merhaba kızlar,
yaklasık 1,5 yıllık evliyim, evliliğimizin ilk zamanlarında çok sorunlar yaşadık .. herneyse evliliğin ilk aşamaları dedik, daha tam oturmadı dedik, sineye çektik ve devam ettik ilişkimize..
ama bu kez sorun eşim değil, kayınpederim. ilk zamanlarda ''sen benim gelinim değil kızımsın, ben senin hep arkandayım, oglumla sorun yaşarsan önce bana gel, ben onun kulagını çekerim'' laflarının samimiyetine eskiden inanır ve gerçek bir baba olarak görür severdim kendisini.
fakat eşimle yaşadıgımız birkaç sorunun ona yansımasıyla, eşimin yanında beni yerle bir eden, oğlunun yaptıgı hatalarda da beni suçlu bulan ''sen kadınsın alttan al'' diyen, bırakın bana biraz olsun arka çıkmayı ''benim oğlumun kumarı mı var, alkolik mi, daha ne istiyosun'' diyerek oğlunun koltuklarını daha da çok kabartmış ve samimiyetsizliğin dibine vurmuş bir adamdır.
bizim eve kayınvalidem ile ilk geldiklerinde, (evliliğimizin 10. ayında geldiler ilk kez birlikte, başka şehirdeler çünkü)ottan püsürden tripler atıp, bunları abartarak eşime anlatıp duygu sömürüsü yapıp, bana onun yanında iyi davranıp o yokken kendi akıllarınca olmayacak laflar sokan insanlar ayrıca da. bunların üzerine de gitmelerinden bir gece önce saçmasapan bir kavga çıkartıp, yapmadıgım şeylerden ötürü beni suçlayıp, kendilerinden özür dilettiler, dilim aşınmadı ama haksızlıklarından yüreğim acıdı.
sonrasında yağlı ballı istediklerini elde etmiş olarak gittiler. ve bizim onlara yaptıgımız ziyarette evde bulunan tüm düğün fotoğraflarımız kalkmış, yerine eşimin çocukluk fotoğraflarını, boşanan teyzesinin de düğün fotoğraflarını koymuşlar :))))
olayların, bana söylemiş olduklarının daha da fazlası var da, şimdi çok uzar gider. herneyse bu samimiyetsizliklerini ve cahilliklerini anladıgımdan ötürü de tam anlamıyla mesafemi koymus durumdayım artık.
fakat tüm özel günlerde, ayrıca 10 günde bir de arayıp usulen hatırlarını soruyorum.
asıl olaya geliyorum;
benim bir sağlık sorunum oldugunu ve bununla ilgili çok sıkıntılar yaşadıgımı, yakın zamanda da operasyon geçirdiğimi biliyorlar. bana bir geçmiş olsun, nasılsın diye bile sormadılar. sadece oğullarıyla alakalı sorunlarda, sorularda konusurlar benimle. bayramda da eşimle bir sorun yaşadık. ne o benim ailemi aradı ne de ben onun ailesini aradım. o zaten özel günlerde bile benim zorumla arar ailemi. kayınpederim bayramdan iki gün sonra ise beni aradı ve telefonu açtım, bana oğlunu sordu sadece, çok soğuk ve saçmasapan triplere girerek konuştu benimle. sonrasında da onun huyunu bildiğim için, yine yüreğim elvermedi, onu aradım ve şu tavırla karşılaştım:
ben: alo merhaba babacım nasılsın
kp: iyiyim saol
ben: yaa ben bayramda sağlığımla ilgili sorunlar yaşadım eşim de söylememiş üzülmeyin diye, çok rahatsızlandım, zor günler geçirdim
kp tripli ve inanmadığını gösterirce: yaaa hasta oldun haa, demek öyle oldu haaa
dedi telefonu yüzüme kapadı. ben ağlamaya başladım, çok zoruma gitti. insan inanmasa bile, aman çocuklar iyi olsun da bayramda aramış kadar oldun, siz iyi olun, geçmiş olsun demez mi yaa. eşim de çok sinirlendi ve kp yi aradı. yok yanımda işçiler vardı da konuşamadım demiş. bana daha sonra aricam diyebilirdi. sonrasında da aramadı. ve artık ben de aramıyorum.
ne yapmalıyım bilmiyorum. eşimle zaten düşe kalka yürüyoruz evlilik yolunda. tam herşeyimizi yoluna sokuyoruz, evliliğe alışıyoruz derken, ailesinin yaptıkları, onların sıkıntıklarından sıkıldım artık. eşimle ilişkimize bir de bu sorunlar eklenecek diye huzursuz oluyorum. ne yapmalıyım sizce? : (
yaklasık 1,5 yıllık evliyim, evliliğimizin ilk zamanlarında çok sorunlar yaşadık .. herneyse evliliğin ilk aşamaları dedik, daha tam oturmadı dedik, sineye çektik ve devam ettik ilişkimize..
ama bu kez sorun eşim değil, kayınpederim. ilk zamanlarda ''sen benim gelinim değil kızımsın, ben senin hep arkandayım, oglumla sorun yaşarsan önce bana gel, ben onun kulagını çekerim'' laflarının samimiyetine eskiden inanır ve gerçek bir baba olarak görür severdim kendisini.
fakat eşimle yaşadıgımız birkaç sorunun ona yansımasıyla, eşimin yanında beni yerle bir eden, oğlunun yaptıgı hatalarda da beni suçlu bulan ''sen kadınsın alttan al'' diyen, bırakın bana biraz olsun arka çıkmayı ''benim oğlumun kumarı mı var, alkolik mi, daha ne istiyosun'' diyerek oğlunun koltuklarını daha da çok kabartmış ve samimiyetsizliğin dibine vurmuş bir adamdır.
bizim eve kayınvalidem ile ilk geldiklerinde, (evliliğimizin 10. ayında geldiler ilk kez birlikte, başka şehirdeler çünkü)ottan püsürden tripler atıp, bunları abartarak eşime anlatıp duygu sömürüsü yapıp, bana onun yanında iyi davranıp o yokken kendi akıllarınca olmayacak laflar sokan insanlar ayrıca da. bunların üzerine de gitmelerinden bir gece önce saçmasapan bir kavga çıkartıp, yapmadıgım şeylerden ötürü beni suçlayıp, kendilerinden özür dilettiler, dilim aşınmadı ama haksızlıklarından yüreğim acıdı.
sonrasında yağlı ballı istediklerini elde etmiş olarak gittiler. ve bizim onlara yaptıgımız ziyarette evde bulunan tüm düğün fotoğraflarımız kalkmış, yerine eşimin çocukluk fotoğraflarını, boşanan teyzesinin de düğün fotoğraflarını koymuşlar :))))
olayların, bana söylemiş olduklarının daha da fazlası var da, şimdi çok uzar gider. herneyse bu samimiyetsizliklerini ve cahilliklerini anladıgımdan ötürü de tam anlamıyla mesafemi koymus durumdayım artık.
fakat tüm özel günlerde, ayrıca 10 günde bir de arayıp usulen hatırlarını soruyorum.
asıl olaya geliyorum;
benim bir sağlık sorunum oldugunu ve bununla ilgili çok sıkıntılar yaşadıgımı, yakın zamanda da operasyon geçirdiğimi biliyorlar. bana bir geçmiş olsun, nasılsın diye bile sormadılar. sadece oğullarıyla alakalı sorunlarda, sorularda konusurlar benimle. bayramda da eşimle bir sorun yaşadık. ne o benim ailemi aradı ne de ben onun ailesini aradım. o zaten özel günlerde bile benim zorumla arar ailemi. kayınpederim bayramdan iki gün sonra ise beni aradı ve telefonu açtım, bana oğlunu sordu sadece, çok soğuk ve saçmasapan triplere girerek konuştu benimle. sonrasında da onun huyunu bildiğim için, yine yüreğim elvermedi, onu aradım ve şu tavırla karşılaştım:
ben: alo merhaba babacım nasılsın
kp: iyiyim saol
ben: yaa ben bayramda sağlığımla ilgili sorunlar yaşadım eşim de söylememiş üzülmeyin diye, çok rahatsızlandım, zor günler geçirdim
kp tripli ve inanmadığını gösterirce: yaaa hasta oldun haa, demek öyle oldu haaa
dedi telefonu yüzüme kapadı. ben ağlamaya başladım, çok zoruma gitti. insan inanmasa bile, aman çocuklar iyi olsun da bayramda aramış kadar oldun, siz iyi olun, geçmiş olsun demez mi yaa. eşim de çok sinirlendi ve kp yi aradı. yok yanımda işçiler vardı da konuşamadım demiş. bana daha sonra aricam diyebilirdi. sonrasında da aramadı. ve artık ben de aramıyorum.
ne yapmalıyım bilmiyorum. eşimle zaten düşe kalka yürüyoruz evlilik yolunda. tam herşeyimizi yoluna sokuyoruz, evliliğe alışıyoruz derken, ailesinin yaptıkları, onların sıkıntıklarından sıkıldım artık. eşimle ilişkimize bir de bu sorunlar eklenecek diye huzursuz oluyorum. ne yapmalıyım sizce? : (