniz yakınınıza taşınsa gerekirse yanına birde bakıcı ya da oyun ablası tutarsanız. Özel çocukların eğitim programları yoğun oluyor. Gün içinde anneniz eğitime getirip götürür akşamlarıda siz ilgilenirsiniz. Çalışmak sizi sosyalleştiricek çocuğunuzlada daha kaliteli vakit geçirmenizi sağlayacak. Çocuğunuzun mutlu, motivasyonu yüksek bir anneye ihtiyacı var. Kendinizi hırpalamayın.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız çalışsam ve biraz çocuğum ne olacak ortamından uzak kalsam banada yetecek ama şuan çok küçük bakıcı için 3 yaş sonrası düşünüyorum inşallah Allah yardımcınz olsun şuan. İyi olmanıza çok sevindim

Smoothieee .!.:

Buna hiç fırsat vermiyor ki . Karar almak için doğru zaman değil gibi geliyor ama olmayınca çok mutluyum.

Genişletmek için tıkla...

Yoruldum. Bir kac gun anbemde kaliyim de. Annene git biraz kafani topla. Bosanmak icin onun onayina ihtiyacin yok ki. Bir avukata gidiyorsun, avukat gerekeni yapiyor. Evli iken iki kisinin imzasina ihtiyac var da bosanirken oyle degil. Ben bosan ya da bosanma diyenem ama biraz o ortamdan uzaklasman sana iyi gelecek. Birjac gun bence annende kal. Ondan izin alnana gerek yok ki. Ben anneme gidiyorum de. Com sindirilmissin. Izin istersen vermez cunku onun evde hizmetciye ihtiyaci var.