Merhabalar, bende 2 aylık evliyim. Hiç bilmediğim, kimsemin olmadığı bi şehre geldim eşim için. Benim de kayınvalidem 45 yaşında ve durum aynı sizin bahsettiğiniz gibi. Sürekli eşimin yanında beni beceriksiz yeteneksiz gibi göstermeye çalışıyor. Ve her hafta cuma günü onları aramak zorundayım. Her cumartesi de evlerine gitmek zorundayım. Bir cumartesi eşime annenlerden erken dönelim de yeğenimin doğum günü hediyesini alalım son bir tane kalmış dedim.olmaz benim annem babam önceliğim dedi. Benim de ailem öncelikli öyleyse dedim. Demediğini bırakmadı. Gerizekalıymışım, yok ailesini istemiyormuşum, yok çarparmış. Ayrıca sırf bu yüzden vurdu da bana. Tabi bende ona vurdum. Defalarca vurduk birbirimize. Sonra annesine küfür ettiğimi sanıp orospu dedi defalarca. Annesini aldı sonra yol üstünde bekliyormuş meğer. Tabi ben ağlamaklı bi halde konuşamadım. Annesi arabaya bindi, selam vermedim diye oğlum keşke seni evlendirmeseydim dedi. Oğlu da keşke evlenmeseydim dedi annesinden destek alarak. Ben başladım ağlamaya. Oğlu biz boşanıyoruz dedi. Annesi başladı kızmaya, git evinde ağla kocanı rezil etme dedi. Bu ilk değil daha evvelde eşim annesi yüzünden vurmuştu bana. Topladım valizimi çıktım evden. 1 haf ta ol du ne aradılar, ne sordular. Suçum dayak yedikten sonra onlarla konuşmamammış. Dayak yesem bile o eşimle benim sorunummuş. Kadın susar cevap vermezmiş, oturur evinde ağlarmış. Bu yazdıklarım yaşadıklarımın yanında hiçbirşey. Hep kayınvalidemin fitneleri bunlar. Oğlu hiç yoktan ne zaman bana ters davransa sen kadınsın, sen sus der, kocan hatasını anlasın özür dilesin der, hep iyi niyetli gibi görünür ama ortalığı da hep kendi karıştırır.
Cevap versem bu seferde uzatcakca uzatıyor .bana değilde kayinbabama ağlar zirlar yalan söyler .yalan hemen hazır zaten .olay daha da buyur ana dinliycem tavsiyelerinizi kısasa kisas
