- Konu Sahibi kaygili_kiz
-
- #1
Arkadaşlar merhaba,
Siteyi uzun süredir takip ediyorum, artık kendimden çok yoruldum ve ben de derdimi paylaşmaya karar verdim. Yaklaşık 2 yıllık evliyim. Eşimle maddi, manevi bir sorunumuz yok çok şükür. Ancak sürekli sağlığımla ilgili kaygılarımdan, düşünmekten çok yoruldum.
Olayın başından başlamam gerekirse bundan 5 ay önce antibiyotik tedavisi sonrası bir ishalle başladı problemim. Halsizlik ve ishal sonrası gittiğim doktorlar bir sürü tahlil yaptı, hiçbir şey yok geçer diyip her seferinde gönderdiler. Bu sırada ben sürekli problem ne diye internetten araştırıyorum, kendi kafamda yorumlar falan yapıp hastalığımın ilerlediği kanısına vardım. Bu dönemde ateş basmaları, gece uykusuzlukları da başladı. Abartmıyorum en az 10 doktora gitmişimdir. Kolonoskopi, endoskopiye kadar tüm tetkikler yapıldı sonuçlar temizdi çok şükür. Ama tabi tüm yakınlarımın ve eşimin gözünde psikolojik bir vakaya dönüştüm. Bu sürede hala ishaim ve şikayetlerim devam ediyordu tabi. Kendimi inandırmaya çalıştıkça paniğim artarak devam etti ve baskılarla psikolojik tedaviye başladım. Yaklaşık 4 aydırda tedavi görüyorum.
Şimdiki sorunuma gelince eşim ve ben bebek istiyoruz artık. Ancak hala ufak tefek şikayetlerim devam ediyor. Hamile kalırsam ya bu şikayetler gerçekse ve doktorlar bunca zaman anlamadığı için allah korusun bebeğime zarar gelirse diye korkuyorum. 2 gün önce jinekologa gttim gebelik öncesi tetkikler için. Tüm tahlillerin normal, çok şükür sağlıklı bir kadınsın bu kdar yorma kafanı dedi. Sizlerden fikir almak istiyorum. Antidepresanları kesicez pskiyatristimle de anlaşarak. Artık bu noktadan sonra kurcalamayı bırakıp, bu günlerin tadını çıkarmalı mıyım yoksa vücudumda hissettiğim tüm şikayetlerim kaybolana kadar beklemeli miyim bilmiyorum. Şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim.
Canım öncelikle geçmiş olsun Psikiyatrın ne teşhis koydu sana??
Öncelikle geçmiş olsun. Bir çok doktora gitmişsiniz. Herhangi bi sorun olsaydı muhakkak ortaya çıkardı diye düşünüyorum.
Muhtemelen kaygı bozukluğunuz var. Size tavsiyem psikatristle birlikte bir psikologdan da yardım almanız.
Benzer durumlar bende de var. Psikoterapiye gidiyorum. Yeni başladığım için herhangi bi gelişme yok fakat araştırdığım kadarıyla
psikoterapi bu tarz rahatsızlıklarda çok faydalı bir yöntem.
Ne olduysa antibiyotikten sonra oldu zaten. Hastalığı çağırma konusunda haklısınız sanırım.5 ay önce mikrop kapmışsındır.Antibiyotikle temizlenmiştir.10 tane doktor,o kadar testten sonra birşey yok diyorsa yoktur.Hastalığı çağırma.
gebelik annede zaten psikolojik etkilere neden olan bir süreç. biyolojik sağlığınıza etkisi olmasa bile psikoloji anlamında daha olumsuz etkilenmeniz muhtemelhenüz 2 senelik evlisiniz çocuk için geç kalmış değilsiniz. öncelikle sağlığınızı kazanmanızı tavsiye ederim.
Evet kaygı bozukluğu ama tamamen sağlık problemleri üzerine kaygılarım. Bu nedenle hamile kalmak hem çok istiyorum hem de sağlıkla büyütebilir miyim diye kaygılanıyorum. Kendi sağlığımdan emin olamıyorum. Allah başka sıkıntılar vermesin ama zor bir durum.
Bu işlerin içinde olan biri olarak tavsiyem bebeği ertelemen ve terapiye devam etmen gerekir..Bu takma kafanı, kurma kafanda denilecek "komşu tavsiyesi" bir iş değil...Şu an kendini hazır hissetmiyorsun ve gebelikte hormon değişimi, fiziksel değişim vs seni zaten çok etkileyecek..Önce tedavin bitsin ve bence bu işi bir psikoterapistle yap..Çünkü bunun kaynağı muhtemelen geçmiş travmaları..İyi,ruh ve beden sağlığı yerinde bir anne olmak bebeğin içinde çok önemli..Bir an önce sağlık diliyorum..okb ve hipokondria teşhisi koydu cnm. Ama planlarımı bu rahatsızlık sebebiyle ertelemem gerektiğini de söylüyor. Normal hayatına devam etmelisin diyor.
2 senelik evliyim ama 29 yaşına geldim. Galiba biraz da bu yüzden acelem.
Bir doktorum da bunu söylemişti ama ilaç vermemişti. İshalim eskisi kadar sık değil çok şükür epey azaldı. Sadece bazen sancıyla kendini gösterebiliyor. O zamanlar başa mı dönüyorum diye moralim çöküyor işte. Yakınlarımdan çok kişiyi kaybettim bir kaç sene içinde. Epey etkilendim sanırım.Acaba ibs olabilir mi sizde irrtabil bağırsak sendromu hassas insanlarda olan bir dyrum ishaliniz surekli mi
Bu işlerin içinde olan biri olarak tavsiyem bebeği ertelemen ve terapiye devam etmen gerekir..Bu takma kafanı, kurma kafanda denilecek "komşu tavsiyesi" bir iş değil...Şu an kendini hazır hissetmiyorsun ve gebelikte hormon değişimi, fiziksel değişim vs seni zaten çok etkileyecek..Önce tedavin bitsin ve bence bu işi bir psikoterapistle yap..Çünkü bunun kaynağı muhtemelen geçmiş travmaları..İyi,ruh ve beden sağlığı yerinde bir anne olmak bebeğin içinde çok önemli..Bir an önce sağlık diliyorum..
Sevgiler...
Arkadaşlar merhaba,
Siteyi uzun süredir takip ediyorum, artık kendimden çok yoruldum ve ben de derdimi paylaşmaya karar verdim. Yaklaşık 2 yıllık evliyim. Eşimle maddi, manevi bir sorunumuz yok çok şükür. Ancak sürekli sağlığımla ilgili kaygılarımdan, düşünmekten çok yoruldum.
Olayın başından başlamam gerekirse bundan 5 ay önce antibiyotik tedavisi sonrası bir ishalle başladı problemim. Halsizlik ve ishal sonrası gittiğim doktorlar bir sürü tahlil yaptı, hiçbir şey yok geçer diyip her seferinde gönderdiler. Bu sırada ben sürekli problem ne diye internetten araştırıyorum, kendi kafamda yorumlar falan yapıp hastalığımın ilerlediği kanısına vardım. Bu dönemde ateş basmaları, gece uykusuzlukları da başladı. Abartmıyorum en az 10 doktora gitmişimdir. Kolonoskopi, endoskopiye kadar tüm tetkikler yapıldı sonuçlar temizdi çok şükür. Ama tabi tüm yakınlarımın ve eşimin gözünde psikolojik bir vakaya dönüştüm. Bu sürede hala ishaim ve şikayetlerim devam ediyordu tabi. Kendimi inandırmaya çalıştıkça paniğim artarak devam etti ve baskılarla psikolojik tedaviye başladım. Yaklaşık 4 aydırda tedavi görüyorum.
Şimdiki sorunuma gelince eşim ve ben bebek istiyoruz artık. Ancak hala ufak tefek şikayetlerim devam ediyor. Hamile kalırsam ya bu şikayetler gerçekse ve doktorlar bunca zaman anlamadığı için allah korusun bebeğime zarar gelirse diye korkuyorum. 2 gün önce jinekologa gttim gebelik öncesi tetkikler için. Tüm tahlillerin normal, çok şükür sağlıklı bir kadınsın bu kdar yorma kafanı dedi. Sizlerden fikir almak istiyorum. Antidepresanları kesicez pskiyatristimle de anlaşarak. Artık bu noktadan sonra kurcalamayı bırakıp, bu günlerin tadını çıkarmalı mıyım yoksa vücudumda hissettiğim tüm şikayetlerim kaybolana kadar beklemeli miyim bilmiyorum. Şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim.
Şöyle söyliyim bu psikoloji bende çok küçük yaşlardan beri vardı aslında. Son 2-3 sene içinde yakınlarımı kaybettikçe tavan yaptı. Tamamen düzelir mi bu takıntılar pek sanmıyorum ama tedaviyle epey azaltılabilir. Bir yandan eşim için de çok üzülüyorum. Bana söyleyemiyor biliyorum ama o kadar çok istiyor ki baba olmak. Yaşımız ilerliyor, bir yandan hemen olacak diye bir şey de yok. O kadar çok duyuyorum ki isteyipte hemen hamile kalamayan. Zor bir karar hele benim için daha zor.
okb ve hipokondria teşhisi koydu cnm. Ama planlarımı bu rahatsızlık sebebiyle ertelemem gerektiğini de söylüyor. Normal hayatına devam etmelisin diyor.
Bir doktorum da bunu söylemişti ama ilaç vermemişti. İshalim eskisi kadar sık değil çok şükür epey azaldı. Sadece bazen sancıyla kendini gösterebiliyor. O zamanlar başa mı dönüyorum diye moralim çöküyor işte. Yakınlarımdan çok kişiyi kaybettim bir kaç sene içinde. Epey etkilendim sanırım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?