- 10 Haziran 2023
- 726
- 1.450
- 33
- 35
- Konu Sahibi Druk Elephant
-
- #81
Kadın doğumcu normal alttan muayene etti. Rezerve ayrı mı bakılıyor?
Kadın doğumcu normal alttan muayene etti. Rezerve ayrı mı bakılıyor?O zmn gerçekten bekleme ne bilim allahim evlatsız bir yasam çok zor Rabbım nasip etsin isteyen herkese yumurta rezervine baktırdın mi
Herkes aynı şeyi söylüyorHamilelik en kolayi
Zor bi karar ne istediğimi de bulamıyorm kaybolmuş gibiyim sankiYani çocuk bizim toplumda bir 'must' olarak kadınlara empoze ediliyor ama alakası yok , belki istemiyorsunuz konu sahibesi? Rahatını seven insanlar gayet istemeyenler, bunda acaip bir şey yok.
Kötü alışkanlıklarım var kahve, sigara. Bi cok tanıdığım çift çizgiyi görünce herşeyi bıraktı ya ben yapamassan faln bi ton felaket senaryosu kuruyorm kafamda.Panik atak hastalığına yakalanmadan önce bir çocuğum oldu. 2. Yi panik ataktan sonra düşününce çok korkuyorumdum. İçimde bir canlı hareket edecek büyüyecek doğacak diye. Neyse hastalığı atlattıktan sonra beklenmedik bir gebeliğin oldu. İlki gibi keyfini aldım. Daha güzel bir hamilelik daha kolay bir doğum geçirdim. Terapi alırsan geçecek ama hamile olduktan sonra tamamen bitecektir
Alttan muayene ile iş bitmiyor ki orda zaten şimdiye kadar anormal bi durum var diyen duymadım. Benim bahsettiğim hormon testi yumurta rezerviniz ne kadar düşükse hamile kalma ihtimaliniz de o kadar düşüyor menopoza yaklasiyorsun demek aslında bi yerde benim bahsettiğim ise tek bir hormon testi birsuru hormon testi varKadın doğumcu normal alttan muayene etti. Rezerve ayrı mı bakılıyor?
Anladm yaptırmadım onları. 6 deneyin olmazsa gelirsin dedi doktor. Hormon testi yapalm demedi.Alttan muayene ile iş bitmiyor ki orda zaten şimdiye kadar anormal bi durum var diyen duymadım. Benim bahsettiğim hormon testi yumurta rezerviniz ne kadar düşükse hamile kalma ihtimaliniz de o kadar düşüyor menopoza yaklasiyorsun demek aslında bi yerde benim bahsettiğim ise tek bir hormon testi birsuru hormon testi var
Nacizane, sigarayi cizgiyi gormeden 6 ay once birakmalisiniz.Kötü alışkanlıklarım var kahve, sigara. Bi cok tanıdığım çift çizgiyi görünce herşeyi bıraktı ya ben yapamassan faln bi ton felaket senaryosu kuruyorm kafamda.
Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda diye bir kanun yok. Benim çok arkadaşım var çocuk yapmamış olan, kocalarıyla çok mutlu 10-20 yıllık evlilikler biliyorum. Çocuk bir zorunluluk değil. Hayatımızda tek/öncelikli görevimiz çocuk doğurmak değil, önceliğimiz mutlu olmak.Merhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
Benim kahvem vardı çok nadir içmeye devam ettim. Sigara kullanmıyorum, kullanılmasını doğru bulmuyorum ama bazı doktorlar ona da müsade ediyormuş.Kötü alışkanlıklarım var kahve, sigara. Bi cok tanıdığım çift çizgiyi görünce herşeyi bıraktı ya ben yapamassan faln bi ton felaket senaryosu kuruyorm kafamda.
Çok güzel yazmışsın cok teşekkür ederim.Hayatı boyunca fink fink gezen biri olarakve herhangi bir çocuğun (çocuk sevmeyen diye nitelendirirdim kendimi) sorumluluğunu almayan biri olarak bu hayatta bir parçamın olmasını istedim.. özellikle son zamanlarda çok baskın çıktı bu isteğim..
Şuna inanmıyorum mesela anaç olmak herkesin fıtratında yok bu ben de yok kesinlikle ama anaç olmayan anne olmamalı diyenlere asla katılmıyorum bunu birkaç kişiden duymuştum..
Ne olursa olsun bizim içimizde büyüyen bir canlı bizim parçamız kanımız canımız tabii ki de bizim kendi çocuklarımız diğer çocuklardan çok daha farklı olacaktır içgüdüsel olarak zaten koruma ve sahiplenme geliyor mesela ben hamile kaldıktan sonra inanılmaz bir sahiplenme geldi üstüme.
Ama bunca zaman anne olmaktan korkmamın en büyük sebebi insanların olumsuz yorumları da bunun sebebi de şu
“çocuğun olunca hayatın bitecek”
“ asla yanından 1 dakika ayırmayacaksın”
“ tatilleri gezileri unut”
“ uykuyu unut”
“Duş bile alamayacaksın”
Bu cümleleri asla kulak asma konu sahibi. Beni bunca yıl korkutan en büyük cümleler bunlardı herkes aynı şekilde anne olmak zorunda asla değil hiç kimse bir değil ve kimsenin anneliği de kimseden üstün değil. Kişiliğini unutup bireyselliğini unutup hayatını komple çocuğuna adayan bir annenin de piskolojisi normal değil tamamen sokağa salan annenin de bir değil ama bunun ortasını dengesini bulmamız gerek. Ben çocuğumu anneme bırakarak en azından birkaç gün kafa dinleyebilmeliyim ilerleyen zamanlarda bu anne olur, kaynana olur, en olmadı bakıcı olur.
Bizler anne olarak mutlu olmalıyız, kendimizi unutmamalıyız ki çocuklarımıza da verimli anne olalım. Ben çocuğumdan önce bir bireydim ve çocuğumdan sonra da bir bireyim ben sadece birinin annesi değilim benim sıfatım sadece X’in annesi olmak değil. Ben benim ve benim çocuğum sadece benim hayatımın bir parçası.. Yoldaşım, sırdaşım, parçam ama ben birinin annesi olarak bu hayata gelmedim hayattaki tek sıfatım bu değil ..
Tüm olumsuz yorumlara kendimi kapattım. Kimse annesinin karnında zaten anneliği öğrenmiyor..
Eğer çocuk istiyorsan iyice düşün yap olumsuz yorumları kafana çok fazla takma bu arada şu da var ben hamile kalmadan önce keşke iki çocuğum olsa diyordum örneğin bu çocuk doğar arkasından bir tane de yapayım kardeşiyle bir büyüsün onu artık es geçtim kesinlikle bir tane de inşallah kalırım ona da yeterli ve düzenli imkan sağlarım diye düşünüyorum artık tamamen mantıksal boyuta geçtim çünkü..
Ama iyi ki de yapmışım henüz çok küçük daha Cinsiyetimiz bile belli değil ama iyi ki o var isteyerek yaptım planlayarak yaptım çocuğum benim özgürlüğümü almayacak, beraber de eğlenebiliriz beraber de gezebiliriz yeri gelir tek başıma da gidebilirim yeri gelir ailecek giderim bunun dengesini sağlayacağıma inanıyorum ve kesinlikle insanların yorumlarına kendimi bu konuda kapatıyorum sana da tavsiye ederim
Kardeşim de sizin gibiydi, anne olmak istese de hamilelikten, doğumdan çok korkuyordu. Bulantısı, ağrısı epey oldu, biraz sıkıntı yaşadı ama hamileliği ilerledikçe o korkuyu attı. İlk kalp atışını dinlediklerinde, bebekle bağ kurmaya başladıkça, ultrasonda görünce falan atlattı korkusunu çok şükür. Yeğenim 2,5 haftalık şimdi, kardeşim de çok tatlış bir anne oldu, iyi ki yapmışım diyor, başka bir şey demiyor.Cok anaç bir insanım gül gibi bakar büyütürüm sadece hamilelikten cok korkuyorum 9 ay cok uzun gibi geliyor. Cok iyi ifade edemedim sanırım kendimi.
İyi akşamlar bende sizin gibi panik bozukluk hastasıyım panik bozukluk varken ilk çocuğum oldu.İkinci çocuğum olsun istiyorum ama panik bozukluktan dolayı korkuyorum.İçimde bir canlı var hareket edecek 9 ay dan önce doğması mümkün değil düşüncesi ile korkuyorum.Sizin bu düşünceleriniz geçti mi hamileyken ve nasıl geçtiPanik atak hastalığına yakalanmadan önce bir çocuğum oldu. 2. Yi panik ataktan sonra düşününce çok korkuyorumdum. İçimde bir canlı hareket edecek büyüyecek doğacak diye. Neyse hastalığı atlattıktan sonra beklenmedik bir gebeliğin oldu. İlki gibi keyfini aldım. Daha güzel bir hamilelik daha kolay bir doğum geçirdim. Terapi alırsan geçecek ama hamile olduktan sonra tamamen bitecektir
Öncelikle çok geçmiş olsun şifa diliyorum. Ben panik atak hastalığını atlattıktan sonra hamile kaldım. Önce psikiyatriye başladık. İlaçlar iç organlarıma zarar verince ilacı 2 ay da kesip terapiyle ilerledim. Hastalığın gerçekten bitişi insanın kendi beynini kontrol etmesiyle oluyor. Neyse sonra hamile kaldım. Hiç kötü duygular hissetmedim panik atak yaşamadım. Her hareketi terapi gibiydi bebeğimin. Doğumum da çok kolay doğal doğum oldu. Şu an Allah bağışlar inş çocuğum 4,5 yaşında.İyi akşamlar bende sizin gibi panik bozukluk hastasıyım panik bozukluk varken ilk çocuğum oldu.İkinci çocuğum olsun istiyorum ama panik bozukluktan dolayı korkuyorum.İçimde bir canlı var hareket edecek 9 ay dan önce doğması mümkün değil düşüncesi ile korkuyorum.Sizin bu düşünceleriniz geçti mi hamileyken ve nasıl geçti
İyi akşamlar Amin Allah'ım herkese şifalar versin. Yorumunuz için teşekkür ederim.Allah'ım evladınızı size bağışlasın.Sizin adınıza sevindim.Allah'ım herkesin evladını korusun.Öncelikle çok geçmiş olsun şifa diliyorum. Ben panik atak hastalığını atlattıktan sonra hamile kaldım. Önce psikiyatriye başladık. İlaçlar iç organlarıma zarar verince ilacı 2 ay da kesip terapiyle ilerledim. Hastalığın gerçekten bitişi insanın kendi beynini kontrol etmesiyle oluyor. Neyse sonra hamile kaldım. Hiç kötü duygular hissetmedim panik atak yaşamadım. Her hareketi terapi gibiydi bebeğimin. Doğumum da çok kolay doğal doğum oldu. Şu an Allah bağışlar inş çocuğum 4,5 yaşında.
Benim ilk gebeliğim aşırı anksiyete ve depresyonla geçti intihar düşünceleri bile aklıma geliyordu hep ağlardım fakat ikinciye gebeyim 37 haftalığım bu gebeliğim ufak stresle dışında çok güzel geçti ilaç da kullanmadım diğerinde ilaç kullanmıştımİyi akşamlar bende sizin gibi panik bozukluk hastasıyım panik bozukluk varken ilk çocuğum oldu.İkinci çocuğum olsun istiyorum ama panik bozukluktan dolayı korkuyorum.İçimde bir canlı var hareket edecek 9 ay dan önce doğması mümkün değil düşüncesi ile korkuyorum.Sizin bu düşünceleriniz geçti mi hamileyken ve nasıl geçti
Ben de 32 yaşımda, evliliğimizin 8. yılında anne oldum. Emzirmek ve içimde bebek taşımak fikri tüylerimi diken diken ediyordu ama deneyimdir dedim hamile kaldımMerhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
Ha söylemeyi unuttum, ben de sigara kullanıyordum öğrenir öğrenmez bıraktım. Zorlanmadım, ara ara rüyamda içtim ve çok gerçekçiydi. Bira da çok severdim mükemmel alkolsüz biralar var, hem de süt yapıyor onları içtim sürekliBen de 32 yaşımda, evliliğimizin 8. yılında anne oldum. Emzirmek ve içimde bebek taşımak fikri tüylerimi diken diken ediyordu ama deneyimdir dedim hamile kaldımbu arada ikisi de BANA GÖRE mükemmel hislerdi ama hiç mükemmel hissetmeyen tanıdıklarım da oldu, onların hissi de benim hissettiklerim de son derece normal. Yalnız şu var ki çocuk işi gerçekten çok zor. Oğlum benim her şeyim, onun için canımı veririm ama 2 yılda 10 yıl yaşlandım bu da bir gerçek. Şöyle bir ay kadar geri karnıma girse de dinleniyorum diye düşünüyorum bazen. Ezcümle, hamileliğin ilerleyişi gerçekten biraz şans işi, ben de çok korkuyordum ama hayatımda hiç hamileykenki kadar güzel, neşeli, enerjik ve mutlu olmadım, ışıl ışıldım resmen ben nolursa olsun çocuk sahibi olacağım diyorsanız korkmayın her şey olacağına varır, çocuğa tamamen hazır olmak diye bir şey mümkün değil bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?