Kayınvalidemlerde ilk evlendiğimde sürekli arıyor, her pazar kahvaltı yapalım istiyordu. Zaten cumartesi pazarımız var.ikimizde yoğunuz. Pazar eşim geç saate kadar uyuyup evde kahvaltı kahve keyfi istiyor başbaşa. Cumartesi günleride arkadaşlarımızla eşle dostla ya da ailesiyle kahvaltıya gidiyoruz. Yani ayda 1 defa mutlaka kahvaltı için buluşuyoruz. Haftada 1 de yemek yada akşam oturması. Olay şuna dönmüştü ayyy saat 23.00 olmuş eee burda yatın?? Bizdeykende aynı ayyy saat geç olmuş şurada uyuyuversek???
Çok mücadele verdim ve ben kazandım. Aynı şehirde hepimizin arabası varken ve arabayla 20 dk da evimizde olacakkken kalmanın yanlış olduğunu öğrettim. Onların her ısrarında kendimi bir adım daha çektim görüşmeler hafta 2 iken 1 e sonra ayda 1 e kadar düştü. Kendimi geri çektim. Bi sürede görüşmedim. Sonra sınırları ben çizerek tekrar gelip gitmeye başladım :)) 4 yıl uğraştım bunun için ama şimdi istediğim seviyede çok şükür. Kendi ailem gelince hemen ararım, bu pazar kahvaltıya buyrun derin. Ya da akşam yemeğe sana geliyoruz yarın derim. Ama öğrenmeleri biizmdr hayatımız olduğunu fark etmeleri çok zor oldu.