Merhaba kızlar gecenin bir yarısı yine ağlayan bir ben. Kaynanam olacak cadıya dayanamıyorum. Hiçbir insana böyle olumsuz konuştuğumu da hatırlamıyorum..
Benim kayınpeder geçen yıl içinde battı olabilir insanlık hali düşmez kalkmaz bir Allah. O adam herşey için çabalarken benim kaynanam hava atma derdin de, gün gün gezmeler, marka kıyafetler sürekli birşeyler alma derdin de.
Bizde kimseye yük olmamak için kendi düğünümüz ve hayatımız için birikim yapmaya çalışmaktayız,herşey den kısarak. İkimize de İstanbuldan harika bir iş teklifi geldi gitmek için gün sayarken kaynanam yine huzursuz ediyor. Sürekli para istiyor yok bi ayakkabı beğenmiş onu alacakmış, yok şal beğenmiş onu alacakmş. Karışmıyorum genel olarak bana sorduğunda verme annene diyemem. Kendime yakıştıramıyorum ama bizim paramız ortak ve benim hiç rızam yok.
Çünkü o beni çok ezdi. Eski konumda da biraz anlatmıştım milleti arayıp poliyy ile görüşmeyin bile dedi ki ben burda gurbetteyim. Yolda yarı çıplak dolaştığımı da söyledi, kibirli olduğumu da ben de bugün biraz büyük bir laf ettim. Annen benden yaptıkları için özür dileyene kadar seninle evlenmem o yaşadığı sürece dedim.
Erkek arkadaşım da Aşkım söz ben sana özür dileteceğim sen yeter ki takma böyle şeyleri şimdilik dedi. Ama nasıl takmayım siz söyleyin ne lafı bitiyor ne dedikodusu ben çok mutsuzum..
Kusura bakmayın yazım yanlışları ve ruh halimin bozuk olmasıyla yarım yamalak anlatmaya çalıştım.