Merhaba kızlar ben 27 yaşında bekar işsiz bir kızım. Kpssye hazırlandım geçen sene 79 aldım ancak açıktan atamalara başvurabilirim bu puanla.kendime ait bi hayatım olsun istedim hep evlenme meraklısı hiç değilim zaten evlenmek istemiyorum bunun sebebi anne-babam.kendimi bildim bileli anlaşamazlar hiç evde tartışma eksik olmaz kaç kere boşanmaya kalktılar ama sonra yine aynı şeyler.babam huysuz ve sinirli birisi.Ben evde olmadığım bir gün anneme şiddet uygulamış annem şikayet etmedi korkuyo o da hergün televizyonda kadın cinayetleti görüyoruz.ben babamın o kadarını yapabileceğini düşünmüyorum ama yine de korkuyorum.Belki o evden ayrıl kendine bi ev tut iş bul anneni yanına al diceksiniz ama bunu yapamıyorum çünkü annem kabul etmiyor kardeşlerim daha küçük kızım senin hayatını da mahvedemem evlenicek yaşın geçiyo sen bizi düşünme diyo ama elimde değil işte düşünmeden yapamıyorum.Annemi yalnız bırakmak istemiyorum ama bu yaşta evde işsiz güçsüz bi işe yaramadan oturmak ta istemiyorum. Off burdaki konuların çoğunu okudum söylenilecek şeyleri de tahmin edebiliyorum ama ben içimi döküp rahatlamak için yazdım.İleride ne olacak bilmiyorum ama kendimden önce annemin mutluluğunu istiyorum.