selam herkese..
birgün buraya yazacağım hiç aklıma gelmezdi
benim kayınvalidem özünde iyi bir insandır.sıradan kayınvalidelerin istediği şeyleri istemez benden.hiç iş yaptırmaz beklemez.illaki bize gelin gidin hiç demez.
hal böyle olunca bende hep içimden gelerek gelip gittim onlara.haftada 2 kez giderdim öyle vazife gibi değil gerçekten içimden gelirdi.
kayınvalidemin tek kusuru çok eleştirici bir insan oluşu.
kendi ailesi dışındaki herşeyi eleştirir ama aklınıza gelebilecek herşeyi.
kendisi baya bir muhafazakar ve kendi gibi olmayan herkesi eleştiriyor.
çalışan kadınları dar giyinenler renkli giyinenleri başkalarının çocuk yetiştirmesini herşeyi eleştiriryor.bana diyorki buzamanda çocuk yetiştirmek zor zaten sizin bebeğiniz olmazsa ben hiç üzülmem diyor.görümcemin oğlu olacak ona diyorki iyiki kızın olmadı sizin orda kız yetişmez.sen kapatmak istersin zorla açarlar onu diyor.daha doğmamış çocuğa don biçiyor.sadece onların baktıkları çocuk akıllı efendi.başkaları çocuk bakamıyor dsipin edemiyor.bunu açıkça söylüyor.kendi çocuklarını hep katı kurallarla disiplnle büyütmüş.kendi yeğenlerini dahi giyimlerinden oturup kalkmalrından dolayı eleştiriyor.yeğeni 9 aylık doğum yapmak üzere.kıza diyorki göbeğini gere gere yürüyosun biz kocamızın yanında bile kambur dururduk kimse hamile olduğumuzu bilmezdi sende kambur dur diyor.kız durmayacağını dile getirdi şimdi heryerde onu anlatıyor.
ben daha 9 aylık evliyim.ilk zamanlar uyum sağlayım diyeçok uğraştım.başardığımıda düşünüyorum.çevreleri akrabaları beni çok seviyor.k.validemlede aramız çok iyi normalde.ama ben zamanla herşeyi eleştiriyor diye kendimi çok kasmaya başladım.öyleki özgüvenimi kayettim.otururken kalkarken bile kendim gibi olamıyorum.hep bunu yapsam benide eleştirirmi diye kendimi kastım durdum.
sonra bende nefes alamama durumu başladı.çok zor nefes almaya nefeslerimi kontrol edememeye başladım.normalde çok pozitif neşeli biriyimdir.o halimden eser kalmadı.bu durumu eşim farketti neyim olduğunu sordu.bende durumu anlattım.
eşm ozaman çok yardımcı oldu.kimseyi memnun etmek zorunda değilsin dedi.ben çok rahatladım.ama bu olaydan tam 1 hafta sonra korktuğum başıma geldi.
k.valideme giderken pembe pardesü giymiştim.pardesüme renginden dolayı demediğini bırakmadı.ben filancaya pembe pardesü giyiyor diye neler etmiştim.bu hayat kadını kıyafeti demştim şimdi onun gelini giyiyor dicekler dedi.bunları şakalyla karışık gülerek söylüyor.ama okadar üzüldümki.renkli çantalar takıyor onları hep hayat kadınları takar vs vs.yani bana laf sokuyor.zaten diyolardır senden için dar pardesü giyiyo diyolardır dedi.ben çok üzüldüm.elimden geldiğince uyum sağlamaya çalıştım yinede olmadı.hiç bişi demedim güldüm geçtim.eşimde bişi demedim şikayet ediyo gibi olmayım diye.ama nefes problerim yeniden başladı.yine ben ısrarla pardesümü giymeye devam ettim.kendimden bukadar ödün vermeyecektim artık.taki geçen haftaya kadar.akşam eşimle onlara gittik.bende pantolon vardı.ve o pantolonu hep onlara giderken giyerim.pantolonda şu pileli etekpantolonlar varya ondan.k.validem sana etek versem ben baban çok kızıyo dedi.sinir oldum çok bozuldum belli de ettim.yinede huzur kaçmasın diye peki dedim.tam osırada konuşurken eşim geldi.anladı tabi ben etek giyince.eve gidince sordu ben anlattım beni anladı yanımda oldu.pardesü olayınıda o an söyledim.çok şaşırdı annesinin bana o sözleri söylemesine.annemlere gittğinde 1 saat etek giyiver onun dışında annem sana bişey derse bana söliceksin hemen dedi.ilk baş eşim yanımda diye bir nebze olsun rahatladım.ama sonra eşimde değşimler başladı.kilo aldım ve eşim bu durumdan çok memnundu.46 kg dan 52 ye çıktım.fiziğim tam kıvamında oldu.şimdi kilo aldın çok dikkat çekiyo demey başladı.ben şuan 36 bedenim ya.
şimdi dışarı çıkarken hep ne giydim diye eşim bakıyor hissediyorum.kendi annem en son bana hediye etek buluz aldı.onu giydim eşime.hani bu yılın modası yüksek bel bol etekler varya penye olanlar.o kıyafeti görür görmez çokmu dar bu dedi.dar değil aksine oldukça bol bir kıyafetti yani.sanırım eşimi kaybettim.burada gurbetteyim ve kimse yanımda değil.yapayalnız hissediyorum kendimi.çok kötüyüm kızlar.3 yaşında çocuğum sanki yönlendiriliyorum başkalarının isteği doğrultusunda.
bebek istiyorduk.3 aydır.doktora gittim geçen gün.stres hormonum (prolaktin) fazla çalıştığı içn şuan bebeğin olmaz dedi.aşırı stresten çıkıyormuş.geldiğim duruma bakın.hayatımız huzurumuz süperdi bizim.eşimle çok iyi anlaşıyorduk.şuan boğulduğumu hissediyorum.napıcağımı bilmiyorum
