Babam kızını verdi o yüzden aramaları lazım demiyor. Babam kızının evlendiği insanın ailesi ile standart özel günlerde arama konuşma görüşme yapılmasını istiyor. Olay bundan ibaret. Kız aldım verdim olayının ataerkil olduğunun elbette farkındayız ama bizden bilmem kaç yaş büyük insanlar farkında değil maalesef. 60 yaşındaki adama sen ataerkilsin diye tutup açıklama yapmak saçma.
Sizi çok iyi anlıyorum,hemen hemen aynı durumdaydım önceden ve sizin gibi düşünüyordum kalp kırmayım,yaşlılar falan...Bakin söylenenleri çok kafaniza takmayın,insanlar siz sormasanız da akıl vermeye, sizin yerinize plan yapmaya bayiliyorlar oturacağıniz evin metrekarsine,atacağınız eşyaya vs.. :) bakarız,inşallah,hele bi o gün gelsin vs. Laflar edip siyriliyoruz işin içinden.sonra bildiğimizi okuyoruz.Ve son olarak doğumdan sonra size annenizin gelmesi kadar doğal birşey yok o yüzden kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz bu isim olur,doğum sonrası geçireceğiniz vakit olur...ha bir de 9 ay siz taşıyacaksınız doğumdur emzirmedir sizin sorumluluğunuz altında kim isterse istesin, isim sizle babasına düşer gerisi kimseyi ilgilendirmez. Büyük babaannenin çocukları,varsa başka torunlari koysun cocuklarina isim bu kisi siz olmak zorunda degilsiniz.Hamileliginizin tadını çıkartın,ve insanlara karşı kırmadan net olun.Suistimale izin vermeyin,iyi geceler dilerim.Babaannenin koymak istediği isim kendi ismi. Benim de anneannem babaannem sağlar. Ben anneannemin ismini koymak istesem onlar ne der? Tabii ki hayır der. Babaannenin tek yaptığı bu değil malesef. Evlerindeki kiracının çocuğuna bile kendi kendine başka isim koymuş. Kadının kendi koyduğu isime tepki vermiyordu çocuk. Babaannenin koyduğu isme bakıyordu. Bu normal olamaz diye düşünüyorum. Doğum konusuna gelince. Kayınpederim emekli ve sürekli evde. Ben kayıncalideme rahat edemeyeceğimi kendi evimde kalacağımı isterse kendisi gelip bende kalabileceğini söyledim. Ama bana sen yine de gelir arada bizde kalırsın diyor.
Rabbim inşallah sizlere de tattırsın evlat sahibi olmayı
Ek olarak lohusa bir annenin kayınpederinin yanında işi ne yardım etmek istiyor olabilirler ama sizin doğum sonrası surecinizi kimse bilemez,ve inanin cok kokay da olamayabiliyor bazen ben dikişlerimden dolayı 10 gün oturamamıştım bile doğru düzgün,bir de gelen giden,emzirme derken.... şimdiden o yüzden evinizde kalın derim,kim gelirse gelsin yardıma o zaman,ama obür türlüsü benim acımdan çok rahatsız edici.Sizi çok iyi anlıyorum,hemen hemen aynı durumdaydım önceden ve sizin gibi düşünüyordum kalp kırmayım,yaşlılar falan...Bakin söylenenleri çok kafaniza takmayın,insanlar siz sormasanız da akıl vermeye, sizin yerinize plan yapmaya bayiliyorlar oturacağıniz evin metrekarsine,atacağınız eşyaya vs.. :) bakarız,inşallah,hele bi o gün gelsin vs. Laflar edip siyriliyoruz işin içinden.sonra bildiğimizi okuyoruz.Ve son olarak doğumdan sonra size annenizin gelmesi kadar doğal birşey yok o yüzden kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz bu isim olur,doğum sonrası geçireceğiniz vakit olur...ha bir de 9 ay siz taşıyacaksınız doğumdur emzirmedir sizin sorumluluğunuz altında kim isterse istesin, isim sizle babasına düşer gerisi kimseyi ilgilendirmez. Büyük babaannenin çocukları,varsa başka torunlari koysun cocuklarina isim bu kisi siz olmak zorunda degilsiniz.Hamileliginizin tadını çıkartın,ve insanlara karşı kırmadan net olun.Suistimale izin vermeyin,iyi geceler dilerim.
Merhaba canım sağlıkla kucağına al inşallah. Genelde böyleler benim kayınvalidem de annemi aramaz sormaz kaç kere davet etti annem gitmedi gerçekten bizleri alana kadarlar. Ayağım yandı da annem bana deseydiniz kız hastanelik olmuş dediğinde kaynanam biz hallettik diye tersledi annemi. Onlarda sadece kendileri varmış gibi davranıyorlar. Doğumda da sizinki gibi banada teklif ediceklerdir ama umrumda değil umrunuzda olmasın. Aklı başında birine benziyorsunuz siz kendi ailenizin değerini kendiniz göstericeksinz. Bebek olunca bizde kalırsınız biz yaparız mı dedi “ teklifin için sağol anne ama ben annemde daha rahat edeceğimi düşünüyorum o gün geldiğinde eşimle karar veririrz” diyin. Kp babanızı aramıyor mu babanızda aramasın oralı olmasın. Siz inatla kp yanında babanızla konuşun babacım nasılsın diyin. Babanıza hediye alın gözlerine sokun. Laf arasında olurda annen baban napıyor diye sorarlarsa “ iyiler çok şükür siz konuşmuyormusunuz ki evlenmeden baya sıkıydı aranız :) “ diyin.Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Birde bayıl istersen FerihaRezil bir kafa boşa kudurup dursun herkesi örgütle ve alttan alma gerekirse ara babaanneyi buna ben karar veririmmm yalllahhhh tarzı konus. Artık böyle. Kimseyi yaslı diye alttan almıyorum.
İleride çocuk planlarımız var basıma böyle bisey gelse boşanmaya kadar gidebilirim takıntılı biriyim yapı olarak herkesin de ağzına payını geleni veririm o kadar.
geçen ileride çocuk yaparsak diye isim düşündük eşimle işte ailelere danışırız dedi ortalığı yıktım resmen kriz geçirdim kimsenin haddi değil diye sonra kendi bir isim söyledi ben bunu isterim diye aşırı hoşuma gitti onun önerdiği isim direkt beni anlatan bir isim ve asla o isim dışına çıkmayacağımıza söz verdik biliyor ailesine sorarsa ne olacağına
iyi de adam sizin babanızla dost olmak zorunda mı?Neden anlamsız olsun? Sonuçta gelip beni oğullarına eş olarak babamdan istediler. Her zaman dediler ki ailelerin de anlaşması çok önemli. Bu şekilde anlaşmak olur mu sizce?
kendine durduk yere sorun arıyosun gibime geldi yok babamı aramaz aramasın ne olacak arayınca illaki kankimi olmaları gerek 80 yaşında kafası belki yarı gidip gelen kadının lafına takılmışın boşversene eşinle ailesiyle sorunun yoksa sorunmu yaratmaya aksiyon yapmayamı çalışıyosunHerkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Ben oĺsam yaşlı kadın der he he der geçerim bildiğimi okurum, eş ailesini de takmam keyfime bakarım ailemle zaten samimi olmalarını istemem, mesafeli bir şekilde görüşmeyi sürdürürdüm, önemli olan eşinizin tavırları ailesini kafaya takmayın, eşiniz ailesini susturuyorsa önemli bişey yok , ne gerek var ki eşinizle kavga etmeye ..Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
6 yıldır evliyim 6 kere birbirlerini aramadılar ne ilk zamanlar eşimin ailesi sitem etse de şimdi selam söyle diyorlar o kadar.buyukbabaanne ile terslesmenin anlamı ne ki nüfus müdürlüğüne beraber gitmiyorsunuz kulağına ismini o okumuyor nekadar zamanı var ki bırakın izin verin o kendi gönlünce seslense bebeğe nolcak ki ?Neden anlamsız olsun? Sonuçta gelip beni oğullarına eş olarak babamdan istediler. Her zaman dediler ki ailelerin de anlaşması çok önemli. Bu şekilde anlaşmak olur mu sizce?
Çoğunluk sizi haksız bulacak ama hak veriyorum.Neden anlamsız olsun? Sonuçta gelip beni oğullarına eş olarak babamdan istediler. Her zaman dediler ki ailelerin de anlaşması çok önemli. Bu şekilde anlaşmak olur mu sizce?
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Bizimde böyle bir babannemiz var öyle böyle değil ay hatirladikca sinirlerim oynuyor.Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.
28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?