Merhaba Arkadaşlar,
Önceki konumu okuyan arkadaşlar bilir. Eşim inanılmaz derecede anne bağımlısıydı. Annesi de bir o kadar oğluna karışmayı severdi. Aramızda hiç bir problem yokken evden bana ait olan altınları bana sormadan alıp annesine götürmüştü ki aslında kiralık kasamız da vardı. Eşim sırf annesinin sözüyle evimizi alıp annesiyle aynı binada, içinden yeni taşınılmış, temizlenmemiş bir eve taşıdı. Ben itiraz edince de (evi temizleyelim 2 gun sonra taşınalım demiştim) gelmezsen gelme sen bilirsin demişti. Ben de iyi gelmem o zaman demiştim. Sonrasında ise benim eşyalarımı evden atacağını, defolmamı vs söyledi. Taşındığı eve hiç gitmedim.(taşınalı 3,5 ay oluyor) Eşim de bir iki defa dışında gelmem için bir çaba da sarfetmedi. Gel dediği bir iki defada ise benim şartlarım bunlar bunlar diye önüme liste sunup gelmek istersen gelirsine getirdi. Ben de geçenlerde telefon açıp boşanmak istediğimi söyledim itiraz etmedi. Avukat tuttum. Dün evden eşyalarımı toplattım. Yarın da boşanma protokolü imzalıyorum. Dün annesi eşyaları toplamaya giden akrabalarıma zaten gelseydi de bu iş olmazdı ben barışmalarını istemedim falan demiş.
Yalnız bütün bunlar olurken o kadar üzülüyorum ki. Dün eşyalar toplanırken içimden parçalar koptu resmen, neden böyle oldu diye. Bu şekilde bu evliliğin devam edemeyeceğini bildiğim halde çok üzgünüm. Bütün gece başım zonkladı. Bugün de mide bulantısından ayağa kalkamıyorum neredeyse. Bu süreci nasıl atlatabilirim sizce? Çalışıyorum işime gücüme dönmem gerekiyor. Ama kafam olaylarda. Bütün yaşananlara karşın hala ruhen evliliğimden kopamıyorum, evimi arıyorum.
.
