Merhaba kızlar, hatırlarsanız geçen haftalarda sevgilimin ailesiyle tanışmaktan korktuğumu yazmıştım çünkü eski nişanlımın ailesi bana çok kötü davranmışlardı. Siz bana cesaret verdiniz, ben de geçen pazar günü gidip tanıştım. Güzel bir öğle yemeği yedik, sonra akşam baş başa dolaştık ve..
Evleniyoruz
Yalnız sorun şu ki, müstakbel kayınvalidem tanıştığımızda o kadar kibar ve mantıklı konuşuyordu ki rahatlamıştım. Eğitimli bir kadın, iyi bir hastanede diyetisyen. Ablası da iyi bir şirkette müdür yardımcısı, ailecek mantıklı ve tevazu sahibi insanlar yani. Ama biz nişanlandıktan sonra bunlara bir haller oldu.
O tatlı kadın gitti, yerine tanımlayamadığım biri geldi. Alttan verip veriştiriyor habire. Habire eski nişanımla ilgili laf sokuyor.
''Evlenince burada bizimle yaşarsınız. Zaten iki kişisiniz, oğlumun eski odasına yerleşirsiniz.'' Açıkçası çok şaşırdım. Ablası da ''Gelinine kardeşimin eski odasını hazırlayacaksın değil mi anne?'' demeye başladı. Ne oluyor yahu?
Güzelce kendimize ev aradığımızı belirttim. ''Bizim binada boş daire var, bu evde oturmazsanız oraya taşınacaksınız.'' dedi. Ha?
Tek bunlar da değil. ''Yaşın çok geçmiş bir an önce çocuk yap. Gerçi biraz fazla kilon var (ki yok hafif balık etliyim ama yağ değil kas) bebek için sağlıksız olabilir. SANA BİR DİYET LİSTESİ HAZIRLİCAM TARTIYA ÇIKSANA'' Efendim ???
Gerçek olmadığına inanıp kahkahalar atmak istiyorum hanımlar. Bu ne keskin dönüş yahu bana şaka yapıyorlar bence ama gülmüyorum
Vakit kaybetmeden konuştum nişanlımla, üstelik sinirime hakim olamadım sertçe çıkıştım. ''Korkularımı biliyordun da bilerek mi yaptın sen bunu şimdi bana?'' diye.
Onların binasından ev tutmayacağımızı söylediğimizde ''Şimdi anladım önceki ailenin seni niye istemediğini'' diye çemkirdi, ''Benim tek bir oğlum var elin kızı gelip benden uzaklaştıramaz'' diye de bağırdı. Alıştığım için gülebiliyorum artık
Sizce kendi yapacaklarımda kavgayla direteyim mi, he he deyip geçip kendi bildiğimi sessizce yapayım mı?
Bir de sizce bu kadınlara ne oldu birdenbire ?
Evleniyoruz
Yalnız sorun şu ki, müstakbel kayınvalidem tanıştığımızda o kadar kibar ve mantıklı konuşuyordu ki rahatlamıştım. Eğitimli bir kadın, iyi bir hastanede diyetisyen. Ablası da iyi bir şirkette müdür yardımcısı, ailecek mantıklı ve tevazu sahibi insanlar yani. Ama biz nişanlandıktan sonra bunlara bir haller oldu.
O tatlı kadın gitti, yerine tanımlayamadığım biri geldi. Alttan verip veriştiriyor habire. Habire eski nişanımla ilgili laf sokuyor.
''Evlenince burada bizimle yaşarsınız. Zaten iki kişisiniz, oğlumun eski odasına yerleşirsiniz.'' Açıkçası çok şaşırdım. Ablası da ''Gelinine kardeşimin eski odasını hazırlayacaksın değil mi anne?'' demeye başladı. Ne oluyor yahu?
Güzelce kendimize ev aradığımızı belirttim. ''Bizim binada boş daire var, bu evde oturmazsanız oraya taşınacaksınız.'' dedi. Ha?
Tek bunlar da değil. ''Yaşın çok geçmiş bir an önce çocuk yap. Gerçi biraz fazla kilon var (ki yok hafif balık etliyim ama yağ değil kas) bebek için sağlıksız olabilir. SANA BİR DİYET LİSTESİ HAZIRLİCAM TARTIYA ÇIKSANA'' Efendim ???
Gerçek olmadığına inanıp kahkahalar atmak istiyorum hanımlar. Bu ne keskin dönüş yahu bana şaka yapıyorlar bence ama gülmüyorum
Vakit kaybetmeden konuştum nişanlımla, üstelik sinirime hakim olamadım sertçe çıkıştım. ''Korkularımı biliyordun da bilerek mi yaptın sen bunu şimdi bana?'' diye. Onların binasından ev tutmayacağımızı söylediğimizde ''Şimdi anladım önceki ailenin seni niye istemediğini'' diye çemkirdi, ''Benim tek bir oğlum var elin kızı gelip benden uzaklaştıramaz'' diye de bağırdı. Alıştığım için gülebiliyorum artık
Sizce kendi yapacaklarımda kavgayla direteyim mi, he he deyip geçip kendi bildiğimi sessizce yapayım mı?
Bir de sizce bu kadınlara ne oldu birdenbire ?
