Sanırım biraz kıssadan hisse gibi olacak ama, çocuk aklımla o zaman kafama kazınan birşeyi paylaşmak istiyorum:
"Halam sağolsun çok alıngan bir insandır.5 yaş küçüğüm olan kuzenim yaramazlık yapıyor ve durmamacasına aynı şeyleri tekrarlıyordu. Ben de usulca yapmamasını söyledim. Halam aylarca benimle konuşmadı.
Annem ne sabırlı insanmış ki, lafı geldiğinde sadece "abla neden böyle yapıyorsun" diye sordu. O da "ama senin kızın da böyle böyle dedi benim oğluma" dediğinde annemin cevabı şu olmuştu: "Onların arasında 5 yaş var, ama seninle kızım arasında 35 yaş!" Bu cümleden sonra bir daha asla böyle bir durumla karşılaşılmadı."
Demek istediğim, çocuklar kendi problemlerini kendi aralarında hallederler. Şayet senin çocuğunun başına geldiği gibi bir davranış ufukta görünüyorsa, o zaman sen görümcen ve kayınvalidene bunu söylemelisin. Bardak taşmadan, sabır taşı çatlamadan, dönüşü olmayan kırgınlıklar yaşanmadan çözülmeli herşey. Sen meramını anlatırsın, kayınvaliden ve görümcen alınganlık göstermeden durumu anlarlarsa ne ala! Anlamazlarsa da yapacak birşey yok zaten... O zaman sen kendini geri çekebilirsin. Haklıyken haksız konuma düşmemiş olursun böylelikle...