Merhaba, hemen konuya giricem. Eşimle meslektaşız. Hatta iş ortağıyız. Kafa dengiyiz. Kari koca gibi değil arkadas gibiyiz. Butun ev islerini beraber yapariz. Mutlu sayilabilecek bir evliligimiz var. Bir de 3,5 yasinda oglumuz.
Gel gelelim kaynanama yurume mesafesinde oturuyoruz ve ister istemez sık görüşüyoruz. Kaynanam psikolojik sorunlari olan biri. Cok ağır antidepresanlar falan kullaniyor. Ama ona kalsa dunyanin en akilli kadini.
Gorumcem bu aralar evlilik hazirligi yapiyor. Esim gecen gun kiz kardesine sitem etti. Bana hiç danışmadın falan dedi. Bu sözü kayinvalidem kafasinda buyuttu büyüttü. Önce eşime tavir aldi. Sonra bana agiza alinmayacak hakaretler etti. Oglunu benim doldurdugumu ima etti. Ama vallahi oyle birsey yok. Tek kelime etmedim esime. Bu esnada eşim ortamda yoktu. Ben de eve gidince eşime soylendim. Annen şöyle dedi böyle dedi diye. Bu sebepten esimle cok fena kavga ettik. Oyle boyle degil birbirimize girdik resmen. Eşim annesini savunmuyor, niçin baskalari yüzünden benle kavga ediyosun diyor. Ama ben şu an kaynanamdan nefret ediyorum. Ve maalesef eşim de gorusmesin istiyorum. Cunku ettigi laflar yenilir yutulur değil. Ama eşim ara sira gidiyor ve ben deli oluyorum. O akşamki kavgadan sonra cok kizginim eşime. Kayinpederim iyi bi insan, karisini alttan almamiz icin dil dokuyor. Ama o son laflari sindiremiyorum. Namusuma kadar dil uzattı. Nolur bi akil verin. Esimi seviyorum. Ama bu kadinla ben bir ömür nasil gecinicem bilmiyorum. Eşimle tek kavga sebebimiz annesi. Kavgalarimiz cok fena oluyor. Ikimizde de ofke kontrolü yok neredeyse. Ama seviyorum ve normal zamanda cok uyumluyuz. Nolur yapici yorumlara ihtiyacim var