Şaşırdım, ne çok 'insan kardeşine de kefil olmayacaksa' diyen çıkmış.
Arkadaşlar hicbirinizin mi çevresinde kardeşi tarafından kefil olduğu borç üstüne kalan insan olmadı? Benim hem yakın çevremde hem kulak misafiri olduğum nice kefil pişmanlık hikayesi var.
Zaten insan en yakın kişiye kefil olur. Onlar da aradaki samimiyete güvenip (nasılsa polise falan gitmez-is cirkinlesmez diye yani) takar borcu.
En basiti kefil bile değil, yıllar önce teyzem ikametgahini bizim ev göstermiş,kendine saçma sapan bir sürü şey almış. Almış almış ödememiş. Bizim eve haciz kağıdı geldi. Kadın odicem dedi,öyle dedi böyle dedi,göz boyamak için ilk taksidi verdi derken tamamını biz ödedik,rezillik olmasın diye.
Var yani böyle örnekler.
Benim param kıymetlidir, kuruş kuruş da biriktiririm. Babam hariç kimseye -anneme, öz ablama bile kefil olmam , sağlık işi vs çıkmazsa.
Yani birine bin lira borç verirken bile 'yüz yirmi dolar vereyim,böyle ödersin' diyen bir insanım zarar etmemek için. Hayatta izin vermezdim kocamın böyle saçma bir şeye girişmesine.
Ayrıca denilene katılıyorum, kefil istiyorlarsa demek ki ödeyeceğine inanmiyorlardir. Koca bankanın bir bildiği vardır yani, acaba kredi puanı mi düşük zamanında kredi kartı aidatını/eski kredilerini ödemedi diye??? Çünkü eğer böyle bir şey varsa bu krediyi de saklayabilir.
Çünkü 80 bin lira dediniz, verilmeyecek bir kredi değil ki. Ben de bu yaz bir şeye niyetlenmistim, elli bin TL kredi çekebilir miyim diye hesap kitap yapmıştım. Yalandan başvuru yaptım bir sürü bankaya.
Mesela Denizbank biraz yüksek faizle (2.09) hemen o saniye imzasız biseysiz 33.000 kredi vermeyi kabul etti, ing (1.39 faizle) 19.500 vermeyi kabul etti.
Yani ben kardeşi yerinde olsaydım ona buna ağız eğene kadar gider birkaç ayrı bankadan ihtiyaç kredisi öderdim.
Benimkine olsam mesela kesinlikle ödemez üstüne üstlük yapmasaydın der çıkar. 
