Kayınvalidenin Kayınvalidesi.. Artık gerçekten tahammül edemiyorum..

uyumuyor .!.:

Benim aklım almadı. Çocuğun annesi babası, nineleri dedeleri, halası teyzesi amcası vs bütün akrabaları ve çevresi Ayşe diyecek, ev sahibi Ayla diyor diye ona bakacak ona alışacak. Atatürk’e Kemal ismini veren öğretmeni Zübeyde Hanım’ı çıldırtmış mıdır acaba?

Genişletmek için tıkla...

Margaret Hale .!.:

Benim babam kayınbabamı hiç aramaz. Kayınbabam da sadece bayramlarda arar. Uzak şehirlerde oldukları için gerek duymazlar konuşmaya. Bir kere bile aklıma gelmedi buna takmak. Samimi olmalarına gerek yok, ikide bir muhatap olmak zorunda değiller. Arada saygı olsun yeter.

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Niye anlaşsinlar. Oğullar birini sevdi diye, o kizin ailesi ile niye arkadaş olmak zorundalar?
Benimde kizim var, ilerde evlenirse bu onun isteği, onun sevdiği ve onu mutlu eden kişi.

Bana ne o kişinin ailesinden? Benim kendime ait bir hayatim çevrem var zaten. Ha karşilikli saygili olursun, önemli şeylerde, vefat, dügün gibi şeylerde ararsin. Ancak niye hal hatir sorayim?

Bu kadar arabesk kafaya nasil ulaşilir? Hem modernsin, kendi bebeğine kendi beğendiğin ismi koymak istiyorsun, hem fii tarihinde kalma aile-kayin aile ilişkisi istiyorsun. Seçimini yap bence.

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

O kadar daldan dala atlamışsınız ki, sorunların birbiriyle bağlantısı yok bile.

Dünürler birbirlerini karşılıklı olarak ararlar. Onu geçtim madem örf ve adetlere bu kadar önem veriyorsunuz, muhtemelen sizin aileniz daha genç. O zaman onların karşı tarafı araması lazım bu mantığa göre değil mi??

Kayınvalidenizin kayınvalidesi o kadar da aileden sayılmıyor. zaten sizin kendi kv ve kp niz sorun çıkaran insanlar değillermiş. 80 yaşında babaannenin lafına bu kadar içerlenip kinlenmek çok saçma. Yaşlı kadın, he diyin geçin nolur ki?

Kendi kv niz diretse tamam ama, ortada böyle bir sorun yok.

Ayrıca kimse sizin çocuğunuza bakmak zorunda değil. Kimse lohusa iken sizinle ilgilenmek zorunda değil. Zorunda olmamalarına rağmen aileniz de karşı taraf da zaten iyi niyet göstermişler.

Derdiniz, neymiş efendim ben gelirim dememiş de , sen bizde kalırsın demiş kv niz.

Bence durduk yere sorun çıkarıyorsunuz. Belki biraz ağır olacak ama , hatta şımarıksınız. Üzgünüm.

Dünya sizin etrafınızda dönmüyor, bu alttan almaları bırakırsa insanlar, sudan çıkmış balığa dönebilirsiniz. Bence kredinizi bu kadar çabuk tüketmeyin…

Genişletmek için tıkla...

Patianne .!.:

Hamile olduğun için bu tarz konulara üzülmem çok normal..
Normalde olsa takılmazsın zaten
Şimdi büyük babanneden başlayayım onu ciddiye alma yaşlı sonuçta he de geç bildiğini oku inan bana yaşlıların beyni 8 yaşındaki çocuğun beynine eşdeğer..hiç polemiğe girmene gerek yok

Eş ailesinin babanı aramaması çokta önemli değil bence demekki konuşmak istemiyor kendi tercihi saygı duymak lazım..sende babana bunun önemli bir konu olmadığını anlat üslübunca
Dopumda k.v. gel bana sana bakarım dediysede kendi evinde daha rahat edeceğini bu konuda annenin sana yardımcı olacağını söyle..teşekkürlerini ilet ve konuyu kapat
Ama bunu son anda yapki fikirlerini beyana ve dayatmalarına maruz kalmayasın..emrivaki iyidir

Önemli olan onların söyledikleri yada istedikleri değil senin ne yapmak istediğindir.başkalarına çokta takılma hele uzak mesafe yaşıyorsanız hiç umurunda olmasınlar
Sağlıkla doğsun bebeğin

Genişletmek için tıkla...

Alessia2022 .!.:

Ben annesi haric birinin isim koymasina aşırı karşıyım babasının bile ama eşinizi küçükken bakmış hatri varsa göbek adı olarak koyarım derim gönlü olursa olur olmazsa keyfi bilir. İlerde o isim denir diye korkmayın 80 yaşında varsın 1 2 yıl desin nenecik siz hamile canınızi skmayin.
Böyle bir konu varsa bir gün babaniz arasın dünür kızımı alana kadar miydi diye şaka yollu takılsın ama siz bir şey demeyin oncesinde bakalım tavırları nedir?
Benim tuzum kuru bu durumlardan ama yine de orta yolu bulma taraftrym anlarlarsa anlamazlarsa her yüzümü gorurler
Siz hamilesinz lütfen hep güzel şeyler düşünün.esiniz de sizi bunaltmasn üzüntüden olumsuz bir de yaşarsam bebeğimde asla seni affetmem de bebekler her şeyi hissederler çünkü. İlk evladnz için de Rabbim sabırlar versin cennette sefaatcn olacak inşallah

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

Herkese merhabalar.
1 senelik evli olan ben, artık eşimin tarafından bazı konularda ciddi anlamda bıkmış durumdayım. Fikirlerinize ihtiyacım var.

28 yaşında 1 senelik evliyim ve 19 haftalık hamileyim. İnşallah bir kızım olacak. Bu ikinci hamileliğim. İlk bebeğimi malesef düşük yaptım. Kayımvalidem ve kayınpederimle gerçekten çok iyiyiz. Onlar beni sever ben de saygıda kusur etmem hiç. Eşimin 80 küsür yaşında bir babaannesi var. Kayımvalidemlerin üst katında oturuyor ve ona kayınvalidem bakıyor çoğu zaman. İlk bebeğimi öğrendiğimiz zaman babaanne "çocuğun ismini ben koyucam, altını hazır" vs demişti. Ben de buna izin vermeyeceğimi eşime söyledim. O da benim yanımda oldu ve beni savundu. Bebeği kaybedince zaten konu kapanmıştı.
Bugün ise kandillerini kutlamak için eşimle birlikte kayınvalidemi aradık. Bebeğin ismine karar verdiğimizi söyledik. Kayınvalidem de ismi çok beğendi. Ardından da şunu söyledi "babaanneniz de burda kendini yırtıyor benim istediğim ismi koyacaklar diye". O kadar sinirlerim bozuldu ki. Eşimle bu sebepten tartıştık. Halbuki eşimin de bir suçu yok o hep benim tarafımda olduğunu, tabii ki kendi istediğim ismi koyacağımı söylüyor ve halledeceğim diyor. Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye. Ve ben babama hiçbir şey diyemiyorum. Bana sanki benim bir ailem yokmuş, benim annem babam yokmuş ve sadece kendi fikirleri önemliymiş gibi davranıyorlar. Bu durumdan gerçekten artık çok sıkıldım ve çok üzülüyorum. Benim ailem bizim hiçbir şeyimize karışmazlar. Annem ne bebeğin ismine laf eder, ne başka bir şey söyler. Hep der ki "evinde yuvanda ol ben senin yanına gelirim sana doğumdan sonra bakarım herkes yerinde güzel" der. Kaynanamlar "bebek doğunca bizde kalırsınız biz bakarız, biz yaparız" kafasındalar. Bir kere bile "kızım senin de bir ailen var onlar ne der ne isterler" demiyorlar. Lütfen bana bir akıl verin. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

beyazdeniz .!.:

annen ne kadar bilinçli bir kadın maşallah. bayılıyorum böyle insanlara. eşinin ailesi senin aileni arayıp sormak zorunda değiller bence, baban demek ki daja samimi olmak istiyor anladığım kadarıyla. ama bence inan gerek yok mesafe iyidir. isim koyma meselesinde de tavrını net koy kimse üstüne yorum yapamasın yapsalar bile hiçbir tepki verme sen kendi bildiğini yap derim. eşin de senin gibi düşünüyorsa kimseye laf düşmez. Rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin bebişini

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

Hanımefendi ben cahil bir insan değilim. Okudum, mesleğim var, kendimi geliştirdim çok şükür. Fii tarihinden kalma ilişki dediğiniz şeyi başta karşı taraf böyle olmak istediği için bayramda, özel bir olayda bile arayıp sormadıkları için benim babam içerlenmiş. Bunda yanlış olan ne var? Benim ailem demedi yakın olalım, görüşelim, araşalım diye. Başta onlar bunları vaat ettiler.

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Başta anlaşiriz diye düşünmüsler, sora istememiş olabilirler. Madem ailen zaten istemiyordu,niye içerliyor? O halde insan "iyikine olmadi, zaten istemiyordum" derdi. Ki hayatimda ilk defa duyuyorum bir kayin ailenin "cok arkadaş olcaaz" gibi şeyler söylemesi. Muhtemelen klasik "ailelerde saygili olmali anlaşmali" cümleler kuruldu. Meali birbirmize katişmayalim, kirmayalim. Baban arkadaş ariyorsa, kendi çevresinden birini bulsun, hobi edinsin,..

Baban niye "kizim mutlu, eşi iyi, gerisi önemli değil" demiyorda seni dolduruyor? Eşinden babaannesine karşi sinir koymasini istiyorsun, sende babana karşi sinir koy.

Eğer kendini geliştirmişsen, biraz politik ol ve herşeyi dram ve olay haline getirmz. Eşinde tükenmez bir kredi olduğunu sanma. Bir iki alttan alir sonra oda hakli olarak patlar. Babanneye normal şekilde seçtiğiniz isimde kararli olduğunuzu söylersiniz. Bebeği severkende farkli isim kullanirsa nazik şekilde "onun ismi.." cümle kullanir eşin.

Kv'denede isteklerini belirt. O niye senin ailenin isteklerini düşünsün? Sen birey değilmisin? Senin isteklerin yokmu? Kvde israr edersede hii hii dersin ve yine bildiğini okursun. Hani bu kadar zor şeyler değil bu.

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

Benim asıl canımı sıkan şey şu; evlendiğimizden beri eşimin babası bir kez bile benim babamı arayıp nasılsınız diye sormadı bile. Babam hep sitem ediyor "İşleri bizim kızımızı isteyene kadar mıydı? Benim kızım kimsesiz mi bir kere bile arayıp sormadılar" diye.

Genişletmek için tıkla...

Cynthia24 .!.:

İşte bahsettiğim şey bayramda seyranda bile aramamak.

Genişletmek için tıkla...

Strobe .!.:

Sizin babanız hep arar halini hatırını sorar mı kayın pederinizin? Ya da illa bir karşılık bekleyerek mi arar arıyorsa da?

Herkesin huyu bir değil, herkes telefon konuşması, ev ziyaretlerinden hoşlanmak zorunda da değil, kiminin alışkanlığı değil, mizacı değil. Babanızın, dünürlerinden mesai gibi kendisini hoş tutmalarını beklemesi de gayet bencilce. Kpiniz babanızla mı evlendi nedir yani?

Kayınvalidem şeker gibi kadındır, ancak kendisi cuma aramalarına takıktı evliliğimizin ilk yılı. Benim ise böyle bir alışkanlığım yok; her hafta, cuma günü insanları cuma namazından önce arayıp "Hayırlı cumalar nasılsınız?" demek bana zor evet, çünkü hayatımda böyle bir olay yok ve salt karşı taraf öyle olmasını istiyor diye neden alışkın olmadığım bir şeye kendimi zorlayayım ve vaktimden hibe edeyim?

Ki zorladım, kvmi severim, hoşnut olsun diye bir süre cuma aramaları yaptım ama alışmadık totoda don durmuyor işte, bir süre sonra aramaları bıraktım. Kvm sitem edecek oldu "Aramıyorsun, ben arıyorum, gelin ben oldum sanki" diye, ben de açıkça dedim kendisine bunun zorlama bir arama olduğunu, gerek görmediğimi, içimden gelirse zaten kendisi ile görüştüğümü ve bunun bana yettiğini. O da beklentisini bitirdi, hususi fesat bir hareket olmadığını biliyor neticede, kendisi oğlu ile bu geleneğini sürdürüyor ona da ben karışamam.

Sonuç itibariyle babanızın sorun çıkaran dünürleri yok. İşte arayıp ileri geri konuşan yok, arkasından laf edeni yok, e düzenli arayıp nasılsın demesi de kusur kalıversin. Kendi kendine sorun edecek saçma şeyler bulup üzerine bunu size şikayet etmesi, koskoca adama hiç yakışmıyor. Bu kadar dert ediyorsa kendisi arasın da dünürüne nazlansın.

Genişletmek için tıkla...