merhaba arkadaşlar ya bazen sinir küpüne dönüyorum bu kayınvalidem yüzüne köye gittik onuda aldık eşimin bi akrabasını uğurlayacaktık yurt dışına eve geri dönerken kayınvalidem köyde kaldı bizi uğurlarken oğluma iyi bak diyo bu söz beni çıldırtıyo kendimi değersiz oğlunun bakıcısıymışım gibi hissediyorum oğlu kucaklamıyo bile onu ben herseferinde içimden gelerek kendine iyi bak anne deyip öpüp geliyorum oda herseferinde oğluma iyi bak diyo bikere de birbirinize iyi bakın demiyo sadece bu değil tabi eve bişey getirse yiyecek yap oğluma yedir diyo onun getirdikleri boğazımdan geçmiyo benmi abartıyorum bilmiyorum ama aynısını benim annemler söylese eşime alışveriş yapıpta kızım hepsini ye kendine iyi bak deseler eşimin yanında o da bozulur ama benim annem babam bi markete gider biz yanındaysak eşime sorarlar benden önce canın ne çekiyo dye benim ailem uzakta 5-6 ayda bi zor görüyorum buna rağmen böyle söylemezler bu sözlerinden nefret ettirdi kendinden beni ne yapmam lazım anne hep oğluma iyi bak diyorsun ben onun bakıcısımıyım karısıyım ben ölsem gitsem umrunda olmaz diye başkalarının evinin önünde olmaz dedim içime kustum yine bu yüzden eşimi annesinden kıskanmaya bile başladım bide bu takıntı oldu kendime hakim olamıyorum ne yapmam lazım bilmiyorum ya eşim 30 yaşına girecek doktorluk bişeyimi oldu ufacık ben seni götürürüm diyo eşimde ne zaman doktora gitse annasine danışıyo sanki baş hekim gibi herşeyi bildiğini düşünüyo ya bana saçma geliYo bu erkekler neden böyle ben çok ağır bi hastalık geçirsemde başkasına muhtaç kalmadığım sürece annemin haberi olmaz üzülür diye ama eşim başı ağrısa anne başım ağrıyo acaba nedenki bacağım ağrıyo acaba nedenki kadın çok bilmiş herşe bildiğini zannettiği için oğluda öyle zannediyo tamam insan annesine 70 yaşına gelsede ihtiyaç duyar ama böyle sürekli annesi başucunda durursa o adam nasıl aile olduğunu farkeder bana düşkün eşim ama annesine de düşkün arkadaş gbiler bilmiyorum anlamsız olsada eşimin annesine olan ilgisini annesininde eşime olan ilgisini sevgilerini kıskanıyorum