Evlilikten ve bebekten sonraki hayatım

so lame · Bugün 11:48

samantha .!.:
Ya kültürlü olduğun zaten guzel cümle kurmandan anlaşılıyor ondan nasil hesaplayamadin diye düşünüyorum evet muhtemelen ben anne olmadigim icin anlamiyorum. Ama bu yola girerken insan yuz defa düşünüyor ve yandim diyerek başlamak gerekiyor sanki peşinen. Ayrıca neden yapamadığını düşünüyorsun onu anlamiyorum sen tek kişisin ve bebege kediye adama yemege temizliğe herkese her şeye illa sen mi bakacaksin. Senin boynunun borcu degil bu kadari. Eminim bebegine guzel de bakiyorsundur digerlerini paslaman lazim birilerine. Kimse sacini supurge edip hepsine kendi yetmio emin ol yetenin de tipi kayiyordur elbette. Robot süpürge var mi :)? Kedili evde sart gibi bisey.

Ben mesela bu yola girerken tek cocuk hesabi yaparak girdim. Cok rahat bakarim sorun olmaz ya falan diye her turlu hesabi yaptim. Sonra ikiz oldugunu ogrendik

Simdi cok rahat bir sekilde iddia ediyorum ki tek cocuk cok kolay. Her turlu idare ederim ama Allah insanlarin dagina gore kar veriyor

Cok zorlandim, 2 yildir bir fiil uykusuz geziyorum. Karin kaslarim vardi benim, ama simdi vucudum bok gibi gobegim sarki ve ameliyatsiz gecmez. Saclarimin yarisi dokuldu. TEk cocuk olsaydi bunlarin hepsini 2 senede hallederdim ama maalesef oyle olmadi. Butun hesaplarim suya dustu. Yurtdisindayim, kimseye birakamiyorum, kimsem yok. Esimle beraber surunuyoruz. Yettigi kadar birseyler yapiliyor.

Anais0 · Bugün 11:48

so lame .!.:
Bence evin icinde robot supurge gezdirebilirsiniz ama yerlere cok takilmayin. Daha cok pis yerlere gidecektir emin olabilirsiniz. Yurumeye bir baslasin, o agiza neler atilmaya calisiliyor akliniz sasacak. O yuzden cok rahat olun.

Evin her yeri zaten oyuncak ve yastık dolu düşmesin diye. E robot süpürge de sürekli onlara takılıyor doğru düzgün süpürmüyor. Sürekli peşinden gidiyor duruduryor haritası değişiyor bu sefer. O da bana çare olmadı açıkçası maalesef. Teşekkürler yine de fikir için.

so lame · Bugün 11:51

Anais0 .!.:
Evin her yeri zaten oyuncak ve yastık dolu düşmesin diye. E robot süpürge de sürekli onlara takılıyor doğru düzgün süpürmüyor. Sürekli peşinden gidiyor duruduryor haritası değişiyor bu sefer. O da bana çare olmadı açıkçası maalesef. Teşekkürler yine de fikir için.

Ben o donemler ben de yanlarinda yatiyordum oglen uykusunda. Yerleri toparlayip supurgeyi calistirip yatak odalarina uykuya geciyordum. Ama tabi herkesin duzeni ve dinamigi farkli.

so lame · Bugün 11:52

Tahin Helva .!.:
Aramayacak işte.
Sonuçta çocuk hasta değil, panik yapacağı bir durum yok.
Bir şekilde onu oyalayacak 2 saat. Aramayacak sizi.
Haftada bir böyle çıksanız bir arkadaşınızla görüşürsünüz, kuaföre gidersiniz , sadece yürürsünüz. Tek başına ev içşn alışverişine gitmek bile bir değişiklik oluyordu çocuklar çok küçükken.
Hepsi iyi gelir, eşiniz bu konuda yardımcı olmalı.
Yaşadığınız şeyler de normal ve geçici elbette bir çoğumuz yaşadık bunları. Yalnız değilsiniz.

Ay alti ustu bir tane 10 aylik bebege bakacak. Bazen bu erkeklerin de ben yapamiyorumlari beni benden aliyor. Ayricada bebegin bu donemlerde anneden ara ara ayrilmayi ogrenmesi lazim.

Anais0 · Bugün 11:57

samantha .!.:
Ya kültürlü olduğun zaten guzel cümle kurmandan anlaşılıyor ondan nasil hesaplayamadin diye düşünüyorum evet muhtemelen ben anne olmadigim icin anlamiyorum. Ama bu yola girerken insan yuz defa düşünüyor ve yandim diyerek başlamak gerekiyor sanki peşinen. Ayrıca neden yapamadığını düşünüyorsun onu anlamiyorum sen tek kişisin ve bebege kediye adama yemege temizliğe herkese her şeye illa sen mi bakacaksin. Senin boynunun borcu degil bu kadari. Eminim bebegine guzel de bakiyorsundur digerlerini paslaman lazim birilerine. Kimse sacini supurge edip hepsine kendi yetmio emin ol yetenin de tipi kayiyordur elbette. Robot süpürge var mi :)? Kedili evde sart gibi bisey.

Var ama bebeğim sürekli peşinden gidip durduruyor ve ev yastık, oyuncak kaynıyor. E süpürge de sürekli onlara takılıyor, o da bana çare olmadı açıkçası. Aslında benim derdim kendimi parçalamak değil. Şu an kör topal idare ediyoruz. Ben hem bebeğime evime bakıp hem de biraz kendime dikkat etmek istiyorum. Önceden güzel bir kadın olduğumu düşünürdüm. Ama şimdi +20 kilo, bakımsız saçlar tırnaklar, sürekli yorgun ve gergin biri oldum. Giydiklerim yakışmıyor sanki. Makyaj yapmak istemiyorum kötü durduğunu düşünüyorum. Eşim evlendiğimiz gibi duruyor. Ama maalesef ben artık çok farklıyım. Hatta yakışmadığımızı düşünmeye başladım. Hepsi bir araya gelince bir de bu psikoloji insanı mahvediyor.

umutluev · Bugün 12:00

Eşine yakışmasan nolacak. Onca dert içinde çocuğa 2 saat bakamayan adamı da dert edemem yani.

Anais0 · Bugün 12:01

so lame .!.:
Ay alti ustu bir tane 10 aylik bebege bakacak. Bazen bu erkeklerin de ben yapamiyorumlari beni benden aliyor. Ayricada bebegin bu donemlerde anneden ara ara ayrilmayi ogrenmesi lazim.

Aslında bakar ama şöyle bakar. Çok ağlayınca ekran açıyor çocuğa ve ben de bunu istemiyorum. Hipnotize oluyor direkt hiçbir şeyle ilgilenmiyor çocuk.

akasayalar · Bugün 12:10

Anais0 .!.:
Merhabalar. Aslında ne yazsam bilemiyorum. Ben 2 ünv. mezunu yüksek lisans sahibi bir kadınım. Bekarken herkes gibi ben de gezer tozardım, kimseye hesap vermezdim. Ailem de karışmadı bana açıkçası özgürdüm, rahattım. Canım ne zaman ne istersen onu yapardım. Sonra eşimle tanıştım ve evlendik. Evliliğimin ilk kısmı ve hamilelik sürecim çok sıkıntılı geçti eşim yüzünden. Ailesine aşırı bağlıydı bense çok bireysel. Neyse bir şekilde sorunları aştık şu an iyiyiz bir sıkıntımız yok. Fakat ben kendimi çok kötü hissediyorum. Bebeği olanlar bilir bana her şey lüks olmaya başladı. Duş almak, tırnaklarını kesmek, kuaföre gidebilmek vs. tüm özbakım konuları. Ayrıca kedilerim var. Evlenmeden önce bakıyordum ve şu an 13 yaşındalar. Asla sahiplendirmek, birine vermek istemiyorum. Ölene kadar benimleler. Onlarla ilgilenmek temizlik ve bakımlarını yapmak çok zor oluyor. Bebeğim zaten 10 aylık ve çok mızmız hiçbir şey yaptırmıyor. Kısacası ben özgür, rahat bir hayat yaşarken bir anda bir cendereye düştüm. Sürekli bebek bakan, temizlik ve yemek yapan, kendine yarım saat bile ayıramayan birine dönüştüm. Doğum kilolarım kaldı, önceden oje ve makyaj olmadan bir yere gitmezdim şimdi duş alabilsem şükrediyorum. Eşim de bakıyor bebeğe yardım ediyor bana açıkçası ama üzerimde aşırı yük var ve ben artık patladım yetişemiyorum. Özellikle bebekten sonra bir arkadaşım ya da eşimle dışarı çıkıp bir kahve bile içemedim. Bir saat bile bırakacak kimse yok. Sorum benle aynı durumu yaşayanlara. Nasıl başa çıkıyorsunuz? Ben çıkamıyorum. Hiçbir şeye yetişemiyorum, çok kötü göründüğünü hissediyorum. Evlilik böyle bir şey mi? Benim hayatım hep böyle mi geçecek? Bu soruları atamıyorum kafamdan.

Surda bende yerimi alayim fikirleri merak ettim. Benim bebegim uc aylik dua ediyorum bir an once buyusun diye. Bencillik belki ama gercekten zor. Ayni donem iki ucu yapabilene helal olsun ben biriyle basa cikamiyorum.varligina hamd olsun sukurler olsun ama zorm annemve bebegimin babasiyla donusumlu bakiyoruz. Esim diyemiyorum ayrilma kararimiz var. Ama yinede babalik gorevini yapiyor bebegim kucaga inanilmaz alisti babasi ve ananesi saatlerce kucakta gezdiriyolar. Bende cok rahattim eskiden suanda dus dahi alamiyorum.otomatik ana kucagina koyuyorum bazen. Ustune uzun halkaya oyuncaklar gecirdim cingirakli. Onlarla surekli oynuyor bir yarim saat o beni kurtardi o anda ya giyiniyorum ya kahvalti ya makyaj vs.yada camin onune puset koyuuorum yine oyuncak asiyorum. Cok mizmiz bizimkide. Genelde mutfaga puset koyuyorum beni izlemesini sağlıyorum o anda bas basgir sarki soyluyorum konusuyorum susuuor.

so lame · Bugün 12:18

Anais0 .!.:
Aslında bakar ama şöyle bakar. Çok ağlayınca ekran açıyor çocuğa ve ben de bunu istemiyorum. Hipnotize oluyor direkt hiçbir şeyle ilgilenmiyor çocuk.

Simdi ben size soyle anlatayim. Biz kadin olarak, cocuk bakmayi bilerek dogmuyoruz, biz de sonradan ogreniyoruz. Esiniz de bence ogrenebilir. Acmayacak o ekrani. Cocuk oyalamayi zamanla ogrenecek. Kolaya kacmak her zaman kolaydir. Alip disari cikabilir mesela. Bir parka gidebilir eger etrafinizda park falan varsa, cim uzerinde oyalamak kolay. 10 aylik donemde benim bebeklerim de cok zordu. Gercekten cok zor oyaliyorduk ama bir sekilde o zamanlar gecti. Simdi daha zor zamanlardayiz

Anais0 · Bugün 12:18

akasayalar .!.:
Surda bende yerimi alayim fikirleri merak ettim. Benim bebegim uc aylik dua ediyorum bir an once buyusun diye. Bencillik belki ama gercekten zor. Ayni donem iki ucu yapabilene helal olsun ben biriyle basa cikamiyorum.varligina hamd olsun sukurler olsun ama zorm annemve bebegimin babasiyla donusumlu bakiyoruz. Esim diyemiyorum ayrilma kararimiz var. Ama yinede babalik gorevini yapiyor bebegim kucaga inanilmaz alisti babasi ve ananesi saatlerce kucakta gezdiriyolar. Bende cok rahattim eskiden suanda dus dahi alamiyorum.otomatik ana kucagina koyuyorum bazen. Ustune uzun halkaya oyuncaklar gecirdim cingirakli. Onlarla surekli oynuyor bir yarim saat o beni kurtardi o anda ya giyiniyorum ya kahvalti ya makyaj vs.yada camin onune puset koyuuorum yine oyuncak asiyorum. Cok mizmiz bizimkide. Genelde mutfaga puset koyuyorum beni izlemesini sağlıyorum o anda bas basgir sarki soyluyorum konusuyorum susuuor.

Seni üzmek istemem ama o aylarda yine oyalayabiliyordum ben de. Ama şu an emekliyor ve her yere tırmanıyor. Sürekli peşinde gezmek zorundayım düşmesin diye. Yerdeyken sürekli paçalarımı çekiştirip kucak istiyor. Bir yere tırmanmaya izin vermeyince ağlama krizine giriyor. Bugünlerin kıymetini bil kısacası.

Anais0 · Bugün 12:19

so lame .!.:
Simdi ben size soyle anlatayim. Biz kadin olarak, cocuk bakmayi bilerek dogmuyoruz, biz de sonradan ogreniyoruz. Esiniz de bence ogrenebilir. Acmayacak o ekrani. Cocuk oyalamayi zamanla ogrenecek. Kolaya kacmak her zaman kolaydir. Alip disari cikabilir mesela. Bir parka gidebilir eger etrafinizda park falan varsa, cim uzerinde oyalamak kolay. 10 aylik donemde benim bebeklerim de cok zordu. Gercekten cok zor oyaliyorduk ama bir sekilde o zamanlar gecti. Simdi daha zor zamanlardayiz

Valla ben de daha iyiye gidecek diye bekliyorum ama hep kötüye gitti.

Anais0 · Bugün 12:31

so lame .!.:
Ben mesela bu yola girerken tek cocuk hesabi yaparak girdim. Cok rahat bakarim sorun olmaz ya falan diye her turlu hesabi yaptim. Sonra ikiz oldugunu ogrendik Simdi cok rahat bir sekilde iddia ediyorum ki tek cocuk cok kolay. Her turlu idare ederim ama Allah insanlarin dagina gore kar veriyor Cok zorlandim, 2 yildir bir fiil uykusuz geziyorum. Karin kaslarim vardi benim, ama simdi vucudum bok gibi gobegim sarki ve ameliyatsiz gecmez. Saclarimin yarisi dokuldu. TEk cocuk olsaydi bunlarin hepsini 2 senede hallederdim ama maalesef oyle olmadi. Butun hesaplarim suya dustu. Yurtdisindayim, kimseye birakamiyorum, kimsem yok. Esimle beraber surunuyoruz. Yettigi kadar birseyler yapiliyor.

Ben huniyi takardım kafama herhalde ikiz olsa.

Destek olmadan çok zor oluyor gerçekten.

biranliknefes · Bugün 12:52

canim bebegim senin bebisinin yaslarinda ve ayni durum bizde de var. Haftasonlari 2-3 saat birak bebegini babasina git bi alisveris yap, kuaföre git, arkadasinla kahve ic. Niye yapmiyorsun?

Matmazel - · Bugün 12:55

Cocugum 18 aylikken hamile oldugumu ogrendim
2 yasina girdiginde dogum yapacagim
Benimde ailem uzakta
Esimle beraber hunilenecegiz muhtemelen
Tam bu buyudu az kafam rahat edecek sacima ombre mi yaptirsam diye dusunurken baya bi bocaladim
Ustelik inanilmaz mide bulantili geciyor
Bunu da niye anlattim
Belki okuyup beterin beteri var diye bi tik rahatlarsin belki

Anais0 · Bugün 13:25

biranliknefes .!.:
canim bebegim senin bebisinin yaslarinda ve ayni durum bizde de var. Haftasonlari 2-3 saat birak bebegini babasina git bi alisveris yap, kuaföre git, arkadasinla kahve ic. Niye yapmiyorsun?

Yalnız bakamadığını iddia ediyor. Ama bebeğim de gerçekten çok huysuz. Özellikle bu aralar dişleri çıkıyor extra huysuz. Ne zaman bu teklifle gelsem biz de gelelim diyor. O zaman da benim için bir anlamı kalmıyor tabii.

biranliknefes · Bugün 14:19

Anais0 .!.:
Yalnız bakamadığını iddia ediyor. Ama bebeğim de gerçekten çok huysuz. Özellikle bu aralar dişleri çıkıyor extra huysuz. Ne zaman bu teklifle gelsem biz de gelelim diyor. O zaman da benim için bir anlamı kalmıyor tabii.

yanliz kalinca mecbur öyle bi bakar ki? esin üstünden atmaya calisiyor belli. Ne demek yanliz bakamiyor? Senin hasta olma lüksün yok mu hic? Adami cok rahata alistirmissin belli. Diger erkekler nasil bakiyorsa o da bakar (eger gerizekali degilse). Isine gelmiyor kusura bakmasin.

dewi · Bugün 14:55

Çok üzüldüm yaşadıklarınıza. Belki sizi rahatlatır bilmiyorum ama bebeği olan çoğu kadın benzer şartlarda bence sadece önceliklerimiz bazı şeyleri biraz daha çekilir kılıyor. Mesela temizlik, yemek, benim önceliğim değil kesinlikle. Bir şekilde ev temizlenir yemek yenir kafasındayım. Ama ben hiçbir zaman mükemmel bir ev kadını olamadım benim evim asla tertemiz değildi asla evde 3 çeşit yemek olmazdı yani pek bir değişiklik olmadı

Benim bebeğim 7 aylık bir tane de kedim var 7 yaşında. Eşim ile birlikte biz de desteksiz büyütüyoruz. Son 1 aydır playpen kullanıyoruz en azından oyuncaklar orda oluyor kedi bebekten nefret ettiği için oraya girmiyor görece temiz kalıyor.
Yemekleri ya eşim hallediyor ya ben. O gün kimin ruh hali bebeği idare edebilecekse o bebekle ilgileniyor öteki yemek yapıyor. Haftasonu bebeği alıp 1 saat yürüyüşe gidiyor eşim o ara ben evi temizliyorum ki evim 80 metrekare civarı. Belki sizde evinizde kullandığınız alanı sınırlayabilirsiniz.
Söylediğiniz çoğu şey benim için de hayal ama bence bizim toplumumuz kadına çok fazla şey yüklüyor. Sürekli bir analık yarışındayız, en bakımlı, en fit, en maharetli ana biz olmak zorundayız sanki. Benim dişimi fırçalayamadığım günler oluyor mesela. O günler çocuğa bile bir şey hazırlayamıyorum bırakın kendimize hazırlamayı. Şimdi burda yazıyorum ama çevremde kimseye söyleyemem

Bir de şükür edebiyatımız var. Burda da yazılmış okudukça bana fenalık geliyor. Sürekli sahip olduklarımıza şükrede şükrede sorunları hiç konuşamıyoruz.
Çok bilmişlik yapmak istemiyorum ama bebeğinizi babasına bıraktığınızda durumu yönetmesi için biraz zaman tanıyın. Siz annesiyseniz o da babası. Ben de durmuyor seni istiyor falan kısmına ben inanmıyorum en azından bir kuaföre gidecek vakti eşiniz size sağlamalı.

yildizligece8 · Bugün 15:08

Ben evli değilim hâliyle anne de değilim fakat biz küçükken annem de çok şikayet ederdi her şeyin onun sorumluluğunda olmasına, yorgunluğuna vs. Zaman geçti biz büyüdük okula başladık, mızmızlığımız azaldı ve arkadaş edinip bireyselleşmeye başlayınca da annemizi bunaltmadan yaşamaya başladık. Şu an tamamen size bağımlı bir bebiş var düşünün siz olmadan yemek bile yiyemiyor. Hâliyle yorulmanız, her şeyin üstünüze gelmesi ve bu kriz anlarından çıkış yolu bulamadığınız için dönüp dolaşıp geçmişe özlem duymak çok doğal çok insani. Lütfen müsterih olun bu günler de geçecek bebeğiniz büyüyecek ve sosyalleştiği o zamanlarda bazen sizi kendi kovacak

Yükünüz hafifleyecek. Şu an için bence en kötü haftada bir bile olsa birkaç saatliğine bebeği babasına bırakıp kendi başınıza dışarı çıksanız, bir kahve içseniz alışveriş yapsanız çok iyi gelir diye düşünüyorum. Allah yardımcınız olsun, sağlıkla büyütün bebeğinizi. Kendinizi de üzmeyin zamanla her şey hallolacaktır:)

Tardis_2718 · Bugün 15:41

Şu an çocuğum uyurken yazınızi okudum.Ve kendimi gördüm.Toparlayip bir kaç şey yazacağım.Cunku bebeğim uyuyor ve keyfime devam etmeliyim.

Öncelikle ev işlerinde kendinizi az biraz sakin.Salabildiginizi salın.Boyle pırıl pırıl bir ev mutlu bir ev demek değildir.Yemegi sabahtan bulun ki günün geri kalanı rahatlayın.Ben mesela haftalık yemek tablom var ona göre yemek yaparım ve zor yemekler yapmazdım bebeğim o kadarken.Seyi bilirim mesela.Dolma içi yapardım , ama doldurmazdim onu.Oylece pilav gibi pisirirdim

pencere de silmedim o sene hiç.Amann dedim ekmeği banıp yemiyoruz ya.Boyle de bir rahatlik benimki, fazla kaçmış olabilir.

Şu anda bebeğinizin zor zamanlari.2 yaşından sonra oyun oynamaya baya alisiyorlar ve rahatliyorsunuz.Benim bebekte sizinkiyle aynı.O lanet çocuk arabalarına binmedi.Sirtim büküldü gitti.Ama tam 10 aylıkken ben bisikletler den aldım.Hani şu arkadan ittirilen.Panda bisikletler.Onu çok sevdi. Ve o kadar rahat ettim ki anlatamam.Alin onlardan babası binsin markete gezmeye götürsün mesela.Esiniz kucağında bahçede gezdirdim.Esiniz iyi bir babaymis.Ama çocukla yalniz kalmayı basarabilmeli.Bunun için destek olun.ben de arkadaşımla ilk defa kahveye çıktığımda aglayarak beni aramislardi.oluyor yani.Sonrasinda ise gayet mutlulardi.Boyle böyle alisiyorlar

Bir de gitgide daha iyi oluyor çocuk bakmak.İletisim kurunca, size seni seviyorum diyince , sarılıp öpünce bı hoş oluyorsunuz.Ama derdi tasasi benimkinin şimdi çok daha iyi oldu.bir arkadaş bulunca bir saat bile anne demeden oynar.yas 2.5

Umarım herşey gönlünüzce olur.Son bir şey siz de parka çıkın.Ordaki annelerle konuşmak ve saosyallesmek iyi geliyor.Damdan düşenin halinden damdan düşen anlıyor.Ve çocuklu bir arkadaş kadar iyi birşey yok.

baharbahcem · Bugün 16:08

petunya_love .!.:
güzel günlerde büyütün bebeğinizi..
biraz sakin olsanız. Bir insan yetişecek sizin ellerinizde, onu siz büyüteceksiniz. Bu, kahveye çıkmaktan, kuaförde saatler harcamaktan, temizliğe gömülmekten çok daha öncelikli bir iş.
Önceliğiniz o olacak, evde kahve köşesi yapıp kahvenizi evde içebilirsiniz. Türlü makinalar var.
Tırnaklarınızı, bebeğinizi uyuturken törpüleyebilirsiniz. O uyuyunca saçlarınızı yapabilirsiniz. Bir süre kişisel bakımınızı kendiniz hallediverin.
Evde ufak dokunuşlarla makyaj yapın. Kendinizi dışarı atın ve arada sadece yürüyün. Kulaklık takıp, sesli kitap ve güzel müzikler dinleyin.
Bebeğinizi arabaya koyun, miss gibi temiz hava alsın. Güneş alsın. Siz de elinize soğuk bşyler alın, birlikte yürüyün.
Rabbim kapı kapı aratabilirdi evlat, sağlık sorunu olabilirdi, hastane hastane gezebilirdiniz. Çareler arasaydınız inanın dip boyalarınız aklınızın ucundan geçmezdi.
Şikayet etmekten ziyade, böyle çözümler bulabilirsiniz.
Ve öyle çabuk geçiyor ki, 10 yaşında oğlum bana akıl vermeye başladı :)
Bekarlığımda çok ülke gezmedim ama şimdi oğlumla dünyanın en eşsiz seyahatindeymişim gibi hissediyorum..

Güzel yazmışsınız elbette ki hepsi doğru. Ama bebeği arabada durmayan, dışarıda sürekli ağlayan bir bebek varsa nasıl kitap okunup, kulaklık takıp nasıl müzik dinlenecek ki. Bunları yapmak mümkün olsa bence çoğu anne bunalıma girmez.

petunya_love .!.:
güzel günlerde büyütün bebeğinizi..
biraz sakin olsanız. Bir insan yetişecek sizin ellerinizde, onu siz büyüteceksiniz. Bu, kahveye çıkmaktan, kuaförde saatler harcamaktan, temizliğe gömülmekten çok daha öncelikli bir iş.
Önceliğiniz o olacak, evde kahve köşesi yapıp kahvenizi evde içebilirsiniz. Türlü makinalar var.
Tırnaklarınızı, bebeğinizi uyuturken törpüleyebilirsiniz. O uyuyunca saçlarınızı yapabilirsiniz. Bir süre kişisel bakımınızı kendiniz hallediverin.
Evde ufak dokunuşlarla makyaj yapın. Kendinizi dışarı atın ve arada sadece yürüyün. Kulaklık takıp, sesli kitap ve güzel müzikler dinleyin.
Bebeğinizi arabaya koyun, miss gibi temiz hava alsın. Güneş alsın. Siz de elinize soğuk bşyler alın, birlikte yürüyün.
Rabbim kapı kapı aratabilirdi evlat, sağlık sorunu olabilirdi, hastane hastane gezebilirdiniz. Çareler arasaydınız inanın dip boyalarınız aklınızın ucundan geçmezdi.
Şikayet etmekten ziyade, böyle çözümler bulabilirsiniz.
Ve öyle çabuk geçiyor ki, 10 yaşında oğlum bana akıl vermeye başladı :)
Bekarlığımda çok ülke gezmedim ama şimdi oğlumla dünyanın en eşsiz seyahatindeymişim gibi hissediyorum..

Evlilikten ve bebekten sonraki hayatım

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Nirvana

Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Guru

Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Guru

Yeni Üye

Benzer Konular