Kayınvalidenin Kayınvalidesi.. Artık gerçekten tahammül edemiyorum..

Babam kızını verdi o yüzden aramaları lazım demiyor. Babam kızının evlendiği insanın ailesi ile standart özel günlerde arama konuşma görüşme yapılmasını istiyor. Olay bundan ibaret. Kız aldım verdim olayının ataerkil olduğunun elbette farkındayız ama bizden bilmem kaç yaş büyük insanlar farkında değil maalesef. 60 yaşındaki adama sen ataerkilsin diye tutup açıklama yapmak saçma.

Babanız "işleri kızımızı alana kadar mıydı" gibi bir şey söylemiş. Babanız gayet ataerkil düşünüyor. Kendi kendine kurulmuş olabilir. Siz "bu saçma" deseniz de o yaştaki insana ters gelebilir ama işin garip tarafı siz de babanıza hak verip kayınpederinize kuruluyorsunuz. Bari siz yapmayın bunu.
Babanızın beklentisi gerçekten yersiz.
"Yahu biz dünürlerle neden samimi şekilde görüşemiyoruz" dese yine anlaşılır ama "beni aramıyorlar" tribi gereksiz.
Babanızı gazlamayın ve siz de gereksiz yere bilinmeyin kayınpedere.
Bunu söyleyenlere neden bu kadar bozuluyorsunuz anlamıyorum gerçekten. İnsanlar sizin huzurunuz kaçmasın diye yorum yapıyorlar aslında. "Evet kayınpederiniz şöyle böyle bir insan, innnnanılmaz ayıp etmiş" falan diyerek sizi doldursak daha mı mutlu olacaksınız?
Gerçekten büyütülecek bir şey yok ortada.

Ve son cümleniz, 60 yaşındaki adama düşüncelerinin ataerkil olduğunu anlatmanızın saçma olduğunu yazmışsınız. Bunun saçma olduğunu biliyorsunuz ama 80 yaşındaki kadının "çocuk bizim çocuğumuz, adını da biz koyarız" cümlesini anlamasını bekliyorsunuz.
Gerçekten objektif değilsiniz.
80 yaşındaki babaanneye de he deyip geçin bildiğinizi yapın. Gelip boğazınıza çökecek değil.

Hamilelik hormanları mıdır nedir bilmiyorum ama çok gereksiz şeylere takılıp huzursuz ediyorsunuz kendinizi de eşinizi de.
Gerek yok yani bunlara canınızı sıkmaya.
 
Canımcım sakin ol ortada bi sorun yok sadece sen HAMİLESİN eminim normal zamanda olsa bunları asla kafana takmazsın ama harmanların biraz tavan yaptı bn senin yanındayım😂 isim konusuna gelince bırak büyük Babanne söylesin dursun sen eşini dinle adam senin yanındaysa hiç sorun yok kayınvaliden ve kayınbaban seni çok sevip saysalar da isim hakkı anne babanın bu konuya açıklık getirdiğimi düşünüyorum babana gelince de bence fazla takılma kimseyi memnun edemezsin gerekirse baban arasın laf arasında lafını söylesin bu konuda babanın muhatabı sen değilsin
 
Babaannenin koymak istediği isim kendi ismi. Benim de anneannem babaannem sağlar. Ben anneannemin ismini koymak istesem onlar ne der? Tabii ki hayır der. Babaannenin tek yaptığı bu değil malesef. Evlerindeki kiracının çocuğuna bile kendi kendine başka isim koymuş. Kadının kendi koyduğu isime tepki vermiyordu çocuk. Babaannenin koyduğu isme bakıyordu. Bu normal olamaz diye düşünüyorum. Doğum konusuna gelince. Kayınpederim emekli ve sürekli evde. Ben kayıncalideme rahat edemeyeceğimi kendi evimde kalacağımı isterse kendisi gelip bende kalabileceğini söyledim. Ama bana sen yine de gelir arada bizde kalırsın diyor.
Rabbim inşallah sizlere de tattırsın evlat sahibi olmayı 🙏
Sizi çok iyi anlıyorum,hemen hemen aynı durumdaydım önceden ve sizin gibi düşünüyordum kalp kırmayım,yaşlılar falan...Bakin söylenenleri çok kafaniza takmayın,insanlar siz sormasanız da akıl vermeye, sizin yerinize plan yapmaya bayiliyorlar oturacağıniz evin metrekarsine,atacağınız eşyaya vs.. :) bakarız,inşallah,hele bi o gün gelsin vs. Laflar edip siyriliyoruz işin içinden.sonra bildiğimizi okuyoruz.Ve son olarak doğumdan sonra size annenizin gelmesi kadar doğal birşey yok o yüzden kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz bu isim olur,doğum sonrası geçireceğiniz vakit olur...ha bir de 9 ay siz taşıyacaksınız doğumdur emzirmedir sizin sorumluluğunuz altında kim isterse istesin, isim sizle babasına düşer gerisi kimseyi ilgilendirmez. Büyük babaannenin çocukları,varsa başka torunlari koysun cocuklarina isim bu kisi siz olmak zorunda degilsiniz.Hamileliginizin tadını çıkartın,ve insanlara karşı kırmadan net olun.Suistimale izin vermeyin,iyi geceler dilerim.🙏🌸
 
80 yaşındaki kadını ne kafanıza takın ne onu kırın ne de onun yerine eşinize kızın. kendi zamanının kafasına yaşamasından daha doğal ne var ki.
kp babanızı ararsa aramazsa aramaz. bu onların meselesi diye bakmayı öğrenmeye çalışın, yoksa iki ailenin çeşitli fertleri arasında kalır boş yere evliliğinizi yıpratırsınız. koca koca insanlar iletişim kurarlar ya da kurmazlar bu sizn zorlamanızla olmaz.
veee bizde kalırsın edersin meselesi "sizin kararınız". buna kendi rahatınız açısından bakın "ailemi saymıyorlar" kafasını bırakın.
 
Sizi çok iyi anlıyorum,hemen hemen aynı durumdaydım önceden ve sizin gibi düşünüyordum kalp kırmayım,yaşlılar falan...Bakin söylenenleri çok kafaniza takmayın,insanlar siz sormasanız da akıl vermeye, sizin yerinize plan yapmaya bayiliyorlar oturacağıniz evin metrekarsine,atacağınız eşyaya vs.. :) bakarız,inşallah,hele bi o gün gelsin vs. Laflar edip siyriliyoruz işin içinden.sonra bildiğimizi okuyoruz.Ve son olarak doğumdan sonra size annenizin gelmesi kadar doğal birşey yok o yüzden kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz bu isim olur,doğum sonrası geçireceğiniz vakit olur...ha bir de 9 ay siz taşıyacaksınız doğumdur emzirmedir sizin sorumluluğunuz altında kim isterse istesin, isim sizle babasına düşer gerisi kimseyi ilgilendirmez. Büyük babaannenin çocukları,varsa başka torunlari koysun cocuklarina isim bu kisi siz olmak zorunda degilsiniz.Hamileliginizin tadını çıkartın,ve insanlara karşı kırmadan net olun.Suistimale izin vermeyin,iyi geceler dilerim.🙏🌸
Ek olarak lohusa bir annenin kayınpederinin yanında işi ne yardım etmek istiyor olabilirler ama sizin doğum sonrası surecinizi kimse bilemez,ve inanin cok kokay da olamayabiliyor bazen ben dikişlerimden dolayı 10 gün oturamamıştım bile doğru düzgün,bir de gelen giden,emzirme derken.... şimdiden o yüzden evinizde kalın derim,kim gelirse gelsin yardıma o zaman,ama obür türlüsü benim acımdan çok rahatsız edici.
 
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Merhaba canım sağlıkla kucağına al inşallah. Genelde böyleler benim kayınvalidem de annemi aramaz sormaz kaç kere davet etti annem gitmedi gerçekten bizleri alana kadarlar. Ayağım yandı da annem bana deseydiniz kız hastanelik olmuş dediğinde kaynanam biz hallettik diye tersledi annemi. Onlarda sadece kendileri varmış gibi davranıyorlar. Doğumda da sizinki gibi banada teklif ediceklerdir ama umrumda değil umrunuzda olmasın. Aklı başında birine benziyorsunuz siz kendi ailenizin değerini kendiniz göstericeksinz. Bebek olunca bizde kalırsınız biz yaparız mı dedi “ teklifin için sağol anne ama ben annemde daha rahat edeceğimi düşünüyorum o gün geldiğinde eşimle karar veririrz” diyin. Kp babanızı aramıyor mu babanızda aramasın oralı olmasın. Siz inatla kp yanında babanızla konuşun babacım nasılsın diyin. Babanıza hediye alın gözlerine sokun. Laf arasında olurda annen baban napıyor diye sorarlarsa “ iyiler çok şükür siz konuşmuyormusunuz ki evlenmeden baya sıkıydı aranız :) “ diyin.
 
Rezil bir kafa boşa kudurup dursun herkesi örgütle ve alttan alma gerekirse ara babaanneyi buna ben karar veririmmm yalllahhhh tarzı konus. Artık böyle. Kimseyi yaslı diye alttan almıyorum.
İleride çocuk planlarımız var basıma böyle bisey gelse boşanmaya kadar gidebilirim takıntılı biriyim yapı olarak herkesin de ağzına payını geleni veririm o kadar.
geçen ileride çocuk yaparsak diye isim düşündük eşimle işte ailelere danışırız dedi ortalığı yıktım resmen kriz geçirdim kimsenin haddi değil diye sonra kendi bir isim söyledi ben bunu isterim diye aşırı hoşuma gitti onun önerdiği isim direkt beni anlatan bir isim ve asla o isim dışına çıkmayacağımıza söz verdik biliyor ailesine sorarsa ne olacağına
Birde bayıl istersen Feriha 😂
 
Neden anlamsız olsun? Sonuçta gelip beni oğullarına eş olarak babamdan istediler. Her zaman dediler ki ailelerin de anlaşması çok önemli. Bu şekilde anlaşmak olur mu sizce?
iyi de adam sizin babanızla dost olmak zorunda mı?
bikaç yıl sonra ne kadar gereksiz gelecek bu can sıkıntınız göreceksiniz :)

ilk yıllarımda teyzem de (beni teyzem büyüttü onun yanında evlendim) arayıp sormuyorlar diye sitem ederdi
ne üzülür etkilenirdim bende
birgün dedim teyze senin için ben önemli olmalıyım kimsenin arkadaşlığına ihtiyacın yok boşver onları vs tarzı konuştum
sonra birdaha demedi

kv bizde kalırsın dediğinde "yoo anne tabiki kendi evimde olacağım.. annem de gelecek istiyorsan sende gelirsin kendi evimde olmak istiyorum" vs dersiniz
hatta eşiniz izin alsın birlikte toparlarsınız kimseyi karıştırmayın derim
babaanneye de hiç kulak asmayın
Allah sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin
 
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
kendine durduk yere sorun arıyosun gibime geldi yok babamı aramaz aramasın ne olacak arayınca illaki kankimi olmaları gerek 80 yaşında kafası belki yarı gidip gelen kadının lafına takılmışın boşversene eşinle ailesiyle sorunun yoksa sorunmu yaratmaya aksiyon yapmayamı çalışıyosun
 
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Ben oĺsam yaşlı kadın der he he der geçerim bildiğimi okurum, eş ailesini de takmam keyfime bakarım ailemle zaten samimi olmalarını istemem, mesafeli bir şekilde görüşmeyi sürdürürdüm, önemli olan eşinizin tavırları ailesini kafaya takmayın, eşiniz ailesini susturuyorsa önemli bişey yok , ne gerek var ki eşinizle kavga etmeye ..
 
Çocuğunuza istediğiniz ismi verin; eşiniz de bu konuda sizi destekliyor zaten, kayınvalideniz de buna bir şey demiyor. Babaanneyi boşverin, Allah sağlık versin de 80 yaşında o yakında bunar, boşverin he he deyin geçin.
 
Neden anlamsız olsun? Sonuçta gelip beni oğullarına eş olarak babamdan istediler. Her zaman dediler ki ailelerin de anlaşması çok önemli. Bu şekilde anlaşmak olur mu sizce?
6 yıldır evliyim 6 kere birbirlerini aramadılar ne ilk zamanlar eşimin ailesi sitem etse de şimdi selam söyle diyorlar o kadar.buyukbabaanne ile terslesmenin anlamı ne ki nüfus müdürlüğüne beraber gitmiyorsunuz kulağına ismini o okumuyor nekadar zamanı var ki bırakın izin verin o kendi gönlünce seslense bebeğe nolcak ki ?
 
İsim konusundan önce babanız niye sizi darlıyor ki beni aramıyorlar diye? Siz kayınpederinizi kulağından tutup ara babami falan mı diyeceksiniz? Görüşmek zorunda değiller ,kimse kimseyi aramak zorunda da değil. Sizi darlayacağina arasın,ona desin gorüşemiyoruz vs diye.
İsim konusunda eşiniz yanınizda zaten,o söyler büyükannesine biz bu ismi koyacağız diye,dert etmeyin. Gidip zorla kimligine isim yazdiracak hali yok.
 
Neden anlamsız olsun? Sonuçta gelip beni oğullarına eş olarak babamdan istediler. Her zaman dediler ki ailelerin de anlaşması çok önemli. Bu şekilde anlaşmak olur mu sizce?
Çoğunluk sizi haksız bulacak ama hak veriyorum.
Çoğu ailenin düşünce yapısı böyle gelini aldık işimiz bitti artık kendi ailesi değil üçüncü planda bizle oturur bize gelir vs. Vs.
 
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..

Kusura bakmayın ama birşeye karışmayan aile, dünür beni aramıyor diye sitem edip kızına yansıtmaz durmadan. Size karışmayı geçtim eşinizin ailesine bile karışıyor sizinkiler. Sürekli oğluna gelin beni aramıyor, gelin bana gelmiyor diye sitem edip dolduran kaynanalardan ne farkı var babanızın yaptığının?
Eşinizin babannesine gelince yaş haddinden ciddiye alınma evresini geçiyor o. Kafaya takmaya bile değmez sizden başka kimse ciddiye almıyorum zaten rahat olun.
 
Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..
Bizimde böyle bir babannemiz var öyle böyle değil ay hatirladikca sinirlerim oynuyor.
Ben artık özellikle doğumdan sonra.. aradan 6 7 yıl kadar bir zaman geçti hep yaşlı diye idare etmiştim ama lohusaligim zamanı artık yapamadım. Tersledim koskoca kadını. Oda tutturdu ben koycam ismini diye. Hayır dedim. Tavırlarım gayet netti. Bir şeye takildiysa sürekli aynı konuyu acıyordu bende daha geçen gün de sordun söylemistik ya böyle boyleydi diye diye hatırlatıyorum ona. Ki en iyi hastanelerde tüm işlemlerini yaptiriyorduk ilaclarindan raporlarına kadar sadece eşim ilgileniyordu. Araya başka konular girdi zamanla eşim gerçek yüzlerini görünce uzaklaştı. Şimdi bizi arıyor hastalandigimda ellerimden siz tuttunuz diye. Ama geçti maalesef.
 
Sizin babanizi niye arasin kp? 7 yillik evliyim kp benim babami ariyor mu bilmiyorum. Aramiyordur herhalde. Bunun sahipsizlikle ne ilgisi var?

80 yaş ve uzerindeki insanlari ben zaten ciddiye bile almiyorum, o saatten sonra degişmez eskide ne gorduyse o zaten cocuk gibi oluyorlar bir yaştan sonra.
Siz istediginizi yaptiktan sonra kavgaya ve sinirlenmeye ne gerek var?
 
X