- 1 Haziran 2015
- 4.501
- 3.065
- 133
- Konu Sahibi Samire tmv
- #1
Slm arkadaşlar uzun zaman oldu konu acmayali o gunlerde iyimiydin diye soracak olursaniz iyi değildim ama alismistim yaralarim kabuk bağlamıştı bu benim hayatım deyip az cok mutlu olmaya çalışıp devam ediyordum ama dünden bu yana yine yaralarim kanamaya başladı nefes alamiyorum sanki surekli aklimdan olmek düşünceleri geçiyor ağlayıp duruyorum yada kizimi alip kaçmak istiyorum ama cesaretim yok hic bir şeye sanki kalbim vücudum ruhum hepsi birbirine bağlanmış azicik özgür olsam ölecek misim gibi bir turlu mutlu olamiyorum kendi kendime sorun yaratiyorum elimdekilerin kıymetini bilmiyorum yaralarima gelecek olursak eşimin önceden bana siddet uygulamasi yapma dedigim şeyleri yapmasi faceden surekli birilerini aratmasi sadece bu degil cocuklugumu bile kabullenemiyorum ya neden mutsuz oldum neden ailem farkli kişiler olmadi neden istediklerim olmadı neden hala arkamda degiller neden mutsuz sun kizim demiyorlar arkandayiz demiyorlar anlayacağınız ne bosana biliyorum nede bu evliliğe devam edebiliyorum hayati zehir ediyorum kendime önüme bakamiyorum surekli geçmişte takilip kalıyorum ve artik bu bana cok ağır geliyor