Şuanda kendi topuğuna sıktığının farkında değilsin.
Kendini sevdirmek için hizmetçilik yapman gerekmiyor, evet arada yardım etmen güzel, ama herşeye atlıyor olman seni kıymetsizleştirir. Şimdi yardım diye yaptığın herşey ilerde senin görevin gibi görülür. Sonra da ezik muamelesi görürsün.
Valla ben gittiğimde nezaketen mutfağa girerim, bulaşık filan yerleştiririm. Hatta hadi kızım sen git oğlumla otur filan derse de hiç ısrar etmem, gayet de gider keyfime bakarım.
Kimse de iş yaptırmak için yüz bulmaz, ayrıca onlar benim evime gelince de kimseden iş bekleyeceğimi düşünmüyorum. Bi de o açıdan bak, yani sen iş yapmıyorsun diye seni sevmeyeceklerini zannetmiyorum.
Bi de hep annemi düşünürüm. Annemin yanındayken yapmadığım hiçbir işi onlara yaranmak için yapmam. Annem kıyamamış da onlar mı kıyacak bana?