- 3 Nisan 2014
- 6.862
- 4.434
- 178
80 yaşında kayınvalidem var.7 çocuğu var hiçbiri birlikte yaşamayı kabul etmiyor ve şu an evinde yalnız yaşıyor. Daha önce 2 yıl bizimle yaşadı, ama benim bunalmam sonucunda ayrıldık.Aslında eziyeti olan bir kadın değil fakat yaşlı olduğu için yeme/içme konuları biraz zorluk çıkartıyor.(ayrı perhiz yemeği yapmak vs.)Bir de bizde kaldığı sürece tüm akrabalar ziyarete geliyorlar ben çalışıyorum misafir ağırlamak zoruma gidiyor.Şimdi eşim diyor ki "annem gelsin bizde kalsın maaşını bize versin oturduğu evi de kiraya verelim biz bu parayla kredi çekip ev alalım hem o yalnız kalmaz mutlu olur hem biz". Kaynanam da razı bu işe.Bir yandan kadıncağaza acıyorum vicdanım sızlıyor gelsin kalısn diyeceğim (işin sevap boyutunu da düşünüyorum),ama diğer taraftan hep yalnız yaşamaya alıştığım için bunalır mıyım diye düşünüyorum.Tüm zorluklarına karşın beraber yaşayıp onu mutlu etsem bir yandan da ev sahibi olsam mı?Yoksa en rahat hayat kaynanasız hayat mı dersiniz?İlerde ben de yaşlanıcam falan of kafam karmakarışık.....
NOT: bu arada yalnış anlaşılmasın asıl mesele parasını bize vermesi değil kavınvalideyle beraber yaşama meselesi yorum yapanlar bunu dikkate alsınlar hemen bombardımana başlamasınlar lütfen.
üzüldüm kadına, yemeği ayrı oluyor ve misafir olayı var diye başta istemediyseniz gene aynı şeyi sorun yapıcaksınız, kadını ikinci kez üzmeyin bence, anlamıyorum ya bizler nasıl evlat olduk, Allahım annemize babamıza hayırlı evlatlar etsin hepimizi