Yazıp yazmakta çok kararsız kaldım aslında bakarsanız. 2 yıllık evliyim ve 5 aylık bir bebeğim var bebeğim 3 aylıkken işe başlamak zorunda kaldım bu sebepten kendi annem gelemediği için kayınvalidem geldi bakmaya aynı evde yaşıyoruz şehirlerimiz farklı olduğu için. kayınvalidem iyi elinden geldiğince bana yardımcı olmaya çalışıyor. Karıştığı yerlerde de bazen içime atıyorum bazen söylüyorum. En büyük sıkıntı da eşimle yalnız kalmıyoruz geç saate kadar bizimle birlikte yani yatana kadar diyebilirim bunu çoğu kez eşime söyledim uyuyakalırsak dye kalıydur diyo bence bu çok saçma kötü niyetli olduğunu düşünmüyorum ama bazen gerçekten bunalıyorum birgün de erken yatıyım biraz demiyo eşimle önceden beraber film izlerdik birşeyler yapardık artık onların hiçbiri kalmadı. Geçende arkadaşlarım vardı ne zaman gidiceksiniz gibi bir soru sordular ona o da eşim falan orda olmasa hiç gitmezdim dedi şok oldum yani ne demek oluyo bu dedim kendi kendime demek ki sadece çocuk durumu için değil alıştı da bizle yaşamaya dedim eşimde çocuk bakmak için ailelerimiz den biri gelicem diyo hiçbir önerimi kabul etmiyo bu daha ne kadar sürcek bilmiyorum ama bazen dayanamıyorum. Çok uzun yazdım kusura bakmayın